Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η ανοιχτή υποστήριξη που έδωσε η ΝΔ, ιδιαίτερα η καραμανλική φράξια, στη συγκέντρωση του Συντάγματος ενάντια σε κάθε λύση στο ζήτημα του ονόματος, η μαζική συμμετοχή σε αυτή της εκκλησιαστικής ηγεσίας η οποία μάλιστα ανέλαβε να κουβαλήσει μέσω των ενοριών της όσο γίνεται περισσότερο κόσμο από όλη την Ελλάδα, το γενικό πάθος του τηλεοπτικού τύπου να τη διαφημίσει και να την αναδείξει, και κυρίως η στάση της κυβέρνησης που δήλωσε ότι θα την πάρει υπόψη της στην πολιτική της για το όνομα, ενισχύουν την εκτίμηση που έχουμε κάνει ότι δεν θα υπάρξει λύση για το όνομα ώστε να μην μπει για μια ακόμα φορά η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ.

Με αφορμή την πανδημία οι νεοχιτλερικοί του Πεκίνου έχουν ως γνωστό επιδοθεί σε μια παγκόσμια διπλωματική εκστρατεία που φέρει τη μορφή «βοήθειας» προς τις πληττόμενες χώρες της Δύσης. Σε μερικές χώρες η παραπάνω εκστρατεία πετυχαίνει το στόχο της με τη βοήθεια φιλικών στον ρωσοκινέζικο άξονα κυβερνήσεων. Όμως πολλά κράτη καταγγέλλουν την κινέζικη βοήθεια σαν αναποτελεσματική ή και εντελώς σάπια (πχ ακατάλληλες μάσκες, ανακριβή τεστ) ενώ ήδη η ΕΕ ξεσκεπάζει την υποκρισία του Πεκίνου που όταν λαμβάνει ευρωπαϊκή βοήθεια συνιστά χαμηλούς τόνους στον αποστολέα ενώ όταν η ίδια στέλνει κάτι στο εξωτερικό αυτοπροβάλλεται σα σωτήρας. Το βασικότερο είναι ωστόσο ότι στο διεθνή έγκυρο τύπο μένει σταθερή και με νέα στοιχεία η αρθρογραφία για τις ευθύνες της κινεζικής πολιτικής ηγεσίας και των φίλων της σε όλο τον κόσμο, για την εμφάνιση και κυρίως για την παγκόσμια διάδοση του covid-19.

 

Η ΟΑΚΚΕ συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία των λιμενεργατών ενάντια στην υπογραφή της συμφωνίας κυβέρνησης - Κόσκο για το ξεπούλημα του 67% του ΟΛΠ. Η κινητοποίηση οργανώθηκε από την ΟΜΥΛΕ, την Ένωση Λιμενεργατών του ΟΛΠ και το Σύνδεσμο Αρχιεργατών Εποπτών ΟΛΠ.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος και ακολούθησε η πορεία προς το Ζάππειο όπου η κυβέρνηση είχε ετοιμάσει φιέστα για να γιορτάσει την παράδοση του λιμανιού στο φασιστικό κινέζικο κράτος αφού πρώτα άνοιξε τις πόρτες του Μαξίμου στους κινέζους αποικιοκράτες για να υπογραφεί η συμφωνία παρουσία του πρωθυπουργού!

Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.

Η ΚΟΣΚΟ ρημάζει τον Πειραιά. Με σύστημα έχει σταματήσει επί πέντε χρόνια όλες τις επενδύσεις που ήταν υποχρεωμένη να κάνει σύμφωνα με τη σύμβαση που υπόγραψε με το ελληνικό κράτος. Το μόνο που πραγματοποίησε σε χρόνο μηδέν ήταν αυτό που ήθελε: τους γερανούς για τα κοντέϊνερ. Στόχος της είναι να κάνει τον Πειραιά ένα κλειστό σωλήνα από τον οποίο θα περνάει όλη η κινέζικη βιομηχανική παραγωγή για να πάει στην ΕΕ, αλλά στον Πειραιά δεν θα μένει ούτε μισό ευρώ σαν βιομηχανική επένδυση. Το κινέζικο κράτος δεν θέλει ούτε την επισκευή πλοίων που είναι η καρδιά της βιομηχανίας της πόλης, ούτε τις προβλήτες της κρουαζιέρας που είναι η καρδιά του ελληνικού νησιωτικού τουρισμού για τον εξής λόγο:

