Να γιορτάζουμε στη χώρα μας την Πρωτομαγιά σημαίνει να ξεσκεπάζουμε πρώτα από όλα αυτούς που μιλάνε στο όνομα της εργατικής τάξης και έχουνε κάνει κουρέλι εδώ και χρόνια αυτό που είναι το πιο βαθύ στην ύπαρξή της, το διεθνή της χαρακτήρα, το γεγονός δηλαδή ότι όλοι οι εργάτες είναι σε τελική ανάλυση αδέλφια όποια εθνικότητα και να έχουν.

Έχουν περάσει 125 χρόνια από τον πρώτο γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σαν «παγκόσμιας μέρας των εργατών» με απόφαση της επαναστατικής τότε Β’ Διεθνούς. Εκείνη την Πρωτομαγιά ο ουσιαστικός ιδεολογικός και πολιτικός καθοδηγητής της ο Φ. Ένγκελς έγραφε: «σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές το προλεταριάτο της Ευρώπης και της Αμερικής επιθεωρεί τις δυνάμεις του, που για πρώτη φορά κινητοποιούνται σε μια στρατιά, κάτω από μια σημαία και για έναν άμεσο στόχο: το νομοθετικό καθορισμό της κανονικής οκτάωρης εργάσιμης ημέρας,

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη παγκόσμια στην ανάγκη να υπερασπιστεί την υγεία, τη δουλειά και τα εργασιακά της δικαιώματα απέναντι στην κρίση που προκάλεσε μία πανδημία για την οποία αποκλειστικός υπεύθυνος είναι ο κινέζικος ιμπεριαλισμός, ο στρατηγικός σύμμαχος της νεοχιτλερικής ρώσικης υπερδύναμης. Στη χώρα μας την εξουσία έχει ένα δουλικό σε αυτήν την υπερδύναμη διακομματικό πολιτικό μπλοκ κορυφής που για χρόνια έχει δουλέψει για την καταστροφή ειδικά της βιομηχανικής παραγωγής με αποτέλεσμα η εργατική τάξη της χώρας μας, ντόπια και μεταναστευτική, να βρίσκεται μπροστά στο καθήκον αλλά και στη δυνατότητα να παλέψει πιο αποφασιστικά από κάθε άλλη φορά για την επιβίωση της και τη σωτηρία ολόκληρης της χώρας από την υποδούλωση και την εξαθλίωση.