Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Αυτοί που ηγούνται πολιτικά των κινητοποιήσεων για τα Τέμπη είναι οι μεγαλύτεροι προστάτες των ενόχων του εγκλήματος

Δημοσιεύουμε εδώ το β΄μέρος από το άρθρο μας για τα Τέμπη με τίτλο "Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΠΟΛY ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ TA ΚΟΜΜΑTA ΠΟΥ ΗΓOYNΤΑΙ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥΣ"

 (https://www.oakke.gr/antifasism/item/1749-)

και την τοποθέτηση μας για αποχή από τις συγκεντρώσεις της 28 Φλεβάρη

 

Είχαμε πει από τις πρώτες μέρες μετά την τραγωδία των Τεμπών ότι αυτή ήταν το αποτέλεσμα ενός συνειδητού πολιτικού εγκλήματος, και δύο μήνες μετά τεκμηριώσαμε αυτό μας τον ισχυρισμό με ένα εκτεταμένο κείμενο (https://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/item/1668-). Αυτό αποκάλυπτε με τα ήδη επαρκή τεχνικά στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μετά την τραγωδία, καθώς και με τη βοήθεια της πολιτικής ανάλυσης ότι η σύγκρουση των τρένων - που ήταν και παραμένει η πρώτη αιτία όλων των θανάτων καθώς αυτή ενεργοποίησε και τη φωτιά που ακολούθησε- ήταν αποτέλεσμα μιας συστηματικής εγκληματικής πολιτικής. Αυτή η πολιτική είχε σαν στόχο το σαμποτάρισμα του ελληνικού σιδηροδρόμου, δηλαδή της τεχνολογικά πιο ανεπτυγμένης και γι αυτό πιο οικονομικής βιομηχανίας μεταφορών. Το υποκείμενο αυτής της εγκληματικής πολιτικής είναι ένα συγκεκριμένο μέτωπο πολιτικών δυνάμεων που είχε και έχει έναν ευρύτερο στρατηγικό στόχο: Να σαμποτάρει γενικά τη βιομηχανική και επιστημονικοτεχνική συγκρότηση της χώρας μας προκειμένου να την απομακρύνει καταρχήν παραγωγικά και μετά ιδεολογικοπολιτικά από τις άλλες δημοκρατικές και βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, για να μπορέσει να τη σύρει αδύναμη στο άρμα ενός νέου ανερχόμενου ιμπεριαλισμού ναζιστικού τύπου, που είναι ο ρώσικος. Αυτό το μέτωπο αποτελείται από πολλά κόμματα και κομματικές φράξιες συχνά ηγετικές κυβερνητικές αλλά έχει πάντα στον πιο σκληρό φασιστικό πυρήνα του το πιο λυσσαλέα αντιευρωπαϊκό, αντιβιομηχανικό και βαθιά αντεργατικό κόμμα, το ψευτοΚΚΕ.  

Όλα αυτά τα κόμματα και οι κυβερνητικές ηγετικές φράξιες είναι οι πολιτικοί υπεύθυνοι για το έγκλημα των Τεμπών και επίσης όλοι αυτοί καλύπτουν πολιτικά αυτό το έγκλημα στην ουσία του. Δηλαδή αποτελούν τον πολιτικό συλλογικό ηθικό αυτουργό του εγκλήματος των Τεμπών. Γιατί αυτά τα κόμματα και οι κυβερνητικές ηγετικές φράξιες αφού υπονόμευσαν διακομματικά για πολλά χρόνια τις παραγωγικές δυνάμεις της σιδηροδρομικής βιομηχανικής μεταφοράς, υπονόμευσαν αυτόματα και την ασφάλεια της. Για να το πετύχουν αυτό καλλιέργησαν και προστάτευσαν ότι το πιο σάπιο υπήρχε στις σχέσεις παραγωγής, δηλαδή στους μηχανισμούς που παρήγαγαν συνδυασμένα το σιδηροδρομικό έργο, και που οργανωμένα το κατέστρεφαν. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι οι συλλογικοί φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας των Τεμπών. Και μιας και η ΝΔ ισχυρίζεται ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ευθύνες στο δυστύχημα πριν μιλήσει η Δικαιοσύνη παρατηρούμε το εξής: Η οποιαδήποτε δικαστική εξουσία είναι επιφορτισμένη με το να εντοπίσει με τη δικιά της μακρόσυρτη διαδικασία τελικά μόνο τους ατομικούς φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς ενός εγκλήματος στο οποίο εμπλέκονται μηχανισμοί, δηλαδή να εντοπίσει εκείνα τα άτομα που φταίνε και εμπλέκονται πιο πολύ και πιο άμεσα από όλα τα άλλα μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς και να τα τιμωρήσει ανάλογα με το έγκλημα ή το λάθος τους, είτε είναι άνθρωποι του παραγωγικού μηχανισμού μιας εταιρείας, είτε του διοικητικού μηχανισμού του κράτους, είτε κυβερνητικά πολιτικά στελέχη που καθοδηγούν άμεσα τέτοιους μηχανισμούς. Όμως δεν είναι δουλειά της δικαστικής εξουσίας να εντοπίσει και να καταγγείλει αυτούς τους μηχανισμούς, είτε για να τους διορθώσει, είτε για να τους διαλύσει. Αυτή είναι δουλειά της ταξικής πάλης, και τελικά της συμπύκνωσης της, της πολιτικής πάλης την οποία διεξάγουν κυρίως τα πολιτικά κόμματα για λογαριασμό κάθε τάξης. Αυτά τα κόμματα, κυβερνητικά ή μη έχουν άφθονα στοιχεία προκειμένου να αποφανθούν για τις ευθύνες αυτών των μηχανισμών επειδή οι ειδικοί των μεταφορών έχουν μιλήσει εδώ και χρόνια γι’ αυτούς και κυρίως μίλησαν καταρρακτωδώς μετά το δυστύχημα. Δηλαδή και η κυβέρνηση και τα κόμματα ξέρουν σήμερα πριν από κάθε δικαστική απόφαση και πριν από κάθε ανακριτικό πόρισμα ποιοι είναι οι κύριοι συλλογικοί φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί για την άθλια λειτουργία των τρένων στη χώρα μας, οπότε και για το δυστύχημα. Αλλά συνειδητά τους καλύπτουν ακριβώς γιατί όλοι μαζί, και η ηγεσία της κυβέρνησης, και η αντιπολίτευση έχουν κάνει παρατεταμένο σαμποτάζ στη σιδηροδρομική βιομηχανία. Έτσι η μεν κυβέρνηση για να καλύψει τους ενόχους συνιστά στο λαό να περιμένει τους δικαστές ώσπου μετά από χρόνια να αποφασίσουν ποια άτομα ανάμεσα σε διάφορους μηχανισμούς είναι οι ένοχοι, η δε αντιπολίτευση κάνει κάτι ακόμα χειρότερο: για να προστατέψει τους ενόχους σαν συλλογικές οντότητες αθωώνει ακόμα και τους ήδη πιο αδιαμφισβήτητους ατομικούς ενόχους. Χαρακτηριστικά η έμφαση του ψευτοΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της σφαγής είναι στην αθώωση του μοιραίου σταθμάρχη αλλά και αυτών που έφυγαν από το πόστο τους και τον άφησαν μόνο του, λέγοντας ότι ο σταθμάρχης ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης και ότι αυτός που έφταιγε ήταν το κέρδος, δηλαδή κυρίως η Hellenic Train και μετά έφταιγαν οι εργολάβοι του ΟΣΕ. Όχι τυχαία όμως όπως θα δούμε σπάνια τους αναφέρει ονομαστικά ή δεν τους αναφέρει καθόλου. Με αυτό τον τρόπο το πουτινικό πολιτικό μπλοκ, θέλει να αθωώσει τον κύριο συλλογικό ένοχο, δηλαδή ολόκληρη τη διεφθαρμένη πλευρά της κρατικο-υπαλληλίας του ΟΣΕ που παράγει και καλύπτει τέτοιους σταθμάρχες. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που το ψευτοΚΚΕ δείχνει σαν ένοχο το κέρδος γενικά, δηλαδή γενικά το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ακόμα και όταν δείχνει σαν ένοχο το κράτος, το δείχνει σαν κράτος των ιδιωτών που σαν εργολάβοι ή προμηθευτές το λυμαίνονται και ποτέ δεν το δείχνει σαν κράτος όχι μόνο γενικά της αστικής τάξης, αλλά σαν κράτος και της διεφθαρμένης κρατικής γραφειοκρατίας που το αφαιμάζει και το σαμποτάρει παραγωγικά. Μάλιστα όταν δείχνει σαν υπεύθυνο γενικά το ιδιωτικό κεφάλαιο η ψευτοαριστερά δεν το καταγγέλλει συγκεκριμένα στην περίπτωση που αυτό αντλεί από το κράτος και ειδικά από το φιλορώσικο-φιλοκινέζικο τμήμα του κράτους, και όχι από τον λίγο πολύ ελεύθερο ανταγωνισμό της αγοράς, το δικαίωμα να ελέγχει κομμάτια της παραγωγικής διαδικασίας. Γι’ αυτό το λόγο το ψευτοΚΚΕ, η εξωκοινοβουλευτική ουρά του ή ο ΣΥΡΙΖΑ και τα θραύσματά του, όπως θα δούμε παρακάτω δεν καταγγέλλουν τον Άκτορα που είναι ο πρώτος υπεύθυνος για το σαμποτάζ της 717, ούτε την InterstarSecurity που είναι υπεύθυνη μαζί με τον ΟΣΕ για τα χαμένα βίντεο.  

