Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση υποδέχθηκαν τον πρόεδρο της φασιστικής Κίνας Σι Τζίνπινγκ στη χώρα, με δουλικά χαμόγελα, ανοιχτές αγκαλιές και μία σπάνια επίδειξη αγάπης και ενότητας μεταξύ τους μπροστά στα νέα αφεντικά. Με τον ίδιο δουλικό σεβασμό τον υποδέχτηκαν η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική ψευτοαριστερά, το ψευτοΚΚΕ και η αυλή του, που φρόντισαν να αδειάσουν εξίσου επιδεικτικά τους δρόμους και να αποσύρουν τις ντουντούκες κατά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού, τάχα απασχολημένοι με το Πολυτεχνείο φάρσα που στήνουν σε καταμερισμό ρόλων με τον προβοκάτορα και σοσιαλφασίστα Χρυσοχοΐδη.

 

Ο ΑΔΜΗΕ (ηλεκτρικά δίκτυα μεταφοράς) λειτουργεί από τις 19/6/2017 εκτός ΔΕΗ. Όπως είχαμε πει σε προηγούμενο άρθρο μας η κυβέρνηση παραχώρησε τον έλεγχο του νέου ΑΔΜΗΕ στην κινέζικη StateGridπου συμμετέχει σε αυτόν με 320 εκατ ή με το 24%. Περισσότερα όμως στοιχεία της συμφωνίας των μετόχων του νέου ΑΔΜΗΕ δημοσιεύτηκαν μόνο λίγες ημέρες πριν την ολοκλήρωση του χωρισμού του από την ΔΕΗ.

  Από το 2009 σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και τα καθεστωτικά ΜΜΕ διατυμπανίζουν την θέση ότι

Η ΚΟΣΚΟ ρημάζει τον Πειραιά. Με σύστημα έχει σταματήσει επί πέντε χρόνια όλες τις επενδύσεις που ήταν υποχρεωμένη να κάνει σύμφωνα με τη σύμβαση που υπόγραψε με το ελληνικό κράτος. Το μόνο που πραγματοποίησε σε χρόνο μηδέν ήταν αυτό που ήθελε: τους γερανούς για τα κοντέϊνερ. Στόχος της είναι να κάνει τον Πειραιά ένα κλειστό σωλήνα από τον οποίο θα περνάει όλη η κινέζικη βιομηχανική παραγωγή για να πάει στην ΕΕ, αλλά στον Πειραιά δεν θα μένει ούτε μισό ευρώ σαν βιομηχανική επένδυση. Το κινέζικο κράτος δεν θέλει ούτε την επισκευή πλοίων που είναι η καρδιά της βιομηχανίας της πόλης, ούτε τις προβλήτες της κρουαζιέρας που είναι η καρδιά του ελληνικού νησιωτικού τουρισμού για τον εξής λόγο:

  Παντού η εργοδοσία  ποδοπατεί τα εργατικά δικαιώματα, άλλά μόνο στην COSCO οι εργαζόμενοι δουλεύουν σα δούλοι. Αυτό γίνεται γιατί τους αποικιοκράτες της COSCO τους καλύπτει  η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, τα δικαστήρια, η επιθεώρηση εργασίας, η ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ.

Μπορεί η μονοπωλιακή Δύση να συνεργάζεται πολιτικά και κυρίως οικονομικά με τους χειρότερους τραμπούκους και βασανιστές του πλανήτη, που δεν είναι άλλοι από τους ανερχόμενους νέους χίτλερ του άξονα Μόσχας-Πεκίνου, και να κάνει τα στραβά μάτια σε πολλά από τα εγκλήματά τους, όμως η συσσωρευμένη πείρα της αυτοκαταστροφικής αυτής στάσης έχει διαμορφώσει στην κοινή γνώμη και σε μια μερίδα των πιο εκτεθειμένων σε αυτούς δυτικών μονοπωλιστών, τη συνείδηση ότι υπάρχουν όρια σ’ αυτή τη στάση. Αυτό φάνηκε μεταξύ άλλων κατά τις παραμονές της ευρωκινεζικής συνόδου της 14/9 όταν ο κινέζος πρόεδρος έστειλε τον υπουργό του των εξωτερικών Ουάνγκ Γι σε 5 ευρωπαϊκές χώρες για να απειλήσει ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό κράτος μόνο και μόνο γιατί τόλμησε να προβάλει μια αντίσταση στην επιθετικότητα και το φασισμό του Πεκίνου.

