Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι δεν θα βγει τίποτα καλό από μια διαδικασία εσωκομματικών εκλογών σε ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποτελείται ως προς την ηγεσία του από υπεραντιδραστικές πολιτικές φράξιες. Επίσης είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα επικρατήσει η πιο αντιδραστική, η πιο αδίστακτη και η πιο σοσιαλφασιστική από όλες αυτές εφόσον τις εκλογές τις αποφάσισε ο απαράμιλλος σε όλες αυτές τις ιδιότητες πραγματικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ραδιούργος Τσίπρας σε συνεργασία με τα τσιράκια του Παππά και Πολάκη. Ξέρουμε, και άλλωστε καθόλου δεν το κρύβει αυτή η φράξια, ότι θέλει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο όλων των φαιο-«κόκκινων», δηλαδή να παραμερίσει τα δύο τελευταία τους εμπόδια στο δρόμο προς μία κοινοβουλευτική δικτατορία, να ελέγξουν δηλαδή με άγριες εκκαθαρίσεις τη Δικαιοσύνη και να φιμώσουν τα περισσότερα κανάλια που τα ελέγχει από τα 1989 η ευρωπαιόφιλη αστική τάξη. Εκείνο που δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κανείς είναι ότι αυτή η συμμορία θα επιχειρούσε να κάνει αυτή τη δουλειά υψώνοντας τη σημαία του δυτικού και μάλιστα του αμερικανού φιλελεύθερου και ακόμα λιγότερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή τη σημαία θα την κρατούσε και ο πιο ωμός «αριστερός» τραμπούκος της συμμορίας, ο «αψύς σφακιανός».

 

Οξύνουν τη σύγκρουση με τη δημοκρατική Ευρώπη για να μας υποδουλώσουν στο ρωσοκινεζικό άξονα

Α­πό  κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κή ά­πο­ψη η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται σε μια πο­λύ ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση, ό­πως α­να­γκά­ζε­ται πια να το α­να­γνω­ρί­σει α­κό­μα και η συμ­μορί­α των προ­βο­κα­τό­ρων που έ­χουν  αρ­πά­ξει με ψέμ­μα­τα τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τό­που.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.

 

Ρίγη αγωνίας όχι μόνο στους 12.500 εργαζόμενούς της και στις οικογένειές τους, αλλά και σε ολόκληρη την αγορά έχει δημιουργήσει ο κίνδυνος λουκέτου στην τεράστια εμπορική αλυσίδα του Μαρινόπουλου. Κι αυτό γιατί η εταιρεία έχει υποχρεώσεις προς τράπεζες, προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο που φτάνουν κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ.

  Η ΣΥ­ΡΙ­ΖΑΙΑ πε­ρι­φε­ρειάρ­χης συ­νε­πής με ό­σα εί­χε ε­ξαγ­γεί­λει πριν τις αυ­το­διοι­κη­τι­κές ε­κλο­γές  με ε­πι­στο­λή που έ­στει­λε πρό­σφα­τα προς τους δη­μάρ­χους που ε­μπλέ­κο­νται με τη δια­χεί­ρη­ση των α­πορ­ρι­μά­των του νο­μού Ατ­τι­κής, έ­βα­λε ε­πί­ση­μα τέ­λος στους δια­γω­νι­σμούς για την υ­λο­ποί­η­ση 4 μο­νά­δων ε­πε­ξερ­γα­σί­ας α­πορ­ριμ­μά­των σε Φυ­λή, Ά­νω Λιό­σια, Γραμ­μα­τι­κό και Κε­ρα­τέ­α.

  Σε άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο αναφερόμαστε στο πως το καθεστώς παγίδευσε τον Παπακωνσταντίνου σαν ένοχο για την πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ. Με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα αποκαλύπτεται σαν ένοχος πλαστογραφίας ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος, Διώτης, που

 

Όσο δεν θα υπάρχει μια πραγματική λαϊκή μαζική αντίσταση για να ανησυχήσει στ’ αλήθεια τη βρώμικη κυβέρνηση και την ακόμα πιο βρώμικη αντιπολίτευση όλη η εσωτερική  ελληνική πολιτική σκηνή θα υπηρετεί σαν μια θεατρική παράσταση έναν

 

Στην πρώ­τη μας α­να­κοί­νω­ση για το ε­κλο­γι­κό α­πο­τέ­λε­σμα της 20ης του Σε­πτέμ­βρη, ση­μειώ­να­με ό­τι α­πο­τέ­λε­σε μια νί­κη της γραμ­μής «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και λι­γό­τε­ρο Α­ΝΕΛ) έ­να­ντι της γραμμής «έ­ξω α­πό την Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΛΑ­Ε του Λα­φα­ζά­νη) και «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη με μι­κρο­α­ντι­στά­σεις σε αυ­τήν» (κύ­ριος εκ­φρα­στής της η ΝΔ).

 

Η ανοιχτή υποστήριξη που έδωσε η ΝΔ, ιδιαίτερα η καραμανλική φράξια, στη συγκέντρωση του Συντάγματος ενάντια σε κάθε λύση στο ζήτημα του ονόματος, η μαζική συμμετοχή σε αυτή της εκκλησιαστικής ηγεσίας η οποία μάλιστα ανέλαβε να κουβαλήσει μέσω των ενοριών της όσο γίνεται περισσότερο κόσμο από όλη την Ελλάδα, το γενικό πάθος του τηλεοπτικού τύπου να τη διαφημίσει και να την αναδείξει, και κυρίως η στάση της κυβέρνησης που δήλωσε ότι θα την πάρει υπόψη της στην πολιτική της για το όνομα, ενισχύουν την εκτίμηση που έχουμε κάνει ότι δεν θα υπάρξει λύση για το όνομα ώστε να μην μπει για μια ακόμα φορά η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ.

“Ο ερ­γά­της κα­τα­στρέ­φε­ται αν δεν τον α­πα­σχο­λεί το κε­φά­λαιο. Το κεφά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται ό­ταν δεν εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται την ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη και για να την εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται πρέ­πει να την α­γο­ρά­ζει. Ό­σο πιο γρή­γο­ρα αυ­ξάνει το κε­φά­λαιο που εί­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νο για την πα­ρα­γω­γή, το πα­ρα­γω­γι­κό κεφά­λαιο, ό­σο πιο αν­θη­ρή εί­ναι ε­πο­μέ­νως η βιο­μη­χα­νί­α, ό­σο πιο πο­λύ πλου­τί­ζει η α­στι­κή τά­ξη, όσο πιο κα­λά πά­νε οι δου­λειές, τό­σο πιο πολ­λούς ερ­γά­τες χρειά­ζε­ται ο κα­πι­τα­λι­στής, τό­σο πιο α­κριβά που­λιέ­ται ο ερ­γά­της. Α­πα­ραί­τητος ό­ρος για μια υ­πο­φερ­τή κα­τά­στα­ση του ερ­γά­τη εί­ναι λοι­πόν η ό­σο το δυ­νατόν πιο γρή­γο­ρη αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου” (Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φάλαιο).