Για μας λοιπόν που θέλουμε να αποκαλύψουμε πολιτικά και όχι να συγκαλύψουμε τους συλλογικούς φυσικούς αυτουργούς στο έγκλημα των Τεμπών θεωρούμε ότι αυτοί είναι οι εξής κατά σειρά βάρους ευθύνης:  

Α. Το εκτεταμένο και με διάφορους τρόπους και σε διαφορετικό βαθμό διεφθαρμένο κομμάτι της κρατικής γραφειοκρατίας του ΟΣΕ. Είναι κυρίως ο κρατικός ΟΣΕ και η γραφειοκρατία του που έχει αναλάβει τον έλεγχο της λειτουργίας της υποδομής πάνω στην οποία κινούνται οι συρμοί που ήταν υπεύθυνος για την κατάργηση στην πράξη κάθε πρωτοκόλλου ασφάλειας στον έλεγχο της κίνησης των συρμών. Αυτός ο μηχανισμός όσο παρωχημένος κι αν ήταν τεχνολογικά έφτανε για να μη συγκρούονται δυο συρμοί όταν υπάρχει μια γραμμή για άνοδο και μια για κάθοδο και μόνο μια διαδρομή ταχείας κυκλοφορίας σε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο που είναι από τα πιο αραιά και τα πιο αργά της Ευρώπης. Αυτό το κομμάτι της κρατικής γραφειοκρατίας παρήγαγε κάποιους από τους ατομικούς αυτουργούς του εγκλήματος, ανάμεσα τους τον πιο ακατάλληλο σταθμάρχη για να δράσει όπως δεν έπρεπε την πιο ακατάλληλη στιγμή και τους άλλους συναυτουργούς σταθμάρχες βάρδιας και προϊσταμένους που διαλύσαν στην ουσία το σταθμαρχείο. 

Επίσης αυτός ο δολοφονικός μηχανισμός του ΟΣΕ είχε ρόλο κλειδί στο να διευκολύνει το δεύτερο και τρίτο βασικό υπεύθυνο της δολοφονίας των Τεμπών. 

Β. Ο δεύτερος συλλογικός υπεύθυνος της δολοφονίας είναι η εταιρεία Ακτορας τότε που ιδιοκτήτης της ήταν το δεμένο με τη Ρωσία κρατικοληστρικό κεφάλαιο του Μπόμπολα για το σαμποτάρισμα της σύμβασης 717 για τηλεδιοίκηση και σηματοδότηση στο σιδηρόδρομο. Την πολιτική ευθύνη για αυτό το σαμποτάρισμα την έχουν ο Σπίρτζης ως υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αχ. Καραμανλής ως υπουργός Μεταφορών στη συνέχεια της κυβέρνησης της ΝΔ.

Η εταιρεία Ακτορας είχε αναλάβει σύμφωνα με τη σύμβαση 717 και με ευρωπαϊκά λεφτά τη μελέτη της εγκατάστασης της τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης, δηλαδή της πιο σύγχρονης και γι αυτό πιο ασφαλούς τεχνολογίας ελέγχου της κίνησης των τρένων. Καμιά τεχνολογία δεν αποκλείει το ανθρώπινο λάθος και από μόνη της δεν κάνει ασφαλή έναν ελαττωματικό ανθρώπινο μηχανισμό που τη χρησιμοποιεί γιατί ταυτόχρονα εξαιτίας της καλύτερης σχετικής ασφάλειας οι ταχύτητες της κίνησης γίνονται μεγαλύτερες. Πάντως σε κάθε περίπτωση ο ανώτερος τεχνολογικός εξοπλισμός μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες ένας μηχανισμός να διαπράξει το έγκλημα που αντιστοιχεί στην ελαττωματικότητα του. Τη μελέτη της εγκατάστασης αυτής της τεχνολογίας την έκανε ο Άκτορας (ΤΟΜΗ) που δούλευε τότε σε συνεργασία με ένα γαλλικό τεχνολογικό μονοπώλιο, αυτό της Αλστομ που είχε αναλάβει να κάνει την εγκατάσταση. Aλλά έκανε τη μελέτη με τέτοιο τρόπο που δεν ανταποκρινόταν στη σύμβαση οπότε ήταν ακατάλληλη για να εφαρμοστεί από την Αλστομ. Έτσι η τελευταία, ο μελετητής και ο ΟΣΕ που είχε την ιδιοκτησία του έργου ενεπλάκησαν σε μακρόσυρτες δικαστικές διενέξεις οπότε για χρόνια κόλλησε η εγκατάσταση της τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης. Εκτός όμως από τον Ακτορα την ευθύνη γι αυτήν την πλευρά του σαμποτάζ την είχε ο ΟΣΕ που ήταν εκείνος που ανέθετε και επέβλεπε και τις μελέτες και την εγκατάσταση αυτών των υποδομών ως ιδιοκτήτης και διαχειριστής τους. Είναι χαρακτηριστικό πόσο σχολαστικά κρύβουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση τις ευθύνες του Άκτορα αλλά και του ΟΣΕ στο δυστύχημα ώστε ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ήδη δυο ηγετικά στελέχη του Άκτορα είναι κατηγορούμενοι από τη Δικαιοσύνη μαζί με στελέχη του ΟΣΕ και με έναν της Alstom για το σαμποτάρισμα της 717 μετά από πρόταση της εισαγγελίας της ΕΕ που εξέτασε την υπόθεση. Ο εφέτης - ανακριτής Μπαϊκάμης ζήτησε το συσχετισμό της δικογραφίας της εισαγγελίας της ΕΕ για τη σύμβαση 717 με τη δικογραφία των Τεμπών και ύστερα από πρότασή του η εισαγγελία εφετών άσκησε δίωξη κατά 15 στελεχών της ΕΡΓΟΣΕ. Αυτός υποθέτουμε ότι είναι και ένας από τους συγκεκριμένους λόγους για τους οποίους το φαιο-«κόκκινο» φασιστικό μέτωπο επιτίθεται στον ανακριτή των Τεμπών και στη Δικαιοσύνη. 

