Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών από την κυβέρνηση Τσίπρα, για την οποία με την κατάλληλη αρθρογραφία (όπως τo παρακάτω: https://www.tribune.gr/blog/news/article/484370/rosia-kai-toyrkia-schediazan-apostatheropoiisi-tis-elladas-me-synergates-ntopioys-chrisimoys-ilithioys.html) προετοιμάζεται πολιτικά και ιδεολογικά η ελληνική κοινή γνώμη, είναι η θορυβώδης αρχή ενός στρατηγικού ελιγμού για "ξεκάρφωμα" της συμμορίας Τσίπρα αλλά και γενικότερα της ρωσόφιλης ελληνικής διπλωματίας στα μάτια της Δύσης.

Όσο πιο ορμητικά προωθεί η ανερχόμενη νεοτσαρική Ρωσία τις πολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της στην Ευρώπη τόσο πιο φιλόδοξες, λεπτές και αποτελεσματικές κάνει τις χειρουργικές της επεμβάσεις στον κατεξοχήν χώρο επιρροής της, στα Βαλκάνια, τα οποία γι αυτό το λόγο άλλωστε αποτελούν σήμερα, όπως και τον 19ο αιώνα το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Ο κύριος στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων της Ρωσίας σε αυτό το υπογάστριο είναι για πολλές δεκαετίες τώρα ο έλεγχος ή έστω η εξουδετέρωση της ισχυρής και αρκετά ανεξάρτητης από τις δύο υπερδυνάμεις Τουρκίας, που είναι ο φύλακας των Στενών και του χερσαίου δρόμου της Ευρώπης προς τους υδρογονάνθρακες του Κόλπου.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΟΛΑΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Με τον τραμπούκο Κασσελάκη χώνεται στη μεγαλοαστική τάξη για το πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη και στον Τύπο, και με τους “αριστερούς” κρατάει τους μικροαστούς για το παραγωγικό σαμποτάζ και τα άλλα σοσιαλφαστικά κινήματα

Ακόμη και άνθρωποι με εμπειρία δεκαετιών από τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, αλλά κι από εκείνα της εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστεράς, έχουν υποστεί πρωτοφανές πολιτικό σοκ από τον τρόπο με τον οποίο εγκαταστάθηκε ο “κομήτης” Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και πολλοί απ’ αυτούς που αισθάνονταν βαθιά αποστροφή για το βίο και την πολιτεία του συγκεκριμένου αντιδραστικού κομματικού μορφώματος, ειδικά από το 2008 που στην ηγεσία του εγκαταστάθηκε (αρχικά σε δίδυμο με τον Αλαβάνο και λίγο αργότερα μόνος του) ο Τσίπρας, δεν μπορούσαν εύκολα να πιστέψουν ότι ένας σκοτεινός τύπος, για τον οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά πριν θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία (και ελάχιστα, εδώ που τα λέμε, είναι γνωστά και σήμερα), κατέλαβε εξ εφόδου τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός, σε όλα του τα λίγα δημοσιογραφικά επιβεβαιωμένα χαρακτηριστικά, φαίνεται φαινομενικά να βρίσκεται στον αντίποδα όλων όσων -διακηρυκτικά- υποστηρίζει το κόμμα του οποίου ανέλαβε αρχηγός: έχει καταγγελθεί ότι είχε εγγραφεί επισήμως στις ΗΠΑ ως υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος την περίοδο 2015-2018,

Οι χειρισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των σχέσεων κράτους-εκκλησίας μόνο επιφανειακά θα μπορούσαν να περάσουν σαν μια προσπάθεια εκδημοκρατισμού του πολιτικού συστήματος. Η κάλπικη φύση αυτού του «εκδημοκρατισμού» φανερώνεται στη συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου που αφορά κυρίως τη μισθοδοσία των παπάδων, αλλά χαρακτηριστικά και στην κοινή διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας από εκκλησία και κράτος.

