Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ και αμέσως μετά η απώλεια από τη μεριά τους του Κιρκούκ από τη συμμαχία Ιράν- Ιράκ σηματοδοτεί την αρχή της μετατροπής της ημιαυτόνομης διακυβέρνησής του ιρακινού Κουρδιστάν από έναν σε γενικές γραμμές φιλειρηνικό παράγοντα στις καταστροφικές εξελίξεις της Μέσης Ανατολής σε έναν παράγοντα πολέμου.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της εκδήλωσης της 8/1/2023 που διοργάνωσαν η Ιρανική Κοινότητα Ελλάδας και Αντιφασίστες Συμπαραστάτες κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο 

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Ενώ η μεγάλη εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση συγκλονίζοντας όλο τον πλανήτη, οι ιρανοί πρόσφυγες στην Ελλάδα συνεχίζουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους.

Οργάνωσαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα το απόγευμα της Κυριακής, 16/10 για να καταγγείλουν τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των πολιτικών κρατούμενων στις διαβόητες φυλακές-κολαστήρια του Εβίν από το εγκληματικό καθεστώς του Ιράν. Αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη κινητοποίηση μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία του Ιράν της 14/10.

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

Με δύο κεντρικά πανό με τα συνθήματα «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» και «Ο ιρανικός λαός δεν θέλει άλλο πια την ισλαμική δημοκρατία», οι ιρανοί πρόσφυγες έδωσαν δυναμικά το παρόν στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν και να ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή του εξεγερμένου ιρανικού λαού ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινά και την έναρξη των μαζικών διαδηλώσεων στο Ιράν με επικεφαλής τις γυναίκες. Συγκεντρώσεις συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο ιρανικό λαό έγιναν την ίδια μέρα, στις 16/9 σε πολλές χώρες, γεγονός που δείχνει ότι η ιρανική εξέγερση συνεχίζει να έχει μεγάλη απήχηση στους δημοκράτες σε όλο τον κόσμο.

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,

Τον Ιού­λη του 1994 η ε­βρα­ϊ­κή κοι­νό­τη­τα του Μπουέ­νος Ά­ι­ρες δέχτη­κε μί­α με­γά­λης κλί­μα­κας δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση που στοί­χι­σε τη ζω­ή σε 85 ά­τομα τραυ­μα­τί­ζο­ντας ε­κα­το­ντά­δες άλ­λα. Πολ­λά χρό­νια αρ­γό­τε­ρα η ει­σαγ­γε­λί­α της Αρ­γε­ντι­νής κα­τη­γό­ρη­σε για την ε­πί­θε­ση τη Χεζ­μπο­λάχ και το ι­σλα­μο­φα­σιστι­κό Ι­ράν σα χρη­μα­το­δό­τη της και πέ­τυχε την έκ­δο­ση διε­θνούς ε­ντάλ­ματος σύλ­λη­ψης για 6 ά­το­μα.