Γ. Ο τρίτος συλλογικός αυτουργός του εγκλήματος των Τεμπών για τον οποίο δεν μιλάνε τα κόμματα και οι κυβερνητικές φράξιες του ρωσόφιλου σαμποταριστικού αντιβιομηχανικού μπλοκ είναι οι συμμορίες που εδώ και χρόνια κλέβουν, λιώνουν και πουλάνε κρίσιμο για τη λειτουργία των τρένων υλικό (καλώδια ηλεκτροκίνησης, ράγες). Είναι αυτές οι συμμορίες που σε διάρκεια μερικών χρόνων ανέλαβαν να ξηλώσουν το δίκτυο της τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης σε μια μεγάλη έκταση όπου και όταν αυτό μετά τις πελώριες καθυστερήσεις κατάφερε να εγκατασταθεί. Αυτή η λεηλασία συντελέστηκε σε συνεργασία με υπαλλήλους του ΟΣΕ που τους εξασφάλιζαν την πρόσβαση και την τεχνογνωσία ώστε να κόβουν τα καλώδια της κίνησης των συρμών και αρκετοί έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε κυκλώματα πώλησης σκραπ. Αυτές τις εγκληματικές συμμορίες τις προστατεύει πολιτικά κυρίως η ψευτοαριστερά, όπως άλλωστε προστατεύει πολιτικά διοικητικά και συνδικαλιστικά και το διεφθαρμένο κομμάτι της κρατικής γραφειοκρατίας. Και τις προστατεύει με το ίδιο πάνω κάτω πρόσχημα: ότι δηλαδή τα μέλη αυτών των μηχανισμών αποτελούν τάχα κομμάτι του λαού, δηλαδή είναι και αυτά θύματα της ταξικής και κρατικής καταπίεσης. Ειδικά σε ότι αφορά τις συμμορίες της λεηλασίας των σιδηροδομικών δικτύων αυτές τις καλύπτουν σαν μέρος της καταπιεσμένης μειονότητας των Ρομά ενώ αποτελούν στην ουσία τον πιο φθοροποιό εσωτερικό εχθρό, εκμεταλλευτή και καταπιεστή τους.  

Δ. Ο τέταρτος συλλογικός αυτουργός της σφαγής των Τεμπών είναι ο ιδιοκτήτης των συρμών η ΗellenicTrain (θα τη γράφουμε ΗΤ), δηλαδή το ιταλικό κρατικο-μονοπωλιακό κεφάλαιο της Trenitalia. Η ΗΤ ενώ δεν ευθύνεται τόσο άμεσα για τη σύγκρουση όσο ο ΟΣΕ, είναι εκείνη που όχι μόνο πρέπει να τιμωρηθεί ποινικά για την ευθύνη που της αντιστοιχεί, αλλά είναι και η πρώτη που χρωστάει να αποζημιώσει αστικά τους επιβάτες των συρμών του γιατί σε αυτήν εναπόθεσαν την ασφάλειά τους. Εκείνο με τη σειρά της εναπόθεσε την ασφάλεια της κίνησης των συρμών της στο διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό του ΟΣΕ του οποίου η Trenitalia όταν έγινε η σύγκρουση γνώριζε πολύ καλά το διαλυτικό τρόπο λειτουργίας μέσα πρώτα-πρώτα από τους μηχανοδηγούς της που ήταν προηγούμενα υπάλληλοι του ΟΣΕ και τώρα υποχρεωτικά στη διαδικασία της ασφάλειας συνεργαζόταν με τους σταθμάρχες του. Αλλά υπάρχει και κάποιος σκοτεινός λόγος για τον οποίο αγόρασε και κράτησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ η Trenitalia. Αυτός ήταν ότι περίμενε να παίξει ένα μεγάλο ρόλο κυρίως στις επίγειες και θαλάσσιες εμπορικές μεταφορές της Κίνας προς την Ευρώπη, επειδή είχε μοναδικά προνομιακές σχέσεις από τη μια μεριά με τους ρωσικούς σιδηροδρόμους και από την άλλη γιατί πόνταρε στη θέση της Κίνας στον Πειραιά σαν τον κύριο δρόμο της προς την Ευρώπη. Γι αυτό της το ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στο ρωσοκινέζικο Αξονα και την Ευρώπη έδωσε στην Trenitalia ο ΣΥΡΙΖΑ την ΤΡΑΙΝOΣΕ και χωρίς κανείς ποτέ να διαμαρτυρηθεί από το πολιτικό καθεστώς γι αυτό ενώ ακόμα και τώρα, δηλαδή ακόμα και μετά τη σφαγή των Τεμπών τόσο το ψευτοΚΚΕ, όσο και η υπόλοιπη κρατικοφαστική “αριστερά” δεν βάζουν άμεσο αίτημα επανακρατικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αλλά και να το έβαζαν αυτό δεν θα έκανε πιο πειστική τη θέση τους ότι τα κέρδη της ΗΤ έφεραν τη σύγκρουση και όχι τα μεγάλα και μικρά τρωκτικά του ΟΣΕ, που σαμπόταραν την ΗΤ. Μάλιστα τη σαμπόταραν τόσο πολύ ώστε και πριν τη σύγκρουση αυτή δεν είχε κέρδη αλλά ζημιές * και μετά τα Τέμπη και την κακοκαιρία Ντάνιελ ακόμα περισσότερες ακριβώς επειδή είναι οι ελληνικές σάπιες υποδομές που έκαναν το σαμποτάζ στους καπιταλιστικούς ευρωπαϊκούς συρμούς της ΗΤ και όχι αντίστροφα. Η καλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι ότι στην Ιταλία η Trenitalia τρέχει σε ένα δίκτυο με πολύ λιγότερα ατυχήματα από την πρωταθλήτρια σε αυτό Ελλάδα και με ταχύτητες όχι του προηγούμενου αιώνα των 160 χλμ αλλά των 300, 250 και 200. (Οι ιταλικοί σιδηρόδρομοι κινούνται με αυτές τις τρεις μάξιμουμ ταχύτητες ανά κατηγορία μετακίνησης). 

 Και τους τέσσερις αυτούς από κοινωνική άποψη συλλογικούς φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος των Τεμπών τους καλύπτουν πολιτικά, οι κύριοι εγκληματίες, οι συλλογικοί ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος των Τεμπών, δηλαδή ΟΛΑ τα κόμματα και οι κομματικές κυβερνητικές φράξιες που δούλεψαν για το σαμποτάζ των σιδηροδρόμων. Αυτά στον πιο σκληρό πυρήνα τους έχουν τα δυο «πρωτοπόρα» κόμματα του γενικότερου λυσσαλέου βιομηχανικού σαμποτάζ: το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ (στον οποίο περιλαμβάνουμε όλα τα θραύσματα του, δηλαδή ΝΕΑΡ, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη κλπ). Για αυτά τα δύο κόμματα οι πιο «ιεροί και απείραχτοι» ένοχοι γιατί αυτοί ακριβώς είναι δεμένοι με τον πιο σκληρό και πιο διεφθαρμένο πυρήνα των πολιτικών του σαμποτάζ είναι: η διεφθαρμένη πλευρά της κρατικής υπαλληλίας, η ανατολικού τύπου κρατικοδίαιτη και γι αυτό πιο αρπακτική μερίδα της μεγαλοαστικής τάξης, και οι λούμπεν εγκληματικές συμμορίες που είναι κατάλληλες και για το πιο βίαιο παραγωγικό σαμποτάζ και για την πιο ωμή πολιτική τρομοκρατία. Όλους αυτούς πήγε κυρίως να αθωώσει το φιλορωσικό πολιτικό μπλοκ όταν σταδιακά μετατόπισε την ουσιαστικότερη αιτία των θανάτων από τη σύγκρουση στη φωτιά που ξέσπασε μετά από αυτήν. Και εδώ δεν μιλάμε για το πόσα θύματα πέθαναν από φωτιά και πόσα από τη σύγκρουση, αλλά ποιο από τα δυο είναι το κύριο έγκλημα στα Τέμπη. Γιατί από αυτήν την απάντηση εξαρτάται αν ο βασικός ένοχος είναι ο παραπάνω τέταρτος στη σειρά ιδιοκτήτης των συρμών που μετέφερε το εύφλεκτο υλικό, ή αν είναι οι τρεις πρώτοι με κύριο τον ιδιοκτήτη των υποδομών ΟΣΕ. Ασφαλώς έχει και σε αυτό το επίπεδο τις δικές της ποινικές και αστικές ευθύνες η ιταλική ΗΤ καθώς πρέπει να δώσει εξηγήσεις για το εύφλεκτο υλικό, αφού όλοι πια οι ειδικοί συμφωνούν ότι αυτό δεν είναι τα λάδια της σιλικόνης όπως αποφάνθηκε η ελληνική πυροσβεστική που είναι ειδική στο να μη δημοσιεύει στατιστικές και να μην κάνει διαλεύκανση των αμέτρητων εμπρησμών εργοστασίων και βιομηχανικών αποθηκών.  

