Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι, οξυδερκείς κατά τα άλλα δημοκράτες, στέκονταν επί χρόνια με σκεπτικισμό μπροστά στη θέση της ΟΑΚΚΕ, από το 1989-1991 κιόλας, ότι ο ΣΥΝασπισμός (μπαμπάς του ΣΥΡΙΖΑ) ήταν ένα κνίτικο, ρωσόδουλο κατασκεύασμα που, παρά την ευρωπαϊκή του φασάδα, έφερνε φασισμό.

Η συμμορία των φαιο-«κόκκινων» πρακτόρων της πουτινικής Ρωσίας που κυβερνάει τη χώρα έχει έρθει σε πραγματικά δύσκολη θέση. Ουρλιάζει τώρα με μανία ενάντια στον εχθρό Ευρώπη επειδή, παρόλες τις βρώμικες μανούβρες της και παρόλη τη στήριξη που είχε από τους ηγέτες φίλους της μέσα στην ΕΕ, δεν κατάφερε να τον διασπάσει. Αντίθετα κατάφερε να ενώσει όλες τις χώρες της Ευρώπης και σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα εναντίον της, με πρώτα τα δύο μεγάλα κομματικά ρεύματα της Γερμανίας, τη συμμαχία χριστιανοδημοκρατών και χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CDU-CSU)

Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε με περηφάνια την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας της προέδρου του ΣτΕ Αικ. Σακελλαροπούλου με «διάγγελμα προς το λαό”. Αυτό δεν το έκανε για να τιμήσει ένα θεσμό που λειτουργεί σαν η φωνή της «εθνικής ενότητας» που είναι εδώ και τρεις δεκαετίες εντελώς αντιδραστική επειδή είναι ενότητα με το δεξιότερο πολιτικό ρεύμα που είναι ο σύγχρονος φαιο-«κόκκινος» σοσιαλφασισμός, αλλά για να δείξει ότι αυτή η εθνική ενότητα συμβολίζεται πια από έναν άνθρωπο του ΣΥΡΙΖΑ oοποίος είναι ο σοσιαλφασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.

Όσο δεν θα υπάρχει μια πραγματική λαϊκή μαζική αντίσταση για να ανησυχήσει στ’ αλήθεια τη βρώμικη κυβέρνηση και την ακόμα πιο βρώμικη αντιπολίτευση όλη η εσωτερική  ελληνική πολιτική σκηνή θα υπηρετεί σαν μια θεατρική παράσταση έναν

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

Η πο­λι­τι­κή κρί­ση που έ­χει ξε­σπά­σει τον τε­λευ­ταί­ο χρό­νο και έ­χει ο­ξυν­θεί α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες στη Δη­μο­κρα­τί­α της Μα­κε­δο­νί­ας ε­πι­τα­χύ­νει α­πλώς τη δια­δι­κα­σί­α α­πο­μά­κρυν­σης της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της γει­το­νι­κής χώ­ρας α­πό το φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­σμό και την προ­σέγ­γι­σή της με τη ρώ­σι­κη φα­σι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη.

Μεγάλο αχό (που κράτησε όμως μια-δυο μέρες) σήκωσαν οι αντιδράσεις των ηγεσιών του ψευτοαριστερού, σοσιαλφασιστικού μπλοκ, δηλαδή των βασικών υποστηρικτών, επί της ουσίας, της ναζιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ και οι ουρές τους) για την αποστροφή του λόγου του νεοδημοκράτη υφυπουργού Παιδείας Συρίγου περί του «μύθου του Πολυτεχνείου στην περίοδο της Μεταπολίτευσης» και για τον ισχυρισμό του ότι ήταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και όχι το Πολυτεχνείο που έβαλε ταφόπλακα στη δικτατορία.

Οι σοσιαλφασίστες εμφανίστηκαν έτσι για ακόμη μια φορά ως κληρονόμοι και πολιτικοί εκφραστές της αντιφασιστικής - αντιχουντικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 73 και ως τάχα υπερασπιστές της απέναντι σε μια εναντίον της συκοφαντία από την πλευρά της παλιάς δεξιάς διά στόματος του Συρίγου. Ο Τσίπρας-ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, αποχώρησε από τη Βουλή για να καταδείξει πόσο «βέβηλη» πολιτικά θεώρησε την τοποθέτηση του τελευταίου.