Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση της Ελ­λη­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ε­μπο­ρί­ου και Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας (Ε­ΣΕΕ), θα πρέ­πει να υ­πάρ­ξει ά­με­σα συμ­φω­νί­α με τους πι­στω­τές, δια­φο­ρε­τι­κά δεν θα μπο­ρέ­σει η οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας να λει­τουργή­σει. “Κά­θε η­μέ­ρα που περ­νά­ει χω­ρίς να υ­πάρ­χει συμ­φω­νί­α α­νά­με­σα στην κυ­βέρ­νη­ση και τους δα­νει­στές χά­νο­νται 22,3 ε­κατ. ευ­ρώ α­πό το Α­ΕΠ της χώ­ρας, κά­θε 24 ώ­ρες κλεί­νουν 59 ε­πι­χει­ρή­σεις και μειώ­νε­ται η πλή­ρης α­πα­σχό­λη­ση κατά 613 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας”

 

Η α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­γω­γής εί­ναι ο μό­νος  δρό­μος για να πα­ρα­χθεί κοι­νω­νι­κός πλού­τος και στη συ­νέ­χεια να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη της κοι­νω­νί­ας. Πως θα μοι­ρα­στεί, αυ­τό το α­πο­φα­σί­ζει η τα­ξι­κή πά­λη. Αλ­λά για να μοι­ρα­στεί κά­τι πρέ­πει πρώ­τα να υ­πάρ­ξει. Δεν χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς βα­θυ­στό­χα­στος μαρξι­στής ή α­στός οι­κο­νο­μο­λό­γος των κο­ρυ­φαί­ων πα­νε­πι­στη­μί­ων. Το λέει η α­πλή λο­γι­κή. 

Στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 16/7/2015 δημοσιεύτηκαν και μπήκαν σε εφαρμογή τα πρώτα μέτρα ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων μέχρι την τελική συμφωνία με τις χώρες τις ΟΝΕ και το ΔΝΤ. Όπως και στις προηγούμενες συμφωνίες έτσι και σ’ αυτήν εδώ οι δανειστές  ορίζουν το ποσό των εσόδων που πρέπει

Κάποτε ήταν το υπέρλαμπρο άστρο της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας προχωρημένης τεχνολογίας, αλλά τώρα μετά από δεκαετίες συστηματικού σαμποτάζ από το ρωσόδουλο μπλοκ εξουσίας, κινδυνεύει να σβήσει οριστικά ή και να πουληθεί έναντι ευτελούς αντίτιμου σε κάποιο φίλο του ρωσοκινεζικού άξονα.

Η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) που κάποτε ήταν από τις κορυφαίες στο είδος της παγκόσμια και απασχολούσε χιλιάδες εργαζόμενους σήμερα απασχολεί μόνο μερικές εκατοντάδες μόνιμους

  Η α­πο­σύν­δε­ση α­πό την πα­ρα­γω­γή εί­ναι το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό σε ό­λες τις βαθ­μί­δες της εκ­παί­δευ­σης. Οι βα­σι­κοί υ­πεύ­θυ­νοι γι αυ­τή την τραγι­κή κα­τά­στα­ση στη χώ­ρα, κα­τά­στα­ση που ε­πι­δει­νώ­θη­κε α­κό­μη πιο πο­λύ με την κρί­ση των τε­λευ­ταί­ων πέ­ντε χρό­νων, εί­ναι ό­λες οι κομ­μα­τι­κές η­γε­σί­ες με ε­πι­κε­φα­λής ε­κεί­νες της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς.

Ο Ρωμανός είναι ήδη ελεύθερος, κι ας παραμένει, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υπό αστυνομική φρούρηση. Είναι ελεύθερος από την άποψη ότι εκπροσωπεί ένα μη καταπιεζόμενο, ένα κυρίαρχο ρεύμα. Δηλαδή η αντιδραστική, μισανθρωπική και αντεργατική ιδεολογία του,

Οι οκτώ μέθοδοι του σαμποτάζ στην ηλεκτρική ενέργεια

 

Μετά το παραγωγικό σαμποτάζ σε επιμέρους μεγάλες βιομηχανίες, τώρα το ρωσόδουλο μπλοκ έχει περάσει σε ένα γενικευμένο παραγωγικό σαμποτάζ χρησιμοποιώντας την ενέργεια και ειδικά την ηλεκτρική για να κλείσει ότι έχει απομείνει ως παραγωγή στη χώρα. Ο στόχος του είναι να την παραδώσει μαζί με τον οικονομικά εξαθλιωμένο λαό στα νύχια του ρωσοκινεζικού πολεμικού άξονα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υλοποιεί αυτό το σαμποτάζ και κάνει ότι μπορεί για να το προωθήσει με τη βοήθεια των ανοιχτά ρωσόφιλων κομμάτων και τελικά να το φορτώσει στην ΕΕ.

Η ΟΑΚΚΕ αντιστέκεται σ αυτήν την οικονομική καταστροφή γιατί μέσα από αυτήν η εργατική τάξη και ο λαός μας εξαθλιώνεται μέρα με τη μέρα και η χώρα καταστρέφεται. Πέρα από το άμεσο ζωτικό ζήτημα ότι χωρίς εργοστάσια η χώρα θα εξαθλιωθεί στο έπακρο και εύκολα θα υποδουλωθεί στους νεοχιτλερικούς που κάνουν το σαμποτάζ, χωρίς βιομηχανία γίνεται εξαιρετικά αδύναμη, αριθμητικά, οργανωτικά και πολιτικά η σύγχρονη βιομηχανική εργατική τάξη που είναι επιφορτισμένη με το να ανατρέψει το σημερινό εκμεταλλευτικό και καταστροφικό καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα και να το αντικαταστήσει με το σύστημα της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, δηλαδή με τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Τέλος όσο λιγότερο αναπτυγμένη είναι η σύγχρονη βιομηχανία, ιδιαίτερα η βαριά, τόσο η υλική παραγωγική βάση κάθε προλεταριακής επαναστατικής εξουσίας θα είναι πιο ασταθής και η πορεία στο νέο κοινωνικό σύστημα πιο αργή και δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο ότι το 7ο και τελευταίο συνέδριο του επαναστατικού ΚΚΕ όταν στα 1947 βρέθηκε στα πρόθυρα της πολιτικής εξουσίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη βαριά της βιομηχανία.

Η αλήθεια δεν ήταν ποτέ μέσα στα λόγια και στις πράξεις του σοσιαλφασισμού. Η συνήθειά του είναι πάντα η μισή αλήθεια όπου με το υπόλοιπο ψέμα περνά τις θέσεις του, σε όσους τον πιστεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την αιτία της ακρίβειας που δεν φεύγει στιγμή από τη ζωή και τη σκέψη των φτωχών-μισθωτών και  μεροκαματιάρηδων- αυτής της χώρας. Γιατί από τα μέσα του μήνα σκέφτονται πως θα τη βγάλουν μέχρι το τέλος του και τρέμουν κάθε φορά που πάνε στο σούπερ μάρκετ αν θα τους φτάσουν τα λεφτά**.