 

Από το κύριο και πιο ουσιαστικό έγκλημα της σύγκρουσης στο δήθεν μαφιόζικο έγκλημα της συγκάλυψης της φωτιάς ή από το πολιτικό παραγωγικό σαμποτάζ στην προετοιμασία της πουτινικής δικτατορίας

 

Όμως τη φωτιά το πουτινικό μέτωπο δεν την έθεσε σαν κεντρικό ζήτημα για να ανακαλύψει ποιος ήταν ο υπαίτιός της και έτσι να επεκτείνει την έρευνα για τις ευθύνες πέρα από την ίδια τη σύγκρουση. Το έθεσε μόνο για να δώσει αξιοπιστία στο δικό του ισχυρισμό ότι η κυβέρνηση έκανε από την πρώτη στιγμή το μπάζωμα, ότι δηλαδή αλλοίωσε το χώρο της σύγκρουσης, για να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της ΗΤ ως ιδιοκτήτη της εμπορικής αμαξοστοιχίας για τη φωτιά που σκότωσε αρκετούς επιβάτες. Στο δρόμο και μετά τα βίντεο το πουτινικό μέτωπο ανακάλυψε ότι μαζί με την κυβέρνηση τα στοιχεία τα έκρυψε για λογαριασμό της και ο ανακριτής και τέλος κλιμάκωσε με το ότι κυβέρνηση και δικαιοσύνη δολοφόνησαν ή κάλυψαν τη δολοφονία του γιου μιας εισαγγελέος που είχε επιφορτιστεί αρχικά με την ανάκριση. Έτσι το πολιτικό έγκλημα των Τεμπών έφτασε να ωχριά μπροστά στο έγκλημα της συγκάλυψης, που δεν ήταν πια έγκλημα μιας πολιτικής, αλλά ποινικό έγκλημα μιας κυβερνητικής και δικαστικής μαφίας που τάχα κυβερνούσε τη χώρα. Οι πουτινικοί είχαν πια σκαρφαλώσει στα κεραμίδια και ετοίμαζαν τις μεγάλες εκκαθαρίσεις στις πλατείες της 28 του Φλεβάρη. Το αίτημα των μαζών για ασφαλείς συγκοινωνίες είχε μεταβληθεί από τους κύριους πολιτικούς υπεύθυνους της σφαγής των Τεμπών, δηλαδή από τους φίλους του ναζί-Πούτιν και του Τραμπ, σε αίτημα δήθεν για “δημοκρατία”, αλλά αυτό που εννοούν είναι η συντριβή του αστικού δημοκρατισμού που έχει μείνει στη χώρα και η επιτάχυνση του περάσματος σε μια μορφή φαιο-«κόκκινης» δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα.  

Αν δηλαδή η ψευτοαριστερά και οι φασίστες που τρέχουν πίσω της ενθουσιασμένοι γιατί φουσκώνουν πιο πολύ από εκείνη σε δημοσκοπικά ποσοστά, ενδιαφέρονταν πραγματικά για τον υπαίτιο της φωτιάς και μετά για τους πολιτικούς της ΝΔ και τους δικαστές που πίστευαν πως τον συγκάλυπταν, θα έπρεπε να αναζητήσουν πρώτα ποιος ήταν ο πιο σημαντικός ύποπτος φυσικός αυτουργός του εγκλήματος της συγκάλυψης του φορτίου. Ένας έντιμος άνθρωπος αναζητάει πρώτα το φυσικό αυτουργό ενός εγκλήματος και μετά τον πολιτικό αυτουργό. Και ο πρώτος προς διερεύνηση ύποπτος φυσικός αυτουργός για οποιαδήποτε συγκάλυψη ήταν αυτός που επέτρεψε να σβηστούν οι βιντεοσκοπήσεις της φόρτωσης των βαγονιών της εμπορικής αμαξοστοιχίας στη Θεσσαλονίκη και οι βιντεοσκοπήσεις της πορείας των βαγονιών ως τα Τέμπη. Επειδή αυτές δεν είχαν διασωθεί τα τρία βίντεο που εμφανίστηκαν πολύ καθυστερημένα όχι μόνο δεν μπόρεσαν να πείσουν την κοινή γνώμη για την αυθεντικότητα τους, αλλά επειδή αυτή είχε ήδη εχθρικά διαμορφωθείαπέναντι στην κυβέρνηση και στη δικαιοσύνη, απλά δυνάμωσαν τις θεωρίες της συγκάλυψης.  

Αν λοιπόν κανείς κινηθεί λογικά θα διαπιστώσει ότι ο φυσικός αυτουργός του σβησίματος των βίντεο είναι πάλι ο ΟΣΕ. Γιατί είναι αυτός, που έχει τη συμβατική υποχρέωση σαν υπεύθυνος της ασφαλείας του Δικτύου μόλις γίνεται ένα ατύχημα να αποθηκεύει ηλεκτρονικά όλο το βιντεοσκοπημένο υλικό που σχετίζεται με αυτό το ατύχημα όποτε και αυτό της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Αλλά αυτό το υλικό δεν αποθηκεύτηκε από τον ΟΣΕ επί 15 μέρες που ήταν διαθέσιμο αφού μετά σβήνεται αυτόματα. Έτσι χάθηκε. Όμως, επειδή όπως είπαμε ο κρατικο-διεφθαρμένος ΟΣΕ δεν πρέπει ποτέ να φταίει, οι ψευτοαριστεροί σαμποταριστές ασχολήθηκαν, και αυτό ελάχιστα, μόνο με την ιδιωτική εταιρεία, την ΙnterstarSecurity, που έχει αναλάβει σαν εργολάβος του ΟΣΕ την εγκατάσταση των καμερών και τις βιντεοσκοπήσεις σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο. Αλλά ούτε εκεί επιτρεπόταν να επιμείνουν γιατί και αυτή η εταιρεία παρόλο που ήταν η ενσάρκωση του κέρδους στο συγκεκριμένο ρόλο, δεν είχε ιδιοκτήτη της έναν τυχαίο καπιταλιστή αλλά έναν που είχε πάρει την εργολαβία από τον ΟΣΕ επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ-Σπίρτζη με έναν διαγωνισμό μαϊμού επειδή είχε στενούς δεσμούς με τον Ακτορα. 

Έτσι όχι ανοιχτά το ίδιο το ψευτοΚΚΕ αλλά ο Σύριζα (μαζί με τα υπόλοιπα πολιτικά θραύσματα που προέρχονται από αυτόν) επικέντρωσε το μίσος του στον εφέτη ανακριτή της Λάρισας, τον Μπαϊκάμη, σε εκείνον δηλαδή το δικαστή ο οποίος είχε ήδη κατηγορήσει για το έγκλημα των Τεμπών ως φυσικούς αυτουργούς 43 άμεσα εμπλεκόμενους, κυρίως μέλη και στελέχη των συλλογικών ενόχων που αναφέραμε (μαζί με κάποια στελέχη της ΡΑΣ και του υπουργείου Μεταφορών). Σε αυτόν επιτέθηκαν ανάμεσα στα άλλα με το επιχείρημα ότι έστειλε καθυστερημένα το αίτημα του στον ΟΣΕ να παραδώσει τα βίντεο. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι αυτός διορίστηκε αφού είχαν ήδη περάσει οι 15 μέρες μέσα στις οποίες σβήνονται οι εγγραφές. Ταυτόχρονα οι ίδιοι δεν δίστασαν να αποθεώσουν την προκάτοχο του ανακρίτρια, τη Σούρλα (και για αυτό τον κατηγόρησαν ότι απόκρυψε 600 χιλιάδες αρχεία που μπήκαν αρχικά στη δικογραφία). Δεν ανέφεραν βέβαια ποτέ ότι η ίδια είχε τη δυνατότητα στις κρίσιμες 15 μέρες πριν σβηστούν τα αρχεία να τα έχει ζητήσει από τον ΟΣΕ.  

