Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Ρωμανός είναι ήδη ελεύθερος, κι ας παραμένει, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υπό αστυνομική φρούρηση. Είναι ελεύθερος από την άποψη ότι εκπροσωπεί ένα μη καταπιεζόμενο, ένα κυρίαρχο ρεύμα. Δηλαδή η αντιδραστική, μισανθρωπική και αντεργατική ιδεολογία του,

 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση της Ελ­λη­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ε­μπο­ρί­ου και Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας (Ε­ΣΕΕ), θα πρέ­πει να υ­πάρ­ξει ά­με­σα συμ­φω­νί­α με τους πι­στω­τές, δια­φο­ρε­τι­κά δεν θα μπο­ρέ­σει η οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας να λει­τουργή­σει. “Κά­θε η­μέ­ρα που περ­νά­ει χω­ρίς να υ­πάρ­χει συμ­φω­νί­α α­νά­με­σα στην κυ­βέρ­νη­ση και τους δα­νει­στές χά­νο­νται 22,3 ε­κατ. ευ­ρώ α­πό το Α­ΕΠ της χώ­ρας, κά­θε 24 ώ­ρες κλεί­νουν 59 ε­πι­χει­ρή­σεις και μειώ­νε­ται η πλή­ρης α­πα­σχό­λη­ση κατά 613 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας”

  Η οικονομία καταρρέει με το λαό καταδικασμένο από το καθεστώς σε μια φριχτή άγνοια. Από τα στοιχεία

Στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 16/7/2015 δημοσιεύτηκαν και μπήκαν σε εφαρμογή τα πρώτα μέτρα ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων μέχρι την τελική συμφωνία με τις χώρες τις ΟΝΕ και το ΔΝΤ. Όπως και στις προηγούμενες συμφωνίες έτσι και σ’ αυτήν εδώ οι δανειστές  ορίζουν το ποσό των εσόδων που πρέπει

  Η αφίσα της ΟΑΚΚΕ που δημοσιεύουμε παρακάτω κολλήθηκε στα Γιάννενα από συντρόφους που επισκέφτηκαν το εργοστάσιο της “Δωδώνης” και μοίρασαν το ίδιο κείμενο σαν προκήρυξη στους εργαζόμενους. Η αφίσα περιγράφει το βρώμικο παιχνίδι που παίχτηκε προκειμένου να μεταβιβαστεί στο ρώσικο όμιλο το εργοστάσιο, αναλύει τη στρατηγική σημασία της Ηπείρου για τα σχέδια της ρώσικης υπερδύναμης, εξαιτίας της οποίας αγοράστηκε η “Δωδώνη”. Τέλος, επισημαίνει τα δεινά που περιμένουν τους εργαζόμενους της “Δωδώνης” αλλά και το λαό της περιοχής γενικότερα από την παρουσία του αρπακτικού ρώσικου κεφαλαίου.

Η αλήθεια δεν ήταν ποτέ μέσα στα λόγια και στις πράξεις του σοσιαλφασισμού. Η συνήθειά του είναι πάντα η μισή αλήθεια όπου με το υπόλοιπο ψέμα περνά τις θέσεις του, σε όσους τον πιστεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την αιτία της ακρίβειας που δεν φεύγει στιγμή από τη ζωή και τη σκέψη των φτωχών-μισθωτών και  μεροκαματιάρηδων- αυτής της χώρας. Γιατί από τα μέσα του μήνα σκέφτονται πως θα τη βγάλουν μέχρι το τέλος του και τρέμουν κάθε φορά που πάνε στο σούπερ μάρκετ αν θα τους φτάσουν τα λεφτά**.  

  Η α­πο­σύν­δε­ση α­πό την πα­ρα­γω­γή εί­ναι το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό σε ό­λες τις βαθ­μί­δες της εκ­παί­δευ­σης. Οι βα­σι­κοί υ­πεύ­θυ­νοι γι αυ­τή την τραγι­κή κα­τά­στα­ση στη χώ­ρα, κα­τά­στα­ση που ε­πι­δει­νώ­θη­κε α­κό­μη πιο πο­λύ με την κρί­ση των τε­λευ­ταί­ων πέ­ντε χρό­νων, εί­ναι ό­λες οι κομ­μα­τι­κές η­γε­σί­ες με ε­πι­κε­φα­λής ε­κεί­νες της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς.

  Από το 2009 σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και τα καθεστωτικά ΜΜΕ διατυμπανίζουν την θέση ότι

Ή αλλιώς ένας λαός και άνεργος και χωρίς φάρμακα

Το πρωτοφανές σαμποτάζ δεκαετιών στη βιομηχανία της χώρας μας που μέσα στην κρίση συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, έχει σαν αποτέλεσμα την απέραντη και όλο πιο ορμητική αποβιομηχάνισή της, την τεράστια ανεργία που τη συνοδεύει και την εκτεταμένη φτωχοποίηση του λαού. Αντίθετα με το ό,τι λένε οι αρχισαμποταριστές των ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ και οι κάθε λογής ρωσόδουλοι σοβινοφασίστες δεν είναι τα μνημόνια αλλά αυτό το σαμποτάζ που έφερε τη χρεοκοπία της χώρας οπότε και τα μνημόνια. Ο μηχανισμός της χρεωκοπίας ήταν

  ΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΞΕΣΠΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ! ΝΕΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΣΤΕΣ   Την ώ­ρα που η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου ε­ξα­πα­τά αι­σχρά τη χώ­ρα λέ­γο­ντας ό­τι βγαί­νου­με α­πό τη διε­θνή ε­πι­τή­ρη­ση των δα­νει­στών γιατί πάμε κα­λύ­τε­ρα και η α­ντι­πο­λί­τευ­ση την ε­ξα­πα­τά α­κό­μα αι­σχρό­τε­ρα λέ­γο­ντας ότι δεν υ­πήρ­ξε πο­τέ α­νά­γκη των πι­στω­τών για­τί “λε­φτά υ­πάρ­χουν”