Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ουκρανική κοινότητα οργάνωσε πορεία στην Αθήνα και συγκέντρωση  στο Σύνταγμα στις 24 Φεβρουαρίου για τα δύο χρόνια της ρώσικης εισβολής για την αποικιακή προσάρτηση της Οκυρανίας.

Μαζική ήταν η παρουσία των ουκρανών προσφύγων και μεταναστών, με σημαίες, αφίσες καταγγελίας των ρώσικων εγκλημάτων, με παλμό και συνθήματα. Ξεκίνησαν με πορεία από τα Προπύλαια και έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος όπου έγιναν ομιλίες εκπροσώπων τους και προβολή βίντεο. Διάχυτο ήταν το κλίμα της συγκίνησης για την ηρωϊκή, αιματηρή και ανεξάντλητη αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στη φασιστική απειλή, τον ανυποχώρητο αγώνα που δίνουν για τη χώρα τους και για όλη την Ευρώπη.

Σε όλη τη διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν συνθήματα: «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία», «Κάτω τα χέρια από την Ουκρανία» «Πούτιν, φασίστα, δολοφόνε», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Η Ουκρανία θα νικήσει τον Χίτλερ-Πούτιν θα τσακίσει», «Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε στο φασισμό αντισταθείτε».

Η αποθέωση μιας ρώσικης προβοκάτσιας με ευρωπαϊκή υπογραφή   Κύπριοι και Έλληνες πατριώτες και δημοκράτες πάρτε τη μοίρα σας στα χέρια σας  

Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 2/4/2013

Το ψευτοΚΚΕ πασχίζει πολύ για να δείξει ότι στέκεται υπεράνω των μεγάλων συγκρούσεων που κλονίζουν τον πλανήτη μας σήμερα, που η επίθεση της ρωσικής νεοχιτλερικής υπερδύναμης, η οποία πολιτικο-διπλωματικά είναι επικεφαλής του πολεμικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου, διεξάγεται τόσο ωμά και απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα η στάση αυτού του κόμματος – που γεννήθηκε από την βίαιη επέμβαση των ρώσων σοσιαλφασιστών στα εσωτερικά του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 – συνιστά στην πράξη τη μεγαλύτερη στρατηγική υποστήριξη των άνομων ρωσικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μια πρόσφατη έρευνα της αντικαθεστωτικής ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα μελέτησε τη στάση των κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου απέναντι σε μια σειρά αποφάσεις του που αφορούσαν το ρωσικό κράτος και βρήκε ότι τα κόμματα της ψευτοαριστεράς καθώς και εκείνα της κλασικής ακροδεξιάς ήταν εκείνα που περισσότερο υποστηρίζουν στην πράξη το καθεστώς του Κρεμλίνου. Στο φαιο-«κόκκινο» αυτό μέτωπο πρωτοστατεί το ψευτοΚΚΕ ενώ δε λείπει από κει και η ΣΥΡΙΖέικη μετάστασή του.

Η Κύπρος, της οποίας οι τράπεζες εκτέθηκαν στα ελληνικά τοξικά ομόλογα, ακολουθεί την κατρακύλα χρέους της χώρας μας αναζητώντας μία διάσωση 20 δις ευρώ.

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Πραγματoποιήθηκε το Σάββατο 8 Μάρτη το μεσημέρι η ανακοινωμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας της ΟΑΚΚΕ έξω από τη ρώσικη πρεσβεία.

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

Τίποτα το περίεργο δεν υπάρχει με το ότι την ειρήνη στη Γάζα κατάφερε να τη φέρει ο πιο αποκρουστικός όσο και γελοίος τύπος, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς ήδη αρχίζει να γίνεται αντιληπτό ότι δεν πρόκειται για κάποια αληθινή ειρήνη παρά μόνο για μια εύθραυστη ανακωχή. Η ανακωχή διαφέρει από την ειρήνη στο ότι οι δύο πλευρές δεν έχουν παραιτηθεί από το βασικό στόχο τους που είναι η κάθε μια να εξουδετερώσει την άλλη, και στο ότι ταυτόχρονα διατηρούν τα μέσα για να πραγματοποιήσουν αυτό το στόχο. Τίποτα δεν δείχνει ότι ο «ειρηνοποιός» σκοπεύει να αφαιρέσει αυτά τα μέσα από κάποια από τις δύο πλευρές. Αντίθετα κάνει ότι μπορεί για να τις ενισχύσει να τα διατηρήσουν. Γενικά δεν υπάρχει τίποτα το ανεξήγητο στο ότι ένας υποψήφιος δικτάτορας των ΗΠΑ και κυρίως ένας φίλος και θαυμαστής του Πούτιν, σταματάει προσωρινά έναν πόλεμο στον οποίο και οι δύο πλευρές του τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, εν προκειμένω η Χαμάς και η κλίκα Νετανιάχου είναι ανοιχτά φιλοπουτινικές. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά του πόλεμου της Γάζας με τον πόλεμο της Ουκρανίας όπου οι δύο εχθροί ανήκουν σε πραγματικά παγκόσμια ανταγωνιστικά στρατόπεδα όποτε δεν υπάρχει έδαφος για ψεύτικους ειρηνοποιούς σαν τον Τραμπ *.