Αλλά δεν πρέπει ούτε ο Μπαϊκάμης ούτε η Σούρλα να κατηγορηθούν γι’ αυτή τους την παράλειψη. Για όποια εξαφάνιση μαγνητοσκοπημένου υλικού ή οποιαδήποτε αλλοίωση του χώρου του εγκλήματος ή οποιαδήποτε άλλη μορφή απόκρυψης και αλλοίωσης στοιχείων ο μεγαλύτερος υπεύθυνος είναι και εδώ το ίδιο πολιτικό μπλοκ που ευθύνεται για το έγκλημα των Τεμπών και γενικότερα για το σαμποτάρισμα της βιομηχανίας σιδηροδρομικών μεταφορών. Γιατί σε μια στοιχειωδώς ανεπτυγμένη και δημοκρατική χώρα δεν είναι η κύρια δουλειά των δικαστών να κάνουν την εξόχως τεχνική έρευνα για τις αιτίες ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Αυτή είναι δουλειά των ειδικών επιστημόνων των Επιτροπών Διερεύνησης των Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων. Είναι αυτές που συνεργάζονται με τις αστυνομικές αρχές για να διαφυλάσσουν και να συλλέγουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για να ανακαλύψουν τις αιτίες του δυστυχήματος, για να βρουν τους πιο άμεσους υπεύθυνους γι αυτό, να εντοπίσουν τις δυσλειτουργίες των μηχανισμών που επιτρέπουν τα όποια λάθη οδηγούν στο δυστύχημα και μετά να κάνουν συστάσεις για τη διόρθωση αυτής της λειτουργίας. Στις έρευνες και στα πορίσματα αυτών των επιτροπών στηρίζονται οι δικαστικές αρχές για να βγάλουν τις αποφάσεις τους και σε αυτά στηρίζονται οι κυβερνήσεις για να βγάλουν τις δικές τους κατευθυντήριες. Εδώ κυρίως με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μετά της κυβέρνησης Μητσοτάκη τέτοια επιτροπή δεν λειτούργησε ποτέ στη χώρα μας παρά τις πιέσεις της ΕΕ τα χρόνια πριν τα Τέμπη, ιδιαίτερα μετά το 2014. Από όλα ωστόσο τα κόμματα εκείνο που αντιστάθηκε πιο ανοιχτά και καταψήφισε και το 2014 και το 2023 λίγο πριν τα Τέμπη τη δημιουργία αυτής της επιτροπής ήταν το ψευτοΚΚΕ. Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτή η επιτροπή δημιουργήθηκε στα χαρτιά πριν από το δυστύχημα αλλά δεν επανδρώθηκε, οπότε δεν λειτούργησε παρά μόνο πολύ μετά το δυστύχημα και αφού τόσα στοιχεία είχαν χαθεί. Αυτή η επιτροπή ονομάζεται ΕΟΔΑΣΑΑΜ (Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων) καθώς στα πλαίσια της υποβάθμισης του σιδηροδρόμου συγχωνεύτηκε με την αντίστοιχη προ-υπάρχουσα αεροπορική επιτροπή διερεύνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα σε αυτή τη θύελλα κανείς ούτε τη ρωτάει ούτε την αναφέρει ακριβώς για να θαφτεί το βάρος της. Μόνο λοιπόν μια τέτοια αρχή μπορούσε να ξέρει ταχύτατα και όχι ένας εισαγγελέας ή μια κυβέρνηση, ποια αρχεία βιντεοσκόπησης θα ζητούσε και από ποιους και μόνο αυτή θα ήξερε τι πρέπει να κάνει με το χώρο ενός σιδηροδρομικού ατυχήματος με 57 νεκρούς και όχι η …τροχαία όπως έγινε στα Τέμπη. Τώρα δίχως αυτήν αποφάσιζαν σε ένα φτιαγμένο πρόχειρα συντονιστικό οι εκπρόσωποι δημόσιων υπηρεσιών, της κυβέρνησης και του στρατού, που παίρνανε σπασμωδικές πρωτοβουλίες για το χώρο και συσκέπτονταν στο πόδι για το πότε και το πως και θα απελευθερώσουν τις σιδηροδρομικές γραμμές.  

Με τις πέτρες που πια πετάει το αποχαλινωμένο πουτινικό μπλοκ ενάντια σε κάθε ειδικό που δεν συμφωνεί με την πολιτική του γραμμή, είναι πολύ δύσκολο να σχηματίσει κανείς μια άποψη για το αν όντως υπήρξε μια ολόκληρη κυβερνητική επιχείρηση εξαφάνισης ενός λαθραίου υλικού που δεν υπερβαίνει τους 3,5 τόνους, όπως συμφωνούν σε αυτή την ποσότητα κάποιοι σχετικά λιγότερο αμφισβητούμενοι ειδικοί (πανεπιστήμιο της Γάνδης, Λακαφώσης). Αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί, δεν μας φαίνεται τόσο πιθανό ένας πρωθυπουργός να διατάξει μια τόσο μεγάλη επιχείρηση για να καλύψει έναν τόσο λιανικό λαθρέμπορα. Επίσης έχει αποδειχθεί από τα υπολείμματα της καύσης, που βρίσκονται ακόμα, ότι δεν είναι εύκολο κανείς να εξαφανίσει ολοκληρωτικά τα ίχνη μια φωτιάς που κάλυψε μια αρκετά μεγάλη έκταση. Από την άλλη υπάρχουν πολύ πιο εύλογες εξηγήσεις για το μπάζωμα σε συνδυασμό με τον τεχνικό ισχυρισμό ότι δεν μπορεί να στηθούν οι πελώριοι γερανοί που θα απομάκρυναν τα βαγόνια δίχως τη σταθεροποίηση του εδάφους με την απομάκρυνσή επιφανειακών χωμάτων. Μας φαίνεται δηλαδή πολύ πιο πιθανό ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποτάχθηκε στην απαίτηση της ΚΟΣΚΟ να ανοίξουν γρήγορα οι γραμμές –όπως γράφτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο εκείνες τις μέρες- για να περάσουν οι εμπορικές αμαξοστοιχίες με τα κοντέινερ προς την Ευρώπη. Γιατί αυτή η συγκοινωνιακή γραμμή είναι ο κύριος εμπορικός λόγος για τον οποίο άρπαξε από τη χώρα μας η Κίνα το λιμάνι του Πειραιά και η Ιταλία τους σιδηροδρόμους.  

Όμως οποιοιδήποτε ισχυρισμοί για το μπάζωμα που δεν στηρίζονται σε τεχνικές εκθέσεις γίνονται στο τέλος καθαρά αστυνομικά σενάρια. Έτσι είναι το διακομματικό πολιτικό καθεστώς που με το σαμποτάρισμα της επιτροπής διερεύνησης σιδηροδρομικών ατυχημάτων δημιούργησε το θεσμικό έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί κάθε λογική και παράλογη καχυποψία να συγκροτείται σε μαζικό κίνημα κάτω από την καθοδήγηση των πιο φασιστικών πολιτικών δυνάμεων. Όχι τυχαία πρόκειται για τις ίδιες δυνάμεις που το 2011-12 εξαπάτησαν τις εργαζόμενες μάζες δείχνοντας τους την ΕΕ σαν τον υπεύθυνο της εξαθλίωσης τους, κρύβοντας τους την αληθινή αιτία της αυτής της εξαθλίωσης που ήταν η χρεωκοπία, και ακόμα βαθύτερα κρύβοντας το παρατεταμένο και πολύπλευρο παραγωγικό σαμποτάζ που την προκάλεσε. Έτσι φτιάξανε το κίνημα των αγανακτισμένων οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι αυτού του σαμποτάζ όπως σήμερα οι ίδιοι φτιάξανε σε ένα ακόμα ανώτερο επίπεδο το πολύ μεγαλύτερο και πολιτικά πιστεύουμε πιο αυτοκαταστροφικό για το λαό κίνημα των Τεμπών. 