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ με το πρόσφατο συνέδριό του πήραν μια πρωτόγνωρη ακόμη και για το συγκεκριμένο μόρφωμα τροπή. Για πρώτη φορά σε τόσο κοινή θέα, σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα (που την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα), η ηγετική του ομάδα διοργάνωσε με πραξικοπηματικό τρόπο συνέδριο – παρωδία, διεξάγοντας φαρσοκωμική εκλογή συνέδρων την οποία ωμά και χωρίς πολλές καλύψεις νόθευσε και ποδοπάτησε, σε μια επίδειξη δύναμης.

Φαίνεται πως οι συμμαχίες του Σύριζα με τον παλιό εσωτερικάκια Κοντονή και τον ακαδημαϊκό Παρασκευόπουλο του βγήκαν ξινές! Όχι ότι αυτοί οι δυο είναι τίποτα δημοκράτες στον μέχρι τώρα πολιτικό τους βίο. Κάθε άλλο! 

Το κρυμμένο μυστικό της βρίσκεται στη διαφορετική διαδικασία επικύρωσης (καλύτερα μη επικύρωσης της) από ΕΕ και ΝΑΤΟ

Χαρούμενη η Δύση χειροκροτάει μια συμφωνία που το πιθανότερο δεν θα επικυρωθεί τελικά ούτε από τους δύο λαούς, ούτε από τις κυβερνήσεις τους, πράγμα που θα λειτουργήσει μέσα στην πρώτη σαν ένας ακόμα παράγοντας κρίσης και αποσύνθεσης.

Κατ αρχήν αυτή η συμφωνία δεν θα επικυρωθεί ποτέ στ αλήθεια από το λαό της μικρής γειτονικής μας χώρας καθώς το περιεχόμενό της θα της έχει επιβληθεί από τα έξω με τη βία.

Φαίνεται πολύ πιθανό από τα μέχρι τώρα στοιχειά ότι ο Τσίπρας και το πιστό ρώσικο σκυλί του, ο Πολάκης, που έχει αναλάβει να δαγκώνει όσους οι καλοί τρόποι δεν το επιτρέπουν στο "δυτικό" αφεντικό του, έχουν στήσει την εξής προεκλογική μηχανή.

Από τη μια το κακό σκυλί δάγκωσε και απείλησε με μετεκλογικό ξέσκισμα όλους τους δικαστές και δημοσιογράφους που τολμάνε να καθυστερούν έστω και δειλά τη δικτατορία που ετοιμάζει ο πολυπρόσωπος πουτινικός στρατός στη χώρα. Από την άλλη το αφεντικό του τράβηξε με δύναμη το σκυλί και το μάλωσε και το τιμώρησε με το να μην το κατεβάσει στις εκλογές. Δηλαδή του απαγόρευσε να δαγκώνει στις πλατείες και του απαγόρευσε να εκλεγεί βουλευτής στην ερχόμενη πολύ κρίσιμη Βουλή. 

Ο Τσίπρας τελευταία μιλάει ανοιχτά. Δε χρειάζεται ούτε το τελευταίο φύλλο συκής «αριστεροσύνης» για να καλύπτει

Και ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας έγιναν «άνευ όρων φίλοι της Αμερικής», επιδεικνύοντας μάλιστα τη νέα, υποτίθεται «στρατηγική» φιλία έως και «υποταγή» τους στην Ουάσινγκτον. Οι πιο πρόσφατες σχετικές παράτες είχαν αφορμή την αφιερωμένη στις ΗΠΑ 83η ΔΕΘ. Τη φιλία αυτή επιβεβαιώνει κάθε τόσο με διθυραμβικές δηλώσεις του ο ομπαμικός Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Πάιατ, ενώ τη θεωρεί βέβαιη και εντελώς ανυπόκριτη και το σύνολο της αντιπολίτευσης, τόσο «φιλοευρωπαϊκής» (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, Λεβέντης), όσο και σοσιαλφασιστικής και ναζιστικής (ναζί της ΧΑ, ψευτοΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βελόπουλος, Κωνσταντοπούλου κλπ.)