 

Στις 2 Δε­κέμ­βρη η τρι­με­λής η­γε­σί­α του Occupy Central, α­πο­τε­λού­με­νη α­πό τους πανε­πι­στη­μια­κούς Μπέ­νυ Τά­ι, Τσαν Κιν Μαν και τον κλη­ρι­κό Τσου Γιου Μιν­γκ, ζήτη­σε α­πό τους κα­τα­λη­ψί­ες του κέ­ντρου να α­πο­χω­ρή­σουν “για την α­κε­ραιό­τη­τα και την α­σφά­λεια των συ­γκε­ντρωμένων” α­να­κοι­νώ­νο­ντας το τέ­λος της πολι­τι­κής α­νυ­πα­κο­ής (βλ. El Pais, 2/12).

 

Στις 18 του Γε­νά­ρη, ο Αρ­γε­ντι­νός ει­σαγ­γε­λέ­ας Αλ­μπέρ­το Νι­σμάν, ο οποί­ος ε­ρευ­νού­σε την υ­πό­θε­ση του πο­λύ­νε­κρου χτυ­πή­μα­τος στην Ισ­ρα­η­λι­νο-Αργε­ντι­νι­κή Έ­νω­ση στο Μπουέ­νος Ά­ι­ρες το 1994 και την ε­μπλο­κή της προ­έ­δρου της Αρ­γε­ντι­νής, Κρι­στί­να Φερ­νά­ντες ντε Κίρ­χνερ στη συ­γκά­λυ­ψη του ρό­λου του Ι­ράν, βρέ­θη­κε νε­κρός στο δια­μέ­ρι­σμά του.

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

Πριν από λίγο καιρό ήρθε στη δημοσιότητα η είδηση ότι ένας κινέζος επενδυτής αγόρασε 100 σπίτια στα Εξάρχεια ενώ προηγούμενα είχε αγοράσει έναν άλλο μεγάλο αριθμό από σπίτια τα οποία μεταπούλησε ακριβότερα. (http://news.in.gr/economy/article/?aid=1500169574).

 

Με­τά το χα­στού­κι που έ­φα­γε α­πό το Μό­νι­μο Διαι­τη­τι­κό Δι­κα­στή­ριο της Χά­γης ό­σον α­φο­ρά τη διέ­νε­ξή της με τις Φι­λιπ­πί­νες για τους πό­ρους της Νό­τιας Σι­νι­κής Θά­λασ­σας, το κι­νε­ζι­κό υ­πουρ­γεί­ο ά­μυ­νας προ­α­νήγ­γει­λε τη διε­ξα­γω­γή κοι­νών ναυ­τι­κών α­σκή­σε­ων με τη Ρω­σί­α στη θά­λασ­σα αυ­τή μέ­σα στο Σε­πτέμ­βρη που μας έρ­χε­ται. Ο ρω­σο­κι­νε­ζι­κός ά­ξο­νας του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου συ­γκρο­τεί­ται με γορ­γούς ρυθ­μούς. Οι κοι­νές ναυ­τι­κές α­σκή­σεις των δύ­ο κρα­τών γί­νο­νται ο­λο­έ­να και πιο συ­χνές ε­νώ τον Ιού­νη οι δύ­ο η­γέ­τες, Πού­τιν και Χσι Τζιν­πίν­γκ, υ­πέ­γρα­ψαν κοι­νή δια­κή­ρυ­ξη για την «ε­νί­σχυ­ση της πα­γκό­σμιας στρα­τη­γι­κής στα­θε­ρό­τη­τας» ε­πι­βε­βαιώ­νο­ντας τη συμ­φω­νί­α τους για αρ­κε­τά ζη­τή­μα­τα (Τά­ιμ­ς της Νέ­ας Υόρ­κης, 29/7).