 

Ο πολιτικός καταμερισμός στο εσωτερικό του φαιο-«κόκκινου» κινήματος των Τεμπών: Οι «μικροί» συνωμοσιολόγοι αποκεφαλιστές της ΝΔ και της Δικαιοσύνης και ο «σοβαρός» διπρόσωπος καθοδηγητής και οργανωτής όλου του κινήματος.

 

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι είναι η Κωνσταντοπούλου μαζί με το Βελόπουλο και από κοντά ο ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αναλάβει να κάνουν τη βασική πολιτική βρομοδουλειά για όλο το φαιο-«κόκκινο» πουτινικό μπλοκ με την ωμή συνωμοσιολογία και τις απειλές, που έχουν στόχο να φανατίσουν τις μάζες και να παίξουν το ρόλο όχι τόσο του αποκεφαλιστή της ΝΔ όσο του μεγάλου εκκαθαριστή και συκοφάντη του κομματιού της Δικαιοσύνης που δεν ελέγχουν ακόμα.  

Μόνο αν δαγκώνει τους εχθρούς του η Κωνσταντοπούλου και ο Βελόπουλος μπορεί απερίσπαστο το ίδιο το «σοβαρό» και τάχα «δογματικό» ψευτοΚΚΕ να οργανώνει τα συλλαλητήρια που βάζουν φωτιά όχι πια απλά στην κυβέρνηση της ΝΔ αλλά για να συντρίψει οποιαδήποτε ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Έτσι το ίδιο ως το τέλος δείχνει μια μετριοπάθεια στο ύφος με το να χρησιμοποιεί στις «ταξικές» κατάρες του μόνο αφηρημένα ουσιαστικά, όπως «κάτω το κράτος», «κάτω το κεφάλαιο» αλλά ποτέ «κάτω η ΝΔ», «κάτω ο Μητσοτάκης» κλπ ή αν χρειαστεί να χτυπήσει την κυβέρνηση πάντα κατηγορεί μαζί τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Το μόνο συγκεκριμένο «κάτω» που λέει είναι το «κάτω η ΕΕ». Γιατί πραγματικά η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος συγκεκριμένος εχθρός του ναζι- Πούτιν, αυτή τη δημοκρατική ΕΕ μισεί ο κνίτης, αυτή που θέλει αυτός να καταλάβει και ο υποτακτικός του φασίστας Τραμπ να διαλύσει. Αυτό τον τάχα γενικό αντικαπιταλισμό το χρειάζεται το ψευτοΚΚΕ στρατηγικά για να εξαπατά τη βάση του παριστάνοντας ότι είναι επαναστατικό οπότε τάχα απεχθάνεται ακριβώς το ίδιο όλα τα τμήματα της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Πέρα από το ότι ο επαναστατικός μαρξισμός έκανε το αντίθετο επειδή είναι αρχή του να ιεραρχεί τους εχθρούς του και να εξουδετερώνει τους πιο αντιδραστικούς πρώτα, το ψευτοΚΚΕ με τις πράξεις του και την ουσιαστική παγκόσμια ανάλυση του για την «περικύκλωση» τάχα της Ρωσίας από τη Δύση αποδεικνύει πόσο πολύ λατρεύει τον πιο κτηνώδη ιμπεριαλισμό. Όμως από πρακτική πολιτική άποψη αυτό το γενικό σύνθημα του «κάτω εξίσου όλες οι αστικές κυβερνήσεις», το χρειάζεται πάνω απ όλα το ψευτοΚΚΕ για να καθησυχάσει τη ΝΔ και την κλασική μεγαλοαστική τάξη που αυτό το κόμμα εκπροσωπεί και κυρίως, για να κερδίσει ή να καθησυχάσει το στελεχικό προσωπικό του πυρήνα του κρατικού μηχανισμού, τους στρατιωτικούς και τους δικαστές που γενικά ψηφίζουν ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικές οι συχνές επαφές του Κουτσούμπα με στρατιωτικούς διοικητές μονάδων και πιο πολύ οι συναντήσεις του στο «σπίτι του λαού» με το ΔΣ της «Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων», το συνδικαλιστικό όργανο που συμπαραστέκεται στο κίνημα των Τεμπών ουσιαστικά ενάντια στην ηγεσία της Δικαιοσύνης.  

Εκτιμάμε ότι αυτή η στάση έχει πελώρια πρακτική σημασία και θα δώσει πλούσια πολιτικά ανταλλάγματα στο ψευτοΚΚΕ αν ο Μητσοτάκης μετά την άνοδο του Τραμπ γίνει αχρείαστος για τη Ρωσία. Αυτή τον ήθελε πρωθυπουργό κυρίως για να καθησυχάζει η ελληνική φιλορώσικη διπλωματία τους ευρωπαίους φιλελεύθερους την ώρα που έκανε ζημιές στα βαλκανικά μέτωπα. Σε κάθε περίπτωση το πουτινικό μπλοκ ήθελε πάντα και τώρα θέλει πιο πολύ να αδυνατίσει το φιλοευρωπαϊκό τμήμα της ΝΔ για να μπορέσει, όποτε χρειαστεί, να βάλει στην αρχηγία της ΝΔ τον τουρκοφάγο ρωσόφιλο και ανοιχτά φιλο-τραμπικό Δένδια με τις πλάτες των Καραμανλή, Σαμαρά, πιθανά χωρίς καν να χρειαστούν εκλογές γι αυτό. Μπορεί δηλαδή να επιχειρήσουν να τελειώσουν το Μητσοτάκη με μια εκλογή αρχηγού από την κοινοβουλευτική ομάδα. 

Για να πετύχει έναν τέτοιο στόχο εγχείρησης της ΝΔ από τα μέσα το ψευτοΚΚΕ πρέπει σε όλη τη μάχη των Τεμπών να μένει στη φαινομενική πολιτική ουδετερότητα οπότε πρέπει να αφήνει όλη την αντι-νεοδημοκρατική και ιδίως την αντιδικαστική εκστρατεία στα οργανωτικά μικρά αρχηγικά και σε μεγάλο βαθμό τυχοδιωκτικά κόμματα του πουτινικού μετώπου. Γι αυτό το ψευτοΚΚΕ αφήνει το φασίστα Βελόπουλο και μετά την Κωνσταντοπούλου και από κοντά το Φάμελλο, τη ΝΕΑΡ και το Νατσιό να μπουν μπροστά και να σύρουν μαζί τους στη λάσπη και τον καιροσκόπο Ανδρουλάκη για να βγάζουν τη πιο ελεεινή συνωμοσιολογία γύρω από τη φωτιά ώστε να περάσουν τη γραμμή για την ύπαρξη κοινού ποινικού δικαίου κυβερνητικής αλλά και δικαστικής δήθεν σκευωρίας, και να φανατίσουν το λαό για να γίνουν μαζικά τα συλλαλητήρια που θα προκαλέσουν την εγχείρηση της ΝΔ και την πιο μεγάλη και καίρια εγχείρηση μέσα στο δικαστικό σώμα. Γι αυτό αφήνουν να βγαίνει πιο μπροστά και να εκτίθεται με τη γραμμή Βελόπουλου-Κωνσταντοπούλου η ηγεσία του Συλλόγου των συγγενών των θυμάτων. Βέβαια η Κωνσταντοπούλου αποκάλυψε για μια στιγμή τη φιλοΝΔ τακτική του ψευτοΚΚΕ και προκάλεσε την οργή του γι αυτό, αλλά δύσκολα γίνεται πιο αντιπαθής από την ίδια κάποιος που συγκρούεται μαζί της. Είναι πολύ χαρακτηριστικό για το διπλό παιχνίδι του ψευτοΚΚΕ ότι ο ίδιος Ριζοσπάστης που για να καλέσει στη διαδήλωση της 26 Γενάρη είχε πελώριο πρωτοσέλιδο το σύνθημα «δεν έχω οξυγόνο» που σήμαινε έμφαση στο κάψιμο αλλά σημαίνει και ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Μετά έγραφε άρθρα ότι δεν πρέπει η φωτιά να κρυφτεί το βασικό που είναι η σύγκρουση των συρμών. Στην ουσία ήθελε να πει με αυτό ότι δεν συμμετέχει στο κίνημα για την πτώση της κυβέρνησης και την καταγγελία της δικαιοσύνης αλλά μόνο στο τάχα βαθύτερο κίνημα ενάντια στο κέρδος και στο κεφάλαιο, δηλαδή ότι τάχα κρατάει φιλο-ΝΔ και φιλική προς την ηγεσία της δικαιοσύνης στάση. Το ότι στόχος του ψευτοΚΚΕ είναι μια λεπτή εγχείρηση μέσα στη ΝΔ και όχι η πτώση της  μπορεί νομίζουμε να διασταυρωθεί με τη στάση του Σαμαρά (στην ουσία στάση υπέρ του Καραμανλή και του Δένδια και της εγχείρησης από μέσα) που δεν θα πάει στη συγκέντρωση τω Τεμπών αλλά ταυτόχρονα αποδοκιμάζει κάθε κριτική της. Την ίδια στάση, δηλαδή το να παίξει με την εγχείρηση μέσα στη ΝΔ και όχι εξωτερικά ενάντια στην ΝΔ κρατάει απ ότι φαίνεται και η πονηρή φασίστρια Λατινοπούλου.            

