Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Η ανατίναξη του φράγματος Καχόφκα και η συνακόλουθη υπερχείλιση του κάτω Δνείπερου στον ουκρανικό νότο προκάλεσε μια τεράστια ανθρωπιστική και περιβαλλοντική καταστροφή. Πέρα από τις απώλειες σε ζωές και περιουσίες, καταστράφηκαν υποδομές και απέραντες αγροτικές εκτάσεις με ό,τι αυτό σημαίνει για την παγκόσμια τροφοδοσία, ενώ καθυστέρησε και η ουκρανική αντεπίθεση για την απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών που μόλις είχε ξεκινήσει. Το στυγερό αυτό έγκλημα που προσιδιάζει στον αδίστακτο χαρακτήρα των ρώσων χίτλερ δεν απασχόλησε καθόλου τις ηγεσίες των επίσημων πολιτικών κομμάτων στη χώρα μας που άφησαν την κοινή γνώμη να εικάζει για το ποια από τις δύο πλευρές προκάλεσε την καταστροφή. Την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δίνει σχετική έρευνα των NewYorkTimes που καταδεικνύει ότι η κατάρρευση του φράγματος δεν ήταν ατύχημα ή αποτέλεσμα ουκρανικού στρατιωτικού πλήγματος αλλά εσκεμμένη ενέργεια των ρωσικών δυνάμεων κατοχής που είχαν την αποκλειστική πρόσβαση στο εσωτερικό του.

 

Την ίδια ώρα που εντείνεται η χιτλερική επέμβαση των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών στην ανατολική Ουκρανία, τα ελληνόφωνα φερέφωνά τους – που έχουν εδώ το μονοπώλιο της ενημέρωσης – προσπαθούν μάταια να μας πείσουν πως δεν υπάρχει καμία ρωσική εισβολή,ότι τα θύματα είναι αποτέλεσμα της «απροκάλυπτης επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ στη χώρα αυτή» (βλ. π.χ. ανακοίνωση ψευτοΚΚΕ, 29/8)

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στη θεωρία που διακινούν οι ευρασιατιστές - νεοναζιστές του Κρεμλίνου από τη δεκαετία του 1990 και εξής περί της υποτιθέμενης «περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ», η οποία τάχα δικαιολογεί κάθε πολεμική εξόρμηση των Ρώσων νεοτσαρικών όχι μόνο ενάντια στις χώρες που βρίσκονται στην Ευρώπη αλλά οπουδήποτε στον πλανήτη, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Για να δικαιολογήσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι φίλοι του ρωσικού κράτους, ιδιαίτερα οι ηγεσίες της ψευτοαριστεράς, συνηθίζουν να αποκαλούν την Ουκρανία ναζιστική χώρα. Η πραγματικότητα όμως έρχεται όχι μόνο να διαψεύσει πανηγυρικά το πιο πάνω αφήγημα αλλά και να καταδείξει την ιδεολογικοπολιτική συνάφεια των ηγεσιών αυτών με τα κλασικά ναζιστικά τέρατα.

Οι ψευτοαριστεροί πράκτορες και φίλοι της νεοναζιστικής Ρωσίας πατάνε πάνω στα θύματα της σφαγής των Τεμπών για να απειλήσουν για πρώτη φορά με άσκηση μαζικής βίας τους δημοκρατικούς αντιπάλους του. Κι αυτό γιατί στις συγκεντρώσεις και στις πορείες που οργάνωσαν για την καταγγελία της σφαγής έδωσε μεγάλη μαζικότητα η αυθόρμητη συμμετοχή μιας προοδευτικής νεολαίας που ήταν πραγματικά ανήσυχη και θυμωμένη και έψαχνε να βρει τη φωνή της κάτω από τα πανό που είχαν ετοιμάσει πριν από αυτήν και γι’ αυτήν οι σοσιαλφασιστικές ηγεσίες των ΠΑΜΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι δίχως να το θέλουν ο θυμός και οι φωνές τους μπήκαν στην υπηρεσία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων και βαθύτερα εκείνης της πολιτικής γραμμής που τη μοιράζονται όλες οι κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές ηγεσίες των τριών τελευταίων δεκαετιών που είναι υπεύθυνες για τη σφαγή των Τεμπών αλλά και γενικότερα για την παραγωγική και πολιτική κατάπτωση και το σταδιακό εκφασισμό της χώρας. Με λίγα λόγια μέσα σε αυτό το κίνημα η νεολαία αυτοτραυματίζεται αλλά αυτό είναι το αντάλλαγμα για τη γνώση που σε βάθος χρόνου θα πάρει. Το άμεσο πρόβλημα ωστόσο είναι ότι αυτή η ανταπόκριση της νεολαίας ισχυροποίησε τις τρεις σοσιαλφασιστικές ηγεσίες που αναφέραμε και τους έδωσε τη δυνατότητα να κηρύξουν ένα πογκρόμ κατ’ αρχήν ιδεολογικού λιντσαρίσματος και παράλληλα να εκτοξεύσουν τις πρώτες στη μεταπολιτευτική ιστορία απειλές βίας ενάντια κυρίως στους δημοσιογράφους αλλά και στα πολιτικά στελέχη που βρίσκονται λίγο ή πολύ απέναντι στο φασισμό τους. Μάλιστα αυτές οι απειλές εκτοξεύτηκαν παράλληλα και σε συντονισμό με εκείνες της φασιστικής χουλιγκάνικης ακροδεξιάς των γηπέδων.

 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΦΙΛΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ

Η άρνηση της πολιτικής ηγεσίας της Ουκρανίας να υπογράψει τις συμφωνίες πολιτικής σύνδεσης και ελεύθερου εμπορίου της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, λίγες ημέρες μονάχα πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία,

Την Κυριακή (22/1) το μεσημέρι, ουκρανοί, ιρανοί και αντιφασίστες συμπαραστάτες στον αγώνα τους συγκεντρώθηκαν έξω από την ιρανική πρεσβεία και έφτασαν με πορεία έξω από τη ρώσικη πρεσβεία σε μία κοινή κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και το φασιστικό καθεστώς των μουλάδων στο Ιράν. Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ ήταν στο πλευρό τους. Παρά το λίγο χρόνο που μεσολάβησε από την απόφαση για την κοινή εκδήλωση και την ημέρα που πραγματοποιήθηκε, η κινητοποίηση είχε συμμετοχή, ενθουσιασμό, συγκίνηση και παλμό. Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πλακάτ κατά του Πούτιν και της εισβολής, αλλά και με τις φωτογραφίες της Μαχσά Αμινί, και των εκατοντάδων δολοφονημένων διαδηλωτών στο Ιράν, και πανό με συνθήματα «WORLD! HAVE THE COURAGE TO ADMIT THAT RUSSIA IS A TERRORIST STATE!” (ΚΟΣΜΕ! ΕΧΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!»), «STOP PUTIN, STOP WAR” (ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ), «ΟΙ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΚΡΕΜΑΝΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ».