Πάντως το εξοργιστικό σήμα κατατεθέν του πορίσματος είναι ότι αθωώνει όσο πιο επιδεικτικά γίνεται τον κύριο φυσικό και το συλλογικό ηθικό αυτουργό του εγκλήματος των Τεμπών, το σταθμαρχείο της Λάρισας, οπότε και τη διεφθαρμένη κρατική γραφειοκρατία του ΟΣΕ της οποίας το σταθμαρχείο της Λάρισας ήταν η έκφραση. Οχι τυχαία αυτό το πόρισμα ανακοινώθηκε την παραμονή των μεγαλύτερων διαδηλώσεων της σύγχρονης ιστορίας για να τις κάνουν ακόμα πιο μαζικές οπότε ακόμα πιο πολιτικά αυτοκτονικές για τις μάζες που συμμετείχαν σε αυτές, αφού ενίσχυσε τους πραγματικούς πολιτικούς διοργανωτές αυτών των διαδηλώσεων που είναι οι κύριοι πολιτικοί υπεύθυνοι τη δολοφονίας των Τεμπών καθώς και οι κύριοι υπεύθυνοι της οικονομικής εξαθλίωσης και της καταστροφής της χώρας.
Στην ιδιαίτερη πολιτική φύση αυτών των δολοφόνων που εμφανίζονται σαν εκπρόσωποι των φτωχών και των εκτός εξουσίας οφείλεται και η σπάνια μαζικότητα των διαδηλώσεων στις οποίες αυτοί κάλεσαν κρυμμένοι επιδέξια πίσω από τους πολιτικά άπειρους γονείς (δες https://www.oakke.gr/antifasism/item/1749- , https://www.oakke.gr/antifasism/item/1750- ) .
Ενώ όσα αναφέρει το πόρισμα είναι μία ατελείωτη καταγραφή από ελλείψεις, παραλείψεις και λάθη που δίνουν την έκταση της διάλυσης του ελληνικού σιδηροδρόμου και σαν τέτοια αυτή η καταγραφή έχει μέσα της κάποια αλήθεια, οι βασικές προτάσεις της επιτροπής δεν θίγουν καν το πιο ουσιαστικό πρόβλημα, αλλά με ζήλο το καλύπτουν: Κρύβουν δηλαδή ότι ο βασικός διαχειριστής της ασφάλειας των τρένων, ο ΟΣΕ, είναι σε βάθος, δηλαδή είναι θεσμικά διεφθαρμένος και ανίκανος καθώς η διακομματική πολιτική εξουσία που στην ουσία διοικεί αυτόν τον ΟΣΕ είναι διεφθαρμένη και ανίκανη. Τόσο πολύ διεφθαρμένη ώστε ο ίδιος ο ΕΟΔΑΣΑAΜ να έχει βγάλει αυτό το ελεεινό πόρισμα. Το κέντρο αυτού του πορίσματος είναι η εκπληκτική ελάφρυνση του διωκόμενου από τη δικαιοσύνη σταθμάρχη από τις ποινικές του ευθύνες, και η αποσιώπηση των ευθυνών των άλλων δύο σταθμαρχών που ήταν μαζί του και έφυγαν πιο νωρίς εκείνο το βράδυ, αλλά και του επόπτη που έβαλε το συγκεκριμένο σταθμάρχη στη βραδινή βάρδια, όλων κατηγορούμενων με κακουργηματικές διώξεις. Την κύρια ευθύνη γενικά για τις παραβιάσεις των πρωτοκόλλων και των κανονισμών ασφαλείας του ΟΣΕ το πόρισμα την επιρρίπτει στις διαρθρωτικές ελλείψεις προσωπικού που οφείλονται στην μνημονιακή πολιτική, και στις συνθήκες εργασίας του μειωμένου προσωπικού. Θα μπορούσε να είναι απόσπασμα από το πόρισμα που κατάθεσε στη Βουλή το ψευτοΚΚΕ στα πλαίσια της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη. Το ψευτοΚΚΕ από θέση αρχής δίνει πάντα μια εξήγηση για όλη την εγκληματική αθλιότητα του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή για την αθλιότητα της ελληνικής κρατικής γραφειοκρατίας και αυτή είναι ότι δεν έχει αρκετό όγκο, αρκετό πλήθος υπαλλήλων, και γι' αυτό έχει πάντα ένα αίτημα: να προσληφθούν κι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι και ποτέ δεν έχει αίτημα να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, οι πιο αδιάφοροι, οι πιο ανίκανοι και, κυρίως οι πιο διεφθαρμένοι υπάλληλοι από αυτούς που έχουν προσληφθεί.
Οι εκτιμήσεις του πορίσματος ειδικά για το σταθμάρχη είναι εξαιρετικά ασυνήθιστες για τέτοια πορίσματα. Τέτοια πορίσματα στο εξωτερικό κατά κύριο λόγο καταγράφουν και εντοπίζουν με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα την παραμικρή ευθύνη των παραγόντων που συνδέονται με τα δυστυχήματα, και σε ότι αφορά τον ανθρώπινο παράγοντα ερευνούν και καταγράφουν συνθήκες που επηρεάζουν άμεσα τις ενέργειες τους μόνο με βάση τους όρους ασφάλειας που ισχύουν σε κάθε περίπτωση. Τα πορίσματα αυτά εξαιτίας της βαρύτητας και της σημασίας τους για την ασφάλεια των μεταφορών δεν δικαιολογούν κανέναν, εξηγούν τα δυστυχήματα αυστηρά με βάση στοιχεία και δεδομένα. Το πόρισμα όμως του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τα Τέμπη καταγράφει γενικόλογα μία σειρά συνθηκών χάρη στις οποίες «οι ενέργειες και οι αποφάσεις του σταθμάρχη πρέπει να γίνουν κατανοητές» (!) όπως ότι υπήρχε κάποιο «δύσκολο επιχειρησιακό πλαίσιο το οποίο είχε να αντιμετωπίσει εκείνο το βράδυ», ότι «ο κανονικός φόρτος εργασίας του επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα από μια σειρά πρόσθετων παραγόντων», ότι «ο πίνακας ελέγχου που έπρεπε να χρησιμοποιήσει για τον απομακρυσμένο χειρισμό των αλλαγών μπορεί να είναι εύκολος στη χρήση από πιο έμπειρους σταθμάρχες, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση όταν ο σταθμάρχης δεν είναι αρκετά έμπειρος» (!!) και ότι «την προσοχή του και τη συναισθηματική του κατάσταση, επηρέασε η διόρθωση ενός λάθους που έκανε, όταν προηγουμένως καθόρισε τη διαδρομή για ένα άλλο εισερχόμενο, τοπικό τρένο» (!!!) . Ούτε το πιο διεφθαρμένο συνδικαλιστικό όργανο του ΟΣΕ δεν θα δικαιολογούσε με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο τον κύριο ατομικό φυσικό ένοχο του εγκλήματος.
Με λίγα λόγια σύμφωνα με το πόρισμα υπάρχουν άφθονα στοιχεία που αμφισβητούν την ύπαρξη βαριάς εγκληματικής αμέλειας του σταθμάρχη που ο κακουργηματικός της χαρακτήρας συνδέεται με την καίρια θέση που είχε για τη λειτουργία των τρένων και για την οποία είναι ήδη κατηγορούμενος σε ανοιχτή ποινική διαδικασία. Με το ίδιο σκεπτικό, όπως παρουσιάζεται, θα μπορούσε οποιοσδήποτε στη θέση του όσο ευσυνείδητα και να έκανε τη δουλειά του να κάνει το ίδιο ακριβώς δολοφονικό λάθος. Οποιοσδήποτε εργαζόμενος θα μπορούσε να γίνει άμεσος αυτουργός ενός τέτοιου εγκλήματος χωρίς ο ίδιος να έχει κάποιο φταίξιμο. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος της παρουσίασης του πορίσματος το φταίξιμο είναι στην υποστελέχωση που έχει σα συνέπεια ότι το προσωπικό του ΟΣΕ δουλεύει με εξαντλητικά ωράρια και συνθήκες δουλειάς.