Να λοιπόν πως δουλεύει το ψευτοΚΚΕ, ο διπρόσωπος πολιτικός καθοδηγητής και κυρίως ο βασικός οργανωτής του κινήματος των Τεμπών μέσω των συνδικάτων του. Αυτό είχε αυτό το ρόλο από την πρώτη στιγμή κιόλας από το Μάρτη του 2023 όταν με τα συνδικάτα του ΠΑΜΕ έκανε το κάλεσμα και πέταξε τη γενική γραμμή: φταίει το κέρδος (η ΗΤ) και όχι το ανθρώπινο λάθος (ο ΟΣΕ). Αυτό άφησε στους συγγενείς να κάνουν το κάλεσμα στο λαό για τις 26 Γενάρη του 2025 γιατί μόνο το κάλεσμα από εκείνους μπορούσε να προκαλέσει την πανελλαδική πολιτική έκρηξη της συγκέντρωσης, όπου όμως πάλι φρόντισε το ίδιο και οι συμπαθούντες του να κρατάει τα μικρόφωνα στις ομιλίες, τις ντουντούκες και τα πανό και σχεδόν κάθε οργανωμένο πυρήνα συνθημάτων. Αυτό αμέσως κιόλας από τις 28 του Γενάρη ξαναπήρε την πρωτοβουλία για το κάλεσμα από τα χέρια των γονιών και τάχα από τα κάτω. Δηλαδή έβγαζε ένα- ένα συνδικάτο του ΠΑΜΕ να κηρύσσει απεργία στις 28 του Φλεβάρη ώστε να δείξει τη δικιά του κρατική ισχύ. Γι αυτό όρισε τις συγκεντρώσεις στις 11 το πρωί παρόλο που αυτό χτυπούσε την πιο μεγάλη μαζικότητα των συγκεντρώσεων. Μετά ακολούθησαν οι συγγενείς και ακολούθησε η ΓΣΕΕ με μια ταπεινωτική υποχώρηση. 

 Έτσι το κατ εξοχήν φιλορώσικο κόμμα και το οργανωτικό μεγαλύτερο της χώρας φρόντισε ώστε τα Τέμπη της 28 του Φλεβάρη να πάρουν τη μορφή παλλαϊκού ξεσηκωμού ώστε να πυροδοτήσουν τις εξελίξεις που προαναφέραμε. 

Είναι γεμάτος τραγική ειρωνεία ο τρόπος που προχωράει η ιστορία. Τα Τέμπη ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος για να φανεί πόσο οι καλύτερες προθέσεις όχι απλά ενός μεμονωμένου ανθρώπου αλλά μια μεγάλης μάζας ανθρώπων, ακόμα και ενός λαού μπορούν να οδηγήσουν στην κόλαση. Οι γονείς των Τεμπών συγκλονίζουν έναν λαό όταν μπορούν και παλεύουν μέσα στο φριχτό πόνο τους για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα παιδιά τους. Αλλά η ταξική πάλη είναι αφάνταστα σκληρή. Όταν η πάλη για δικαιοσύνη φτάνει στους πολιτικούς ενόχους τότε κάθε γονιός δεν μπορεί παρά να στηριχτεί στις δικές του ατομικές αποσκευές, τις δικές του πολιτικές εμπειρίες και απόψεις για να ανακαλύψει το δίκιο. Όμως αυτές οι εμπειρίες και απόψεις μόνο από σύμπτωση μπορούν να είναι ικανές να αντιμετωπίσουν έμπειρα επαγγελματικά επιτελεία πολιτικών κομμάτων, πόσο μάλλον αν ο πολιτικός και ιδεολογικός εξοπλισμός αυτών των γονιών έχει σε μεγάλο βαθμό επηρεαστεί ή έχει διαμορφωθεί από αυτά ακριβώς τα επιτελεία. Ειδικά δεν μπορούν εύκολα οι συγγενείς να αντιμετωπίσουν πολιτικά επιτελεία που μιλάνε εξ ονόματος των φτωχών και των αδικημένων και που επιπλέον είναι αυτά που ξεκίνησαν το κίνημα για τη δικαίωση τάχα των θυμάτων  και που αυτά προσφέρουν στους γονείς τον πιο μεγάλο πολιτικό και συνδικαλιστικό όγκο συμπαράστασης για τους δικούς τους νεκρούς. Κάποιοι γονείς που είχαν τα πολιτικά εφόδια για να αντισταθούν σε αυτήν τη δηλητηριώδη προσφορά έγιναν στόχος επιθέσεων και αναγκάστηκαν είτε να σιωπήσουν ή να αναδιπλωθούν για να μην θεωρηθούν διασπαστές, γιατί βλέπουν ότι ο πολύς κόσμος στέκεται με ειλικρίνεια δίπλα τους και δεν θέλουν να τον απογοητεύσουν. Πράγματι όταν οι μάζες ζητάνε δικαιοσύνη και ακολουθούν στις διαδηλώσεις τους γονείς των θυμάτων το κάνουν επειδή διαισθάνονται ότι υπάρχει ένα έγκλημα που οδήγησε στο ατύχημα επειδή και η δικιά τους η ζωή εξελίσσεται ασταμάτητα σαν ένα ατύχημα που ετοιμάζεται να συμβεί. Για τις μάζες το τρένο των Τεμπών είναι η δικιά τους ζωή που διαρκώς χειροτερεύει και προοιωνίζει ένα δράμα. Γι αυτό κατεβαίνουν στους δρόμους όσο για το δυστύχημα δεν τους δίνεται μια πειστική απάντηση. Το μεγάλο όμως πρόβλημα όπως είπαμε στην εισαγωγή μας βρίσκεται στο εξής: Ότι το τρένο του κινήματος στο οποίο ανεβαίνουν τους πάει κατευθείαν σε πολιτικά Τέμπη. Έχουμε το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να το λέμε και τώρα γιατί από την πρώτη στιγμή αρνηθήκαμε να ανεβούμε σ αυτό το τρένο και εξηγήσαμε το γιατί αναλυτικά. Αλλά δεν εγκαταλείπουμε τους επιβάτες. Τους καλούμε ως το τέλος να κατεβούν στην πρώτη στάση.  

