Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η α­νά­δει­ξη του κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χη Π. Πο­ρο­σέν­κο στην ου­κρα­νι­κή προε­δρί­α εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα της πο­λύ­μη­νης ε­πέμ­βα­σης και του δια­με­λι­σμού της χώ­ρας α­πό τους νέ­ους χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου.

 

Την ώρα που οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου και τα φαιο-«κόκκινα» παπαγαλάκια τους σε κάθε χώρα προπαγανδίζουν τη θέση της λεγόμενης περικύκλωσης της Ρωσίας από τη Δύση, η τελευταία (και κυρίως η Ευρώπη) μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργό της για να ανακαλύψει με τρόμο ότι είναι oυσιαστικά άοπλη απέναντι στον «περικυκλωμένο» αντίπαλό της.

20 χρόνια μετά τη σκηνοθετημένη «κατάρρευση» της ρωσικής υπερδύναμης, οι ηγεμονιστές του Κρεμλίνου συνεχίζουν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ και να καταπατούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Τα κράτη αυτά – ειδικότερα τα

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.

 

Στα μέ­σα Μά­η ανα­μέ­νε­ται να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί το τα­ξί­δι του Σα­μα­ρά στο Πε­κί­νο για τη σύ­να­ψη ση­μα­ντι­κών συμ­φω­νιών με τους Κι­νέ­ζους. Η ημε­ρο­μη­νί­α έχει ήδη φι­ξα­ρι­στεί και, όπως γρά­φει η εφη­με­ρί­δα Κε­φά­λαιο στις 27/4, η ση­μειο­λο­γί­α της έγκει­ται στο ότι «ο Έλλη­νας πρω­θυ­πουρ­γός θα εί­ναι από τους πρώ­τους Ευ­ρω­παί­ους ηγέ­τες που θα συ­να­ντη­θούν με τη νέ­α ηγε­σί­α του ΚΚΚ

Όταν εμφανίστηκε από το πουθενά μια σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας μετά από 40 χρόνια ελληνορωσικού έρωτα από όλες τις κυβερνήσεις, η ΟΑΚΚΕ τοποθετήθηκε με μια ανακοίνωση που χαρακτήριζε αυτή τη σύγκρουση «στρατηγική προσποίηση» της κυβέρνησης Τσίπρα για να παραπλανήσει τη Δύση και να αναλάβει για λογαριασμό της ένα σημαντικό διπλωματικό ρόλο στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, μέσα από τον οποίο δεν θα υπηρετήσει τα δυτικά αλλά τα ρωσοκινέζικα συμφέροντα.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Όλη η μισοφιλελεύθερη διανόηση του δυτικού μονοπωλίου σπάει το κεφάλι της με τη φυσιογνωμία και τις κινήσεις του Τραμπ, τον οποίο βαθιά απεχθάνεται αλλά ελάχιστα μπορεί να εξηγήσει, τουλάχιστον ως προς τον τρόπο που ξεδιπλώνει την γραμμή του στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκακιέρα.

  Η μεθόδευση της παράδοσης   Στις 4 Οκτωβρίου η γενική συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ ενέκρινε το σχέδιο της αποικιοκρατικής συμφωνίας: «ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΕΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΔΕΗ-ΔΕΠΑ». Με αυτή τη συμφωνία η κυβέρνηση, οι έξι κομματικές ηγεσίες και η ναζιστική συμμορία,  υποτάσσουν την προμήθεια σε φυσικό αέριο της ΔΕΗ στη ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) με αυθαίρετες τιμές και δημιουργούν έτσι ένα ενιαίο πακέτο  πώλησης ΔΕΠΑ-ΔΕΗ με σκοπό τη διαδοχική παραχώρηση των δύο εταιρειών στην Gasprom, πρώτα της ΔΕΠΑ και μετά της ΔΕΗ.

Και εκεί που ο ευρωπαϊκός οικονομικός γίγας νόμιζε ότι θα απογειωθεί μετά την έξοδο του από την πανδημική οικονομική συρρίκνωση ένιωσε ένα σιδερένιο χέρι να του έχει αρπάξει το πόδι. Κοίταξε και είδε ότι ήταν η Ρωσία του Πούτιν. Αυτή, την ώρα που η παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες ιδιαίτερα για τις ενεργειακές εκτοξεύτηκε απότομα μετά τα αντι-πανδημικά λοκντάουν και ενώ η ΕΕ είχε αδειάσει τις αποθήκες της του φυσικού αερίου από έναν πολύ ψυχρό χειμώνα και ένα πολύ θερμό καλοκαίρι, μείωσε ξαφνικά την παροχή αερίου στην ΕΕ κατά 20% με αποτέλεσμα