Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΚΦΑΣΙΖΟΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η ε­γκύ­κλιος του υ­πουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας (http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typoy-kai-dimosion-sxeseon-main/deltia-typoy-main/10310-axiologisi-ekpaideutikou-ergou.html) που πή­γε στα σχολεί­α στο τέ­λος του Οκτώ­βρη και ο­ρί­ζει την έ­ναρ­ξη της αυ­το­α­ξιο­λό­γη­σης της σχο­λι­κής μονάδας

απο­τε­λεί την αρ­χή για την ε­φαρ­μο­γή του ν. 4142/13 για την α­ξιο­λό­γη­ση των εκπαιδευτι­κών. Η α­ξιο­λό­γη­ση των εκ­παι­δευ­τι­κών συν­δέ­ε­ται σύμ­φω­να με το ν. 4024/11 με τη βαθ­μο­λο­γι­κή και τη μι­σθο­λο­γι­κή τους ε­ξέ­λι­ξη.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι ο­ρί­ζο­νται πο­σο­στά εκ­παι­δευ­τι­κών βαθμο­λογι­κής ε­ξέ­λι­ξης α­πό τον έναν βαθ­μό στον ε­πό­με­νο με συ­νέ­πεια στο τέ­λος να φτά­νουν στον τε­λευ­ταί­ο βαθ­μό (τον Α) έ­να πο­σο­στό πε­ρί­που 15% α­πό το σύ­νο­λο ό­σων εκ­παι­δευ­τι­κών έ­χουν ξε­κι­νή­σει με τον αρ­χι­κό  βαθ­μό (τον ΣΤ). Αυ­τή η πο­σό­στωση α­πο­τε­λεί έ­να α­κό­μη κόλ­πο για τη μεί­ω­ση των μι­σθών των εκπαιδευ­τι­κών, ξέ­χω­ρα α­πό τις ο­ρι­ζό­ντιες μειώ­σεις του α­ριθ­μού ό­λων των δη­μο­σί­ων υ­παλ­λήλων και χώ­ρια α­πό τον κίν­δυ­νο αρ­γό­τε­ρα για α­πο­λύ­σεις εκ­παι­δευ­τι­κών ό­ταν α­ξιο­λο­γη­τές πι­θα­νά θα γί­νουν οι φα­σί­στες και σο­σιαλ­φα­σί­στες που θα προ­βαί­νουν σε πο­λι­τι­κές εκ­κα­θα­ρί­σεις με άλ­λο­θι στη­μέ­νες, ε­πι­λε­κτι­κές αξιο­λο­γή­σεις.

Δη­λα­δή τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα της α­ξιο­λό­γη­σης θα μπο­ρούν να γί­νουν καί­ρια για το μι­σθό, για την ερ­γα­σί­α και συ­να­κό­λου­θα για την ε­πι­βί­ω­ση των ερ­γα­ζο­μένων στην εκ­παί­δευ­ση. Ό­χι μό­νο σε σχέ­ση με τα ό­σα α­να­φέ­ρο­νται στους πα­ρα­πάνω νό­μους, αλ­λά κυ­ρί­ως για­τί το ση­με­ρι­νό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα (εν­νο­ού­με και η κυ­βέρ­νη­ση και α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο η α­ντι­πο­λί­τευ­ση) εί­ναι α­να­ξιό­πι­στο και κυ­ρί­ως αυ­ταρ­χι­κό και δό­λιο ό­πως έ­χει δεί­ξει η μέ­χρι τα σή­με­ρα πρακτι­κή του. Το πε­ρα­σμέ­νο κα­λο­καί­ρι η κυ­βέρ­νη­ση κα­τάρ­γη­σε μέ­σα σε μια νύ­χτα τη μισή τε­χνι­κή εκ­παί­δευ­ση βά­ζο­ντας σε δια­θε­σι­μό­τη­τα πά­νω α­πό 2000 κα­θη­γη­τές των Ε­ΠΑΛ-Ε­ΠΑΣ χω­ρίς κα­μιά προ­η­γού­με­νη διαβούλευ­ση και χω­ρίς να ρω­τή­σει κανέ­ναν. Προ­η­γού­με­να εί­χε κα­ταρ­γήσει σε μια νύ­χτα την ΕΡΤ και εί­χε ε­πί­σης απο­λύ­σει τους φύ­λα­κες α­πό τα σχο­λεί­α ό­πως α­πέ­λυ­σε ε­πί­σης και τη δημοτική α­στυ­νο­μί­α. Ό­λες αυ­τές οι κα­ταρ­γή­σεις κλά­δων ου­σια­στι­κά εί­χαν προ­ε­γκριθεί α­κό­μα και προ­τα­θεί α­πό την α­ντι­πο­λί­τευ­ση, γι αυ­τό και οι σχε­τι­κοί α­γώνες των α­πο­λυ­μέ­νων ου­σια­στι­κά που­λή­θη­καν α­πό  τις συν­δι­κα­λι­στι­κές η­γεσί­ες, πχ πο­τέ δεν ε­νο­ποι­ή­θη­καν με­τα­ξύ τους.