 

*      Δες σχετικά μεγάλα άρθρο ανάλυσης της 3/3/2024 (https://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/item/1668-) : “Αλλά από πολιτική άποψη το βασικό είναι ότι το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσουν το ότι ο κύριος υπεύθυνος του φονικού είναι τα κέρδη της ΗΤ και όχι η σαμποταριστική πολιτική του ελληνικού κράτους απέναντι στη σιδηροδρομική βιομηχανία (δηλαδή η από αυτή την πλευρά «αντικαπιταλιστική» πολιτική τους όπως θα δούμε παρακάτω) ισχυρίζονται ότι όλες αυτές οι ελαττωματικές ή και ανύπαρκτες υποδομές ασφάλειας του τελευταίου εξυπηρετούσαν τα κέρδη της ΗΤ. Ένα πρακτικό πρόβλημα με αυτό τον ισχυρισμό είναι ότι όπως λένε όλοι οι ισολογισμοί της ΗΤ από το 2017, που αγόρασε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέχρι το 2021 που δημοσίευσε τον τελευταίο της, η ΗΤ είχε συνολικές καθαρές ζημιές 15 εκ. ευρώ. Ζημιές είχε και σε κάθε ξεχωριστή χρονιά εκτός από το 2019, που είχε καθαρά κέρδη 1,5 εκ. Ευρώ καθώς και το 2021 που είχε καθαρά κέρδη σχεδόν μηδενικά (60 χιλιάδες ευρώ). Πάντως το 2020-2021 επηρεάστηκε από τα lockdown του κορονοϊού».. Αν και αυτά τα στοιχεία για τις ζημιές δεν τα αναφέρουν ποτέ οι σοσιαλφασίστες έχουν δύο επιχειρήματα για να βγάλουν κερδοφόρα στην ουσία την ΗΤ. Το ένα, που κυρίως το διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι το ελληνικό κράτος αποδέσμευσε την ΗΤ από την υποχρέωση να κάνει επενδύσεις 650 εκατομμυρίων σε μια δεκαετία δίνοντας της σαν πρόσχημα το ότι το ίδιο, δηλαδή o κρατικός OΣΕ δεν έχει ακόμα εγκαταστήσει του ETCS. Δηλαδή κατηγορούν το ελληνικό κράτος ότι σαμπόταρε τις υποδομές που είχε υποσχεθεί αλλά σε συμπαιγνία με την ΗΤ αφού λένε έτσι αυτή βρήκε ένα πάτημα για να μην κάνει τις επενδύσεις των 650 εκ. ευρώ. Όμως αυτές οι επενδύσεις αφορούσαν στο μεγαλύτερο μέρος τους, στα 400 εκ. ευρώ, συρμούς υψηλών ταχυτήτων 200χλμ/ώρα) για τις οποίες ταχύτητες αυτά τα συστήματα ήταν απαραίτητα, δηλαδή όντως η εγκατάσταση τους ήταν ουσιαστικός όρος για να πραγματοποιηθούν αυτές οι επενδύσεις και αυτόν τον όρο τον έχει παραβεί το ελληνικό κράτος και όχι η ΗΤ. Το άλλο επιχείρημα είναι η επιδότηση της ΗΤ με 50 εκατομμύρια το χρόνο επί 15 χρόνια. Αλλά αυτά είναι τα ίδια που εισέπραττε από το κράτος και η κρατική ΤΡΑΙΝΟΣΕ πριν την ιδιωτικοποίηση, και περιλαμβάνονται στους ισολογισμούς της ΗΤ όπως περιλαμβανόταν και στης ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τα εισέπραττε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τώρα η ΗΤ γιατί είναι ο ΟΣΕ και οι κυβερνήσεις που με το πολύπλευρό σαμποτάζ τους μετατρέψανε σε «άγονη γραμμή» δηλαδή κάνανε ζημιογόνα τη σιδηροδρομική ραχοκοκκαλιά της χώρας, τη γραμμή που ξεκινάει από την Πάτρα και σταματάει πρακτικά στη Θεσσαλονίκη περνώντας από την Αθήνα. Ακόμα και αν λογαριάσει κανείς αρκετό «πείραγμα» στους ισολογισμούς της ΗΤ ακόμα και αν αυτοί δείξουν κάποια κέρδη το 2022 (πράγμα λιγότερο πιθανό το 2023 μετά τα Τέμπη), από καθαρά καπιταλιστική άποψη η πανωλεθρία της ΗΤ στα Τέμπη δεν είναι τόσο η τιμωρία της για την πλευρά του τζόγου με τη ζωή των επιβατών που τον αποτόλμησε προφανώς επειδή περίμενε ότι θα είχε μεγάλα κέρδη στο μέλλον, όσο γιατί αυτή η τεχνολογικά υπερανεπτυγμένη καπιταλιστική επιχείρηση τρέχει τα τρένα της πάνω στις σιδηροτροχιές ενός παραγωγικά καθυστερημένου και διεφθαρμένου κράτους, ουσιαστικά ενός κράτους μισοαποικιακού που δουλεύει κατά μεγάλο μέρος για έναν φασιστικού τύπου ιμπεριαλισμό”. 

 


 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 28 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ

 

Μας ρωτάνε αναγνώστες και κομματικοί μας φίλοι τι να κάνουν στους χώρους δουλειάς τους για την απεργία την οποία κάλεσε αρχικά μέσω μεμονωμένων συνδικάτων του το ΠΑΜΕ για τις 28 του Φλεβάρη και μετά ακολούθησαν οι συγγενείς των θυμάτων και η ΓΣΕΕ. Η θέση μας είναι ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν αυτό στο οποίο επιμένουμε πάντα για όλες τις απεργίες τις οποίες κηρύσσει ουσιαστικά ο σοσιαλφασισμός και οι οποίες υπηρετούν και πολιτικά και συνδικαλιστικά το φασιστικό και πραξικοπηματικό του πρόγραμμα: Έτσι σε όποιο χώρο δουλειάς τηρείται η βασική δημοκρατική διαδικασία για τη συμμετοχή σε μια απεργία, δηλαδή η πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης, σε αυτήν οφείλουμε να υπερασπίζουμε τη θέση να μην συμμετέχει σε αυτήν το συνδικάτο μας. Αν η Γενική Συνέλευση αποφασίσει απεργία συμμετέχουμε σε αυτήν γιατί το πιο βασικό σε αυτήν την περίπτωση είναι να υπερασπίσουμε το συνδικαλιστικό δημοκρατισμό και για να διατηρηθεί η ταξική ενότητα των εργαζομένων στο χώρο δουλειάς. Όπου η απόφαση συμμετοχής έρχεται από τα πάνω, από το ΔΣ ενός συνδικάτου ή από μια Ομοσπονδία ή ένα Εργατικό Κέντρο χωρίς ΓΣ καταγγέλλουμε αυτό το γεγονός και ταυτόχρονα όπου γίνονται ζυμώσεις ανάμεσα σε συναδέλφους υπερασπίζουμε τη θέση μας για μη συμμετοχή και τελικά κάνουμε αυτό που αντιστοιχεί στις διαθέσεις της πλειοψηφίας των συναδέλφων απέναντι στην απεργία. Αν με οποιοδήποτε τρόπο η εργοδοσία ή οι προϊστάμενοι στο δημόσιο ασκήσουν πίεση στους εργαζόμενους στη μια ή στην άλλη πλευρά (γιατί έχουμε περιπτώσεις που αφεντικά καλούν στην απεργία) καταγγέλλουμε αυτή την πίεση, στεκόμαστε στο πλευρό των συναδέλφων και αποφασίζουμε μαζί τους πως θα αντιδράσουμε. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα πράγμα. Ότι η πάλη με το φασισμό και το σοσιαλφασισμό θα είναι μακρόχρονη. Θέλουμε να αποτρέψουμε τη δικτατορία και τον πόλεμο αλλά αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο πείθοντας τις πλατιές μάζες μέσα από την ίδια την πείρα τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν τις ακολουθούμε στο πολιτικά αυτοκτονικό λάθος τους να πάνε στις συγκεντρώσεις με τις οποίες ο φασισμός θα μετρήσει και μάλιστα θα επιδείξει τη δύναμη του προκειμένου να επιταχύνει την άνοδο του στην εξουσία. Ταυτόχρονα όμως δείχνουμε στην πράξη πόσο πολύ πιστεύουμε πως η βάση κάθε δημοκρατικής ενότητας στην εποχή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού είναι η ενότητα της πιο καταπιεσμένης και εκμεταλλευόμενης τάξης στο χώρο της εκμετάλλευσης της.