Η κα­θε­στω­τι­κή προ­πα­γάν­δα μπο­ρεί να ε­ξυ­μνεί τον Τσά­βες σα λα­ϊκό η­γέ­τη ό­μως τα γε­γο­νό­τα βγά­ζουν το προ­φίλ ε­νός ε­πι­κίν­δυ­νου δι­κτά­τορα που μπή­κε στην υ­πη­ρε­σί­α του χει­ρό­τε­ρου ι­μπε­ρια­λι­σμού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να πάψει να ταλαντεύεται για το αν θα μείνει μόνη της απέναντι στον Πούτιν και τον Σι και να νομίζει ότι θα την σώσει η αδύναμη μισοδημοκρατική μειοψηφία του ρεπουπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ ή ακόμα χειρότερα οι νεοναζί της Κίνας του Σι. Η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί στον εαυτό της, στα δημοκρατικά αντιφασιστικά κινήματα και στις δημοκρατικές αντιφασιστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και σε αυτές των ΗΠΑ. Κυρίως όμως στην εποχή που τόσο οι κλασικοί φασίστες, όσο κυρίως οι φασίστες με "αριστερές" σημαίες οδηγούν το όλο και πιο εξαθλιωμένο παγκόσμιο προλεταριάτο σε έχθρα με τις αστικές δημοκρατίες και σε φιλία με το νεοναζιστικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας και με τον αμερικανό κουίσλιγκ φίλο τους Τραμπ και την κλίκα του, το πιο κρίσιμο και ζωτικό καθήκον των αριστερών δημοκρατών και των πραγματικών κομμουνιστών είναι το να αντισταθούν στον Άξονα συσπειρώνοντας και όχι χτυπώντας το ευρωπαϊκό αλλά και το τριτοκοσμικό προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν μπορεί ο πατριωτικός πόλεμος της Ευρώπης απέναντι στους νεοναζί, που έχει αρχίσει στο ηρωϊκό ουκρανικό μέτωπο, να γίνει με τους μεγαλοαστούς να συσσωρεύουν όλο και πιο μεγάλο πλούτο και τους λαούς να πληρώνουν μόνοι τους και μάλιστα κύρια για το κόστος της άμυνας τόσο σε χρήμα σήμερα όσο και σε ζωές αύριο. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η ώρα να ξεπηδήσει μια νέα δημοκρατική και επαναστατική αντιφασιστική αριστερά και ένα νέο μαζικό αντισοσιαλφασιστικό κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη, ακόμα και όταν εκτελεί από τις συνθήκες πατριωτικά καθήκοντα αντλεί τη δύναμη της αντίστασής της από την αποφασιστικότητα των μαζών. Η ίδια ακόμα και στην καλύτερη της εκδοχή έχει την τάση του συμβιβασμού, ιδιαίτερα όταν σε μια πρώτη φάση ο φασισμός κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι των μαζών όπως γίνεται σήμερα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πιο πολύ στις ΗΠΑ.

Την ώ­ρα που ο κτη­νώ­δης κι­νέ­ζι­κος σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμός ε­τοι­μά­ζεται για την ε­πί­θε­σή του στον Ει­ρη­νι­κό στο πλευ­ρό της ρω­σι­κής νε­ο­χι­τλε­ρικής υ­περ­δύ­να­μης, α­ντι­με­τω­πί­ζει έ­να μα­ζι­κό κύ­μα λα­ϊ­κής ορ­γής στο ε­σω­τε­ρικό. Τού­τη τη φο­ρά εί­ναι ο η­ρω­ι­κός λα­ός του Χον­γκ Κονγκ που μπαί­νει στην πρω­το­πο­ρί­α των α­γώ­νων του κι­νε­ζι­κού λα­ού για δη­μο­κρα­τί­α και ε­λευ­θε­ρί­α.

 

Στα μέ­σα Μά­η ανα­μέ­νε­ται να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί το τα­ξί­δι του Σα­μα­ρά στο Πε­κί­νο για τη σύ­να­ψη ση­μα­ντι­κών συμ­φω­νιών με τους Κι­νέ­ζους. Η ημε­ρο­μη­νί­α έχει ήδη φι­ξα­ρι­στεί και, όπως γρά­φει η εφη­με­ρί­δα Κε­φά­λαιο στις 27/4, η ση­μειο­λο­γί­α της έγκει­ται στο ότι «ο Έλλη­νας πρω­θυ­πουρ­γός θα εί­ναι από τους πρώ­τους Ευ­ρω­παί­ους ηγέ­τες που θα συ­να­ντη­θούν με τη νέ­α ηγε­σί­α του ΚΚΚ