Την α­ξιο­λό­γη­ση ε­μείς την πα­λέ­ψα­με για χρό­νια και συ­νε­χί­ζου­με να την θέλου­με. Ό­μως την θέλα­με και την θέ­λου­με δη­μο­κρα­τι­κή, δη­λα­δή να γί­νει κυ­ρί­ως α­πό τα κά­τω, α­πό τους μα­θη­τές και τους γο­νείς. Πριν α­πό λί­γα  χρό­νια θα μπορού­σε να εί­ναι μά­λι­στα σχε­τι­κά δη­μοκρα­τι­κή ακόμα και αν γι­νό­ταν μό­νο από τα πά­νω, για­τί τό­τε τα κυ­βερ­νη­τι­κά κόμ­μα­τα ο­πό­τε και τα διοικη­τι­κά στελέ­χη που θα κά­ναν δου­λειά ε­πι­θε­ω­ρητή α­ξιο­λο­γη­τή δεν ή­ταν στα χέ­ρια του σοσιαλ­φα­σι­σμού και του φα­σι­σμού. Αλ­λά τό­τε κα­μιά κυ­βέρ­νη­ση δεν έ­κα­νε α­ξιολό­γη­ση και καμιά α­ντι­πο­λί­τευ­ση δεν την ε­πέ­τρε­πε. Ού­τε τώ­ρα δα η διοί­κη­ση που θα έ­κα­νε την α­ξιο­λό­γη­ση εί­ναι φα­σι­στι­κή. Αλ­λά σε λί­γο θα εί­ναι με την πι­θα­νό­τα­τη  ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και των Α­ΝΕΛ στην ε­ξου­σί­α. Έ­τσι, έρ­χε­ται τώρα να μπει η βά­ση για την α­ξιο­λό­γη­ση και ή­δη οι νό­μοι γι αυ­τήν έ­χουν ή­δη ψηφι­στεί  χω­ρίς η α­ντι­πο­λί­τευ­ση να χα­λά­σει τον κό­σμο. Α­πλά η α­ντι­πο­λί­τευ­ση θέ­λει να κερ­δί­σει χρό­νο και θα καθυστε­ρή­σει την α­ξιο­λό­γη­ση ω­σό­του έρ­θει η ί­δια και οι α­ξιο­λο­γη­τές της στην ε­ξου­σί­α. Τώ­ρα λοι­πόν δεν μπο­ρού­με παρά να δε­χτού­με μό­νο μια α­ξιο­λό­γη­ση που εί­ναι δη­μο­κρα­τι­κή, δη­λα­δή που γίνε­ται κυ­ρί­ως α­πό τα κά­τω. Αλ­λά αυ­τή που μας ε­πι­βά­λλε­ται σή­με­ρα δεν γί­νε­ται καθό­λου α­πό τα κά­τω, γί­νε­ται μό­νο α­πό τα πά­νω. Η ΟΛ­ΜΕ λέ­ει πως δεν την θέ­λει αλ­λά δεν κά­νει την φα­σα­ρί­α που έ­κα­νε κά­πο­τε ε­νά­ντιά της και κυ­ρί­ως δεν ζητά­ει να γί­νε­ται α­πό τα κά­τω, ό­πως δεν το ζη­τού­σε αυ­τό πο­τέ για­τί α­πε­χθά­νεται κά­θε έ­λεγ­χο α­πό τους μα­θη­τές και τους γο­νείς. Τι κά­νει λοι­πόν; Α­φή­νει το ψευ­τοΚ­ΚΕ και τους μι­κρο­α­στούς γρα­φειο­κρά­τες της εξω­κοι­νο­βου­λευ­τικής «α­ρι­στε­ράς» να κά­νουν κά­ποιο θό­ρυ­βο ε­νά­ντια στην α­ξιο­λό­γη­ση, ώ­στε αυτή να μην αρ­χί­σει μα­ζι­κά σή­με­ρα, αλ­λά ε­πι­τρέ­πουν να ξε­κι­νή­σει δει­λά ε­δώ και εκεί σαν «αυτο­α­ξιο­λό­γη­ση» για να στη­θεί κα­νο­νι­κά ό­ταν οι φαιο­κόκ­κινοι η­γέ­τες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΟ-Α­ΝΕΛ θα έρ­θουν στην ε­ξου­σί­α.

