Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Μόλις η Ευρώπη βγήκε από τις καραντίνες της πανδημίας και έτσι αύξησε την παραγωγή της οπότε και την ενεργειακή της κατανάλωση, η Ρωσία του Πούτιν έπαψε να της δίνει το πολύ παραπάνω αέριο που χρειαζόταν όπως το έδινε πριν την πανδημία. Έτσι οι τιμές του έχουν ανέβει από 3 έως 8 φορές (!) πιο ψηλά από πριν ανάλογα με το πόσο διαθέσιμο αέριο από άλλες χώρες υπάρχει στη διεθνή αγορά. Την πιο βαριά επίπτωση από αυτό το στραγγαλισμό της ΕΕ στην ηλεκτρική της παραγωγή την έχει η Ελλάδα γιατί οι κομματικές ηγεσίες της έχουν σαμποτάρει κάθε άλλη πηγή ενέργειας και έχουν εξαρτήσει τη χώρα μας πιο πολύ από κάθε άλλη της ΕΕ από το ρώσικο φυσικό αέριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα καλύπτουν τη δυσμενέστερη από ποτέ σε βάρος της χώρας μας νέα συμφωνία για το φυσικό αέριο με τη Ρωσία που υπέγραψε ο Μητσοτάκης και με θράσος εμφανίζει σαν νίκη.  

Η κα­θε­στω­τι­κή προ­πα­γάν­δα μπο­ρεί να ε­ξυ­μνεί τον Τσά­βες σα λα­ϊκό η­γέ­τη ό­μως τα γε­γο­νό­τα βγά­ζουν το προ­φίλ ε­νός ε­πι­κίν­δυ­νου δι­κτά­τορα που μπή­κε στην υ­πη­ρε­σί­α του χει­ρό­τε­ρου ι­μπε­ρια­λι­σμού.

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΠΟΤ "ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ''

 

 

Η ανοιχτή υποστήριξη που έδωσε η ΝΔ, ιδιαίτερα η καραμανλική φράξια, στη συγκέντρωση του Συντάγματος ενάντια σε κάθε λύση στο ζήτημα του ονόματος, η μαζική συμμετοχή σε αυτή της εκκλησιαστικής ηγεσίας η οποία μάλιστα ανέλαβε να κουβαλήσει μέσω των ενοριών της όσο γίνεται περισσότερο κόσμο από όλη την Ελλάδα, το γενικό πάθος του τηλεοπτικού τύπου να τη διαφημίσει και να την αναδείξει, και κυρίως η στάση της κυβέρνησης που δήλωσε ότι θα την πάρει υπόψη της στην πολιτική της για το όνομα, ενισχύουν την εκτίμηση που έχουμε κάνει ότι δεν θα υπάρξει λύση για το όνομα ώστε να μην μπει για μια ακόμα φορά η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ.

  Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία απόδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι η το ελληνικό κράτος λειτουργεί σαν όργανο της ρώσικης διπλωματίας στην Ευρώπη, και ότι πρωταθλητές στη ρωσοδουλία είναι οι ηγεσίες των κομμάτων της ψευτοαριστεράς.

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες

Την Κυριακή 24 Αυγούστου ουκρανοί πρόσφυγες και μετανάστες, έλληνες συμπαραστάτες, καθώς και συμπαραστάτες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες έδωσαν αποφασιστικό παρόν στο Σύνταγμα για το γιορτασμό της επετείου της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, τρία χρόνια μετά την κτηνώδη εισβολή της Ρωσίας και ενώ η ουκρανική αντίσταση δέχεται τη συντονισμένη επίθεση των Πούτιν-Τραμπ για να υποκύψει στις απαιτήσεις του ρώσικου νεοχιτλερισμού.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ένωση της Ουκρανικής Διασποράς στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Ουκρανίας. Το σύνθημα στο κεντρικό πανό των Ουκρανών έγραφε: «Εάν η Ρωσία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πια πόλεμος, εάν η Ουκρανία σταματήσει να πολεμάει, δεν θα υπάρχει πια Ουκρανία» και εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το ποιο είδος ειρήνης είναι δυνατό.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Με­τά τη πα­ρα­βί­α­ση του σου­η­δι­κού και φι­λαν­δι­κού ε­να­έ­ριου χώ­ρου, την α­πα­γω­γή ε­νός ε­σθο­νού μυ­στι­κού πρά­κτο­ρα και την κα­τά­σχε­ση μιας λι­θουα­νι­κής ψα­ρό­τρα­τας, οι χι­τλε­ρι­κοί σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές  συ­νε­χί­ζουν τις προ­κλή­σεις τους στη Σκαν­δι­να­βι­κή χερ­σό­νη­σο και Στη Βαλτι­κή. Αυ­τή τη φορά στέλ­νουν πο­λε­μι­κό τους υ­πο­βρύ­χιο στο αρ­χι­πέ­λα­γος της Στοκ­χόλ­μης.

 

Στην Ελ­λά­δα διά­φο­ροι αυ­το­προσ­διο­ρι­ζό­με­νοι ως α­ρι­στε­ροί, αλ­λά και α­νε­νη­μέ­ρω­τοι άν­θρω­ποι που πι­στεύ­ου­νε πολ­λές φο­ρές χω­ρίς πο­λύ βά­σα­νο ό­σα τους λέ­ει το κα­θε­στώς α­πό την τη­λε­ό­ρα­ση, έ­χου­νε α­να­γο­ρεύ­σει τη Ρω­σί­α σε “προ­πύρ­γιο του α­ντι­φα­σι­σμού” ε­πει­δή πο­λε­μά­ει τά­χα τους “Ου­κρα­νούς να­ζί”,