Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η πρόθεση του γάλλου προέδρου να επιβάλει φόρο 75% στις μεγάλες περιουσίες ήταν η αφορμή για την απρόσμενη κίνηση του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, να εγκαταλείψει τη χώρα του για να βρει άσυλο στη Ρωσία. Ο Ντεπαρντιέ χαρακτήρισε το ρωσικό κράτος μία «μεγάλη δημοκρατία» και δήλωσε ότι αγαπά τον Πούτιν – ο οποίος τον κάλεσε

 

Σε μια ομιλία του σε ανώτερους στρατιωτικούς κύκλους το Φλεβάρη, ο Πούτιν ζήτησε από τις στρατιωτικές βιομηχανίες να εξαλείψουν το χάσμα ασφάλειας που χωρίζει τη Ρωσία από τις ΗΠΑ. «Η δυναμική των γεωπολιτικών εξελίξεων απαιτεί η απάντησή μας να είναι

  Βίντεο των Τάϊμς της Νέας Υόρκης στο οποίο ουκρανοί παραδίνουν σε ρώσικες δυνάμεις  βάση στη Σεβαστούπολη (http://www.nytimes.com/video/world/europe/100000002780196/russians-take-over-ukrainian-base.html?emc=eta1)   Η προσάρτηση

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Οι οικονομικό-πολιτικές επιπτώσεις της επαναφοράς του οικονομικού εμπάργκο στο Ιράν από την προεδρία Τραμπ είναι ήδη εμφανείς τόσο στο ίδιο το Ιράν όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες που συναλλάσσονται μαζί του. Η πιο σημαντική απ’ αυτές είναι η προσέγγιση των θυμάτων του εμπάργκο με την ελάχιστα εξαρτώμενη οικονομικά από τις ΗΠΑ ρωσική υπερδύναμη.

Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα για να κλιμακώσει την επίθεση της στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη δείχνοντας την πρώτη σαν υπεύθυνη για αιματοκύλισμα και τη δολοφονία αμάχων.

Στα τέ­λη Δε­κέμ­βρη και λί­γους μή­νες πριν τη λή­ξη της ποι­νής τους, οι ρω­σι­κές αρ­χές ά­φη­σαν ε­λεύ­θε­ρα τα δύ­ο μέ­λη του μου­σι­κού συ­γκρο­τή­μα­τος Pussy Riot που πα­ρέ­με­ναν α­κό­μα στη φυ­λα­κή με την κα­τη­γο­ρί­α του «χου­λι­γκα­νι­σμού με κί­νη­τρα θρη­σκευ­τι­κού μί­σους». Τρί­α μέ­λη του συ­γκρο­τή­μα­τος,

Στα μέτρα που έχει πάρει η ΕΕ για να βοηθήσει την αγωνιζόμενη Ουκρανία περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η δέσμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων μέσα από μια μαύρη λίστα 1300 φυσικών προσώπων και 120 οντοτήτων που σχετίζονται με το Κρεμλίνο. Η κίνηση αυτή έχει αποδώσει περί τα 20,3 δις ευρώ και στόχος είναι πλέον τα παγωμένα αυτά περιουσιακά στοιχεία να κατασχεθούν για να διατεθούν στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Οχτώ από τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν ήδη δεσμεύσει πάνω από 1 δις το καθένα και σχεδόν καθένα από τα υπόλοιπα μέλη έχει παγώσει περιουσιακά στοιχεία αξίας εκατομμυρίων. Στην τελευταία θέση της λίστας και με διαφορά φιγουράρουν η Ελλάδα και η Μάλτα με πάγωμα στοιχείων αξίας μόλις 212.000 και 147.000 ευρώ αντίστοιχα!

Η δολοφονία του Ναβάλνι από το ναζιστικό καθεστώς Πούτιν δεν ήταν η υποχρεωτική θανάτωση ενός άμεσα επικίνδυνου για μια δικτατορία αντιστασιακού, υπό το φόβο μιας πολιτικής αλλαγής, με ή χωρίς εξωτερική πίεση. Τέτοια προοπτική στη Ρωσία δεν υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τη στιγμή που οι σοσιαλιμπεριαλιστές - σοσιαλφασίστες της Καγκεμπέ που ηγούνται του καθεστώτος έδεσαν γρήγορα-γρήγορα μετά το 1991 το ρώσικο λαό ιδεολογικά με τα δεσμά του μοναδικού τους υβρίδιου νεοτσαρισμού και εθνικο-”κομμουνισμού”. Πρόκειται για έναν ασύγκριτα πιο “έξυπνο”, δηλαδή με έναν πολύ πιο δουλεμένο ιδεολογικά σε βάθος δεκαετιών ναζισμό σε σχέση με εκείνον της Γερμανίας του 1933-1945. 

 

Οι τε­λευ­ταί­ες ε­ξε­λί­ξεις στο ου­κρα­νι­κό κα­τα­δει­κνύ­ουν, αν μη τι άλλο, τον ά­θλιο χα­ρα­κτή­ρα της ευ­ρω­πα­ϊ­κής μο­νο­πω­λια­κής α­στι­κής τά­ξης - και ι­διαί­τε­ρα της δια­βρω­μέ­νης στην η­γε­σί­α α­πό το ρω­σι­κό σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό γερ­μα­νό-γαλ­λι­κής δι­πλω­μα­τί­ας - σε σχέ­ση με τη ρωσική σε ε­ξέ­λι­ξη ει­σβο­λή στην Ου­κρα­νί­α.