Αλ­λά και η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου δεν βά­ζει μπρο­στά την α­ξιο­λό­γη­ση για να την πετύχει α­πό σή­με­ρα σαν κά­τι το προ­ο­δευ­τι­κό ε­να­ντί­ον της διάλυ­σης της εκ­παί­δευ­σης, αλ­λά για να την κλη­ρο­νο­μή­σει στους μελ­λο­ντι­κούς αξιο­λο­γη­τές-δή­μιους της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς. Αν ή­θε­λε αξιο­λό­γη­ση τώ­ρα θα εί­χε κά­νει κά­ποιες ε­νέρ­γειες για να βελ­τιώ­σει την κα­τά­στα­ση στα σχο­λεί­α ε­κτός α­πό την α­ξιο­λό­γη­ση. Εν­νο­ού­με ό­τι θα  εί­χε προ­χω­ρή­σει σε ε­πι­μορ­φώ­σεις των εκπαιδευτικών, θα εί­χε κά­νει συ­ζη­τή­σεις με τους συλ­λό­γους των κα­θη­γη­τών σε κά­θε σχο­λεί­ο, θα εί­χε ρω­τή­σει τους μα­θη­τές και τους γο­νείς, θα εί­χε αλλά­ξει τα προ­γράμ­μα­τα σπου­δών, θα εί­χε εισά­γει ή εν­θαρ­ρύ­νει νέ­ες μέ­θο­δες διδα­σκα­λί­ας, θα εί­χε ει­σά­γει το πεί­ρα­μα σαν υ­πο­χρε­ω­τι­κή μέθο­δο δι­δασκα­λί­ας. Χρό­νια τώ­ρα τα σχο­λεί­α και ι­διαί­τε­ρα τα λύ­κεια σα­πί­ζουν μέ­σα στις απαρχαιω­μέ­νες με­θό­δους δι­δα­σκα­λί­ας, μέ­σα στην πα­ντα­χού πα­ρού­σα πα­παγα­λί­α και μέ­σα στην α­πέ­ρα­ντη βα­ρε­μά­ρα. Το μό­νο που δια­σώ­ζει α­πό την πλή­ρη κα­τάρ­ρευ­ση αυ­τό το λύ­κειο εί­ναι οι ε­ξε­τά­σεις, που με τον τε­λευ­ταί­ο νό­μο απο­θε­ώ­νο­νται και ι­διαί­τε­ρα οι πα­νελ­λα­δι­κές ε­ξε­τά­σεις. Όλο το γε­νι­κό λύ­κειο εί­ναι σή­με­ρα έ­νας μο­νό­δρο­μος για την ει­σα­γω­γή στα πα­νε­πι­στή­μια των πιο αν­θε­κτι­κών στις πνευ­μα­τι­κές κα­κου­χί­ες πα­πα­γά­λων.

Ό­ταν λοι­πόν δεν έ­κα­νε τί­πο­τα α­πό ό­λα αυ­τά, τό­τε πως θα μπο­ρού­σε αυ­τό το κρά­τος να θεσπίσει ει­λι­κρι­νά μια α­ξιο­λό­γη­ση, υ­πέρ των μα­θη­τών; Πως μπο­ρεί να έ­χει ου­σια­στι­κό νό­η­μα η α­ξιο­λό­γη­ση α­πό μια κυ­βέρ­νη­ση που δεν νοιά­ζε­ται κα­θό­λου για την ου­σί­α της εκ­παί­δευσης αλ­λά μό­νο να α­πο­λύ­ει και να μειώνει μι­σθούς;. Δεν έ­χου­με κα­μιά έν­δει­ξη ό­τι αυ­τό της πο­λι­τι­κό σύστη­μα της ομό­φω­νης α­πο­βιο­μη­χά­νι­σης και της πα­ρα­γω­γι­κής διά­λυ­σης  θέ­λει στην πραγματικό­τη­τα κά­ποια βελ­τί­ω­ση της εκ­παί­δευ­σης. Άλ­λω­στε σε μια ρη­μαγ­μέ­νη εκ των έν­δον οικο­νο­μί­α δεν α­ντι­στοι­χεί κα­μιά α­να­πτυγ­μέ­νη και σύγ­χρο­νη εκ­παί­δευ­ση.