20 χρόνια μετά τη σκηνοθετημένη «κατάρρευση» της ρωσικής υπερδύναμης, οι ηγεμονιστές του Κρεμλίνου συνεχίζουν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ και να καταπατούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Τα κράτη αυτά – ειδικότερα τα

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να πάψει να ταλαντεύεται για το αν θα μείνει μόνη της απέναντι στον Πούτιν και τον Σι και να νομίζει ότι θα την σώσει η αδύναμη μισοδημοκρατική μειοψηφία του ρεπουπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ ή ακόμα χειρότερα οι νεοναζί της Κίνας του Σι. Η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί στον εαυτό της, στα δημοκρατικά αντιφασιστικά κινήματα και στις δημοκρατικές αντιφασιστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και σε αυτές των ΗΠΑ. Κυρίως όμως στην εποχή που τόσο οι κλασικοί φασίστες, όσο κυρίως οι φασίστες με "αριστερές" σημαίες οδηγούν το όλο και πιο εξαθλιωμένο παγκόσμιο προλεταριάτο σε έχθρα με τις αστικές δημοκρατίες και σε φιλία με το νεοναζιστικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας και με τον αμερικανό κουίσλιγκ φίλο τους Τραμπ και την κλίκα του, το πιο κρίσιμο και ζωτικό καθήκον των αριστερών δημοκρατών και των πραγματικών κομμουνιστών είναι το να αντισταθούν στον Άξονα συσπειρώνοντας και όχι χτυπώντας το ευρωπαϊκό αλλά και το τριτοκοσμικό προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν μπορεί ο πατριωτικός πόλεμος της Ευρώπης απέναντι στους νεοναζί, που έχει αρχίσει στο ηρωϊκό ουκρανικό μέτωπο, να γίνει με τους μεγαλοαστούς να συσσωρεύουν όλο και πιο μεγάλο πλούτο και τους λαούς να πληρώνουν μόνοι τους και μάλιστα κύρια για το κόστος της άμυνας τόσο σε χρήμα σήμερα όσο και σε ζωές αύριο. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η ώρα να ξεπηδήσει μια νέα δημοκρατική και επαναστατική αντιφασιστική αριστερά και ένα νέο μαζικό αντισοσιαλφασιστικό κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη, ακόμα και όταν εκτελεί από τις συνθήκες πατριωτικά καθήκοντα αντλεί τη δύναμη της αντίστασής της από την αποφασιστικότητα των μαζών. Η ίδια ακόμα και στην καλύτερη της εκδοχή έχει την τάση του συμβιβασμού, ιδιαίτερα όταν σε μια πρώτη φάση ο φασισμός κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι των μαζών όπως γίνεται σήμερα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πιο πολύ στις ΗΠΑ.

Η εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ είναι η πιο κρίσιμη για ολόκληρο τον πλανήτη μετά το  δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Γιατί αυτές θα κρίνουν το αν η πουτινική Ρωσία θα καταλάβει την προεδρία των ΗΠΑ με τον εγκάθετο της φασίστα Τραμπ, πράγμα που αυτή τη φορά θα σημαίνει ότι θα πάρει και την εξουσία. Αυτό με τη σειρά του θα κρίνει το εάν, το πότε  και κυρίως το κάτω από ποιους όρους ο νεοχιτλερικός Άξονας  Μόσχας-Πεκίνου, θα μπορέσει να εξαπολύσει την κεντρική μαζική του επίθεση ενάντια στην Ευρώπη, που ήδη την έχει ξεκινήσει κυρίως στα ανατολικά της σύνορα με την αποικιακή επίθεση του στην Ουκρανία, και δευτερευόντως με την αντισημιτική – αντιευρωπαϊκή προβοκατόρικη της επίθεση από το Νότο ενάντια στο Ισραήλ.  Πιο συγκεκριμένα αυτές οι εκλογές θα κρίνουν το αν η Ευρώπη θα βρεθεί ή όχι ακάλυπτη από τις ΗΠΑ τόσο στρατιωτικά όσο και ενεργειακά. Αν συμβεί το πρώτο οι νεοχιτλερικοί θα αποτολμήσουν και μάλιστα θα επιταχύνουν τη μεγάλη επίθεσή τους στην Ευρώπη πριν αυτή προλάβει να καλύψει με οποιοδήποτε τρόπο τις δυο αυτές στρατηγικές αδυναμίες της για να μπορέσει να τους ανακόψει όπως μπόρεσε να ανακόψει τους προηγούμενους Χίτλερ η αντιφασιστική ενότητα ΕΣΣΔ, Αγγλίας και ΗΠΑ. Τα ανάλογα μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα συμβούν στο δεύτερο μεγάλο μέτωπο του Τρίτου Παγκόσμιου μετώπου που ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί, αυτό ενάντια στις βιομηχανικές δημοκρατικές χώρες του Δυτικού Ειρηνικού και της Ωκεανίας το οποίο θα ξεκινήσει με την επίθεση της Κίνας στην Ταϊβάν.