Αυτό το πόρισμα διέγραψε με μιας τις καταθέσεις των ίδιων των κατηγορούμενων, και τις καταγγελίες πρώην και νυν εργαζόμενων του ΟΣΕ ότι ο σταθμάρχης έκανε μία σωρεία λαθών που συνδυαστικά δεν είναι καθόλου συνηθισμένα. Ότι ήταν ένα ολόκληρο σταθμαρχείο που δεν λειτούργησε όπως έπρεπε εκείνο το βράδυ, γιατί και ο δεύτερος εκπαιδευόμενος και ο τρίτος έμπειρος σταθμάρχης που έπρεπε να μείνουν ως τις 11 έφυγαν πιο νωρίς. Ότι τα ωράρια είναι 8ωρα, αλλά προστίθεται μία ώρα που οι σταθμάρχες την πληρώνονται χωρίς να τη δουλεύουν γιατί τους δίνουν εικονικές υπερωρίες. Ότι ο επιθεωρητής είχε ευθύνη που έβαλε έναν ακατάλληλο για τη θέση σταθμάρχη στη βάρδια. Ότι η επιλογή των σταθμαρχών για τις βάρδιες για τους πιο απαιτητικούς σταθμούς δεν γίνεται με βάση την εμπειρία τους, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των έμπειρων προτιμούν τους πιο απομακρυσμένους μικρούς σταθμούς επειδή έτσι έχουν μπόνους μισθού, και αυτές οι επιλογές εγκρίνονται από τους επιθεωρητές. Ότι οι σταθμάρχες περνάνε μαϊμού εξετάσεις, προφανώς με διακομματικά ρουσφέτια γιατί κανένα κόμμα δεν τα καταγγέλλει αυτά, και ιδιαίτερα τα δραστήρια στο συνδικαλισμό ψευτοαριστερά. Ότι έτσι υπάρχουν πολλοί σαν τον μοιραίο σταθμάρχη Β. Σαμαρά, έτοιμοι να αναλάβουν καθήκοντα σε απαιτητικούς σταθμούς όπου τα σταθμαρχεία θα λειτουργούν με το ίδιο ακριβώς σύστημα όπως δούλεψε στα Τέμπη. Και ότι τελικά, με διακομματική ευθύνη, υπάρχει συστηματική παραβίαση του εσωτερικού κανονισμού του ΟΣΕ, που σημαίνει ότι δεν επιβάλλονται πειθαρχικά μέτρα, με αποτέλεσμα όποιος θέλει να κάνει ότι θέλει χωρίς συνέπειες. Αυτά όλα δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια στο πόρισμα. Ίσα-ίσα το πόρισμα παίρνει προφανώς σα θέσφατο τα στοιχεία που δίνουν οι συνδικαλιστές για τις ώρες που δουλεύουν μαζί με τις πλασματικές υπερωρίες με τις οποίες ταυτόχρονα εμφανίζουν τον εαυτό τους σαν εργαζόμενους στις πραγματικές γαλέρες που είναι αυτές του ιδιωτικού τομέα.
Είναι χαρακτηριστικά για το πως δουλεύουν τα σταθμαρχεία όσα λέει στην κατάθεσή του ο σταθμάρχης του Παλαιοφαρσάλου Ζήντρος για τον έμπειρο σταθμάρχη που έφυγε πριν λήξει η βάρδια του και άφησε μόνο του το νέο, που δείχνει πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει από τις εξαντλητικές συνθήκες εργασίας που περιγράφει ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ: «Το μοιραίο βράδυ λίγο πριν ολοκληρώσει τη δική του βάρδια στον Παλαιφάρσαλο, ο Γιώργος Ζήντρος κάλεσε στο σταθμαρχείο Λάρισας. Ηταν περίπου 22:45 όταν συνομίλησε με τον Σαμαρά, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι είχε απομείνει μόνος. Ο Ζήντρος αναζήτησε αμέσως τον Κώστα Παυλόπουλο. Σε τηλεφωνική συνδιάλεξη που είχαν οι δυο τους και πριν ακόμη συμβεί το δυστύχημα, ο Ζήντρος ρώτησε τον Παυλόπουλο γιατί είχε φύγει πριν από την ώρα του, λέγοντας κάτι του τύπου «τέτοια μέρα βρήκες να φύγεις νωρίτερα; Ο Σαμαράς θα τα κάνει θάλασσα μόνος του». Και η απάντηση του Παυλόπουλου ήταν «και τι θες να κάνω εγώ; Πόσο να καθίσω να τον φυλάω;». Μέχρι ο Ζήντρος να φτάσει στον σταθμό της Λάρισας, τα τρένα θα είχαν συγκρουστεί”.