Αυ­τό που εν­δια­φέ­ρει ει­δι­κά αυ­τή η κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι να κά­νει α­πο­λύ­σεις για να κα­τα­στρέ­ψει συ­γκε­κρι­μέ­νους κλά­δους στο δη­μό­σιο και δευ­τε­ρευό­ντως να πιά­σει τους στό­χους των μνη­μο­νί­ων που έ­χει υ­πο­γρά­ψει. Δεν θα μας φα­νεί κα­θό­λου πε­ρί­ερ­γο αν ε­φαρ­μο­ζό­με­νη η α­ξιολό­γη­ση, οι χαρα­κτη­ρι­ζό­με­νοι σαν «α­νε­παρ­κείς» έ­στω και σε έ­να μό­νο δεί­κτη εκ­παι­δευ­τι­κοί, α­πο­λυ­θούν με ένα νέ­ο νό­μο που θα ψη­φί­σουν μέ­σα σε μια νύ­χτα.

Η ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Η ε­γκύ­κλιος αυ­τή του υ­πουρ­γεί­ου ήρ­θε έ­να σχε­δόν μή­να με­τά τις α­πο­τυ­χη­μένες α­περ­γί­ες του Σε­πτέμ­βρη που κή­ρυ­ξε η ΟΛ­ΜΕ για να ε­να­ντιω­θεί δή­θεν στο νό­μο για το νέ­ο λύ­κειο και ε­νώ αυτός ο νό­μος εί­χε στο με­τα­ξύ ψη­φι­στεί. Το Σε­πτέμ­βρη η ΟΛ­ΜΕ εί­χε κη­ρύ­ξει τρεις συ­νε­χό­με­νες πεν­θή­με­ρες. Τις δύ­ο πρώτες μέ­ρες η συμ­με­το­χή στην α­περ­γί­α ή­ταν σχε­δόν κα­θο­λι­κή. Στη συνέχεια τα πο­σο­στά συμ­με­το­χής έ­πε­φταν κα­τα­κό­ρυ­φα μέ­ρα με τη μέ­ρα για να φτά­σουν σε μονο­ψή­φιους α­ριθ­μούς τη δεύ­τε­ρη ε­βδο­μά­δα. Η συ­νέ­χι­ση αυ­τής της «α­περ­γί­ας» τό­σο α­πό τις ΣΥ­ΝΕΚ (πα­ρά­τα­ξης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ), ό­σο και α­πό τις Πα­ρεμ­βά­σεις (ό­λος ο ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κός συρ­φε­τός) ψη­φί­ζο­νταν μέ­σα σε τρα­γι­κά ά­μα­ζες γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις και έ­ρι­ξε α­κό­μη πα­ρα­πέ­ρα στην α­πο­γο­ή­τευ­ση τον κλά­δο. Αλ­λά το χει­ρό­τε­ρο εί­ναι ό­τι προ­ε­τοί­μα­σε το έ­δα­φος για την νέ­α εγκύ­κλιο του Κε­δί­κο­γλου για το ξε­κί­νη­μα της αυ­το­α­ξιο­λό­γη­σης.