Είναι μάλιστα γελοίο να αναφέρονται γενικά και αόριστα οι περικοπές σε προσωπικό και οι συγκριτικές στατιστικές με την Ευρωπαϊκή Ένωση ανά χιλιόμετρο γραμμής, όταν αυτές οι περικοπές συνοδεύτηκαν και από αντίστοιχο κλείσιμο σταθμών και σταθμαρχείων, και υπάρχει μία άβυσσος που χωρίζει τις υποδομές και τον όγκο των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα από τις ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί με τα ίδια δεδομένα και άλλοι εκατό νέοι σταθμάρχες να διορίζονταν με τον ίδιο τρόπο, η λειτουργία του δικτύου θα βρισκόταν ακριβώς στην ίδια κατάσταση του «πάμε και όπου βγει». Εάν μία επιτροπή ήθελε στα αλήθεια να κάνει ακτινογραφία της λειτουργίας των ελληνικών σιδηροδρόμων και πως επηρεάστηκε από τα μνημόνια, έπρεπε να μπει στη λογική να κάνει μια μελέτη για ποιο λόγο αυτοί ήταν ζημιογόνοι στην περίοδο της κρίσης, και γιατί επέλεξε το ελληνικό κράτος να κάνει τις περικοπές του προσωπικού αντί να ακολουθήσει πολιτικές ανάπτυξης που θα τους έκαναν στοιχειωδώς κερδοφόρους ή τουλάχιστον μη σκανδαλωδώς ζημιογόνους. Γιατί το ζητούμενο δεν ήταν οι περικοπές, οι όροι των μνημονίων ήταν να μην είναι ζημιογόνοι οι οργανισμοί, ο τρόπος ήταν υπόθεση προτάσεων από τις κυβερνήσεις, και οι κυβερνήσεις απλά συνέχισαν την πολιτική της διάλυσης και του σαμποτάζ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το πόρισμα το κραδαίνει σήμερα το ψευτοΚΚΕ, για να αθωώσει όλον αυτό το μηχανισμό των ενόχων, με την παρατήρηση ότι για να είναι σωστό θα έπρεπε να καταγγέλλει ανοιχτά την πολιτική «απελευθέρωσης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης σαν ένοχο, και επίσης ότι δεν θα έπρεπε να βάζει τον πήχη της ασφάλειας για τους ελληνικούς σιδηρόδρομους στο ύψος των ευρωπαϊκών (περισσότερο στελεχωμένων σε προσωπικό) γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση τάχα ως άμεσος φορέας της εγκληματικής πολιτικής του «κέρδους πάνω από τις ζωές» δεν μπορεί να έχει ασφάλεια στο σιδηρόδρομο, όσο και αν όλα τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο.
Οι διαδηλωτές πιστεύουν ότι ο ένοχος του εγκλήματος και κυρίως της συγκάλυψης του είναι βασικά η κυβέρνηση των πλούσιων που είναι αυτή της ΝΔ, το κράτος των πλούσιων και, και συγκεκριμένα η δικαιοσύνη των πλουσίων που εξαγοράζεται από αυτούς. Οι μάζες ξέρουν ότι είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης ιδίως η Κωνσταντοπούλου και οι φασίστες του Βελόπουλου που πάνε να εκμεταλλευτούν και σε ένα βαθμό εκμεταλλεύονται το κατέβασμα τους αλλά δεν τις νοιάζει γιατί αυτά δεν είναι τα βασικά κόμματα του χρήματος και του συστήματος είναι δηλαδή κόμματα εκτός εξουσίας. Εκείνο που δεν μπορούν να δουν οι μάζες είναι ότι αυτά τα δήθεν κόμματα των φτωχών, το ψευτοΚΚΕ, ο πολιτικά χρεωκοπημένος ΣΥΡΙΖΑ και οι “αντισυστημικοί” φασίστες είναι κόμματα του πιο επιθετικού παγκόσμιου κεφάλαιου, αυτού δηλαδή που στηρίζεται στη βία και στην αρπαγή, δηλαδή είναι η αφρόκρεμα του φασισμού. Δεν ξέρουν οι άνθρωποι που κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις ότι κατεβαίνουν με τους πολιτικούς εκπροσώπους του Πούτιν, του Σι και του Τραμπ μαζί με τους Κοκκάληδες, τους Μπόμπολες, τους Γερμανούς, τους Μαρινάκηδες, τους Μελισσανίδηδες, τους Προκοπίου, τους Μυτιληναίους, τους Κοπελούζους, τους νεοδουλοκτήτες της Κόσκο και άλλους μεγάλους και μικρούς κρατικούς ολιγάρχες και τρωκτικά. Ούτε ακούν πουθενά ότι η γραφειοκρατία του ΟΣΕ είναι διεφθαρμένη και ότι ακριβώς σαν διεφθαρμένη είναι ταξικός και πολιτικός σύμμαχος αυτών των μεγάλων ληστών γιατί και αυτή ζει από τη ληστεία του δημοσίου και τελικά του λαού. Απλά εκεί που μια μεγάλη βδέλλα ληστεύει μόνη της ένα εκατομμύριο ευρώ το μήνα η διεφθαρμένη γραφειοκρατία μοιράζεται το ίδιο ποσό ανά χιλιάδα. Γι αυτό το λόγο δεν θα δει σχεδόν ποτέ κανείς το ψευτοΚΚΕ που είναι το κατ εξοχήν κόμμα της διεφθαρμένης ή της απλά τεμπέλικης ή αδιάφορης ή σαδιστικής κρατικής γραφειοκρατίας να απεργεί κατά των Μπομπολαίων, των Κοκκάληδων η να ενοχλεί στα σοβαρά τις ΚΟΣΚΟ και τις επιχειρήσεις του Σαββίδη.