Εί­χε προ­η­γη­θεί η πε­λώ­ρια προ­βο­κά­τσια το Μά­η, ό­που η ΟΛ­ΜΕ προ­τεί­νει α­περγί­α στις πανελλα­δι­κές ε­ξε­τά­σεις και στη συ­νέ­χεια την παίρ­νει πί­σω. Αυτή η με­γά­λη ήτ­τα εί­χε σαν αποτέλε­σμα την κα­τάρ­γη­ση της μι­σής τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης δύ­ο μή­νες με­τά και τη εί­σο­δο σε δια­θε­σι­μό­τη­τα 2100 πε­ρί­που κα­θη­γητών τε­χνι­κών ει­δι­κο­τή­των.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΗ

Η ΟΛ­ΜΕ δι­καιο­λο­γεί τη θέ­ση της ε­νά­ντια στην α­ξιο­λό­γη­ση ως ε­ξής: «Το πλαίσιο στη συγκεκρι­μέ­νη συ­γκυ­ρί­α εί­ναι η κα­τα­στρο­φι­κή για το δη­μό­σιο σχο­λεί­ο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη πο­λι­τι­κή του μνη­μο­νί­ου με τρα­γι­κές ε­πι­πτώ­σεις σε ό­λες τις εκ­παι­δευ­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες. 2. Συ­ζη­τάμε για τη συ­γκε­κρι­μέ­νη αυ­τοα­ξιο­λό­γη­ση και α­ξιο­λό­γη­ση και δεν βρι­σκό­μα­στε σε μια γε­νι­κή φι­λο­σο­φι­κή θε­ω­ρη­τι­κή συ­ζή­τη­ση του τύ­που «εί­μα­στε υ­πέρ ή κα­τά της α­ξιο­λό­γη­σης» (το­ποθέ­τη­ση των τριών συν­δι­κα­λι­στών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ΟΛ­ΜΕ). Ό­μως πα­ρό­λο που ποτέ δεν ι­σχυ­ρί­στη­κε ότι με­τά το 1981 ε­πί κυ­βερ­νή­σε­ων ΠΑ­ΣΟΚ το κρά­τος ή­ταν αυταρ­χι­κό εν τού­τοις πο­τέ δεν α­πο­δέ­χτη­κε οποια­δή­πο­τε μορ­φής α­ξιο­λό­γη­σης του εκ­παι­δευ­τι­κού  έρ­γου. Το βα­σι­κό της ε­πι­χεί­ρη­μα (αντιδρα­στι­κό α­πό πά­νω μέ­χρι τα κά­τω) ή­ταν ό­τι οι κα­θη­γη­τές εί­ναι ο κύ­ριος πα­ράγοντας της εκπαί­δευ­σης οι ο­ποί­οι και έ­χουν μια ει­δι­κή «α­ξιο­πρέ­πεια» και κα­τά συ­νέ­πεια δεν μπο­ρούν να αξιο­λο­γη­θούν και έ­τσι α­πέρ­ρι­πτε πά­ντα ο­ποια­δή­πο­τε συ­ζήτη­ση πε­ρί τού­του ή α­ντι­δρού­σε με απο­τέ­λε­σμα να μην υ­πάρ­ξει πο­τέ κα­μιά ο­ποιασ­δή­πο­τε μορ­φής α­ξιο­λό­γη­ση. Έ­τσι μέ­σα στα σχολεί­α κυ­ριάρ­χη­σε σι­γά σιγά α­πό τους πιο α­δύ­να­μους εκ­παι­δευ­τι­κά, πιο κα­θυ­στε­ρη­μέ­νους πολι­τι­κά, και πιο α­το­μι­στές κοι­νω­νι­κά κα­θη­γη­τές έ­να πνεύ­μα α­δια­φο­ρί­ας για την εκ­παιδευ­τι­κή δια­δι­κα­σί­α, τη γνώ­ση και τη μά­θη­ση και τα σχο­λεί­α λει­τουρ­γού­σαν επει­δή σε αυ­τά υ­πήρ­χαν οι εξε­τά­σεις και κυ­ρί­ως οι πα­νελ­λα­δι­κές ε­ξε­τάσεις. Τό­τε πράγ­μα­τι μια μορ­φή α­ξιο­λό­γη­σης σε αυ­τό που γι­νό­ταν μέ­σα στις σχο­λι­κές αί­θου­σες και με έ­να πο­λι­τι­κό-διοι­κη­τι­κό κα­θε­στώς που δεν ή­ταν φασι­στι­κό θα ή­ταν πα­ρά­γο­ντας ε­νά­ντια στη διά­λυση, δη­λα­δή θε­τι­κός. Ό­μως η ΟΛΜΕ χαρακτηρί­ζο­ντας πραι­τω­ρια­νούς τους α­ξιο­λο­γη­τές του νό­μου Αρ­σέ­νη (που πρώ­τος ε­πι­χεί­ρη­σε το 1998 να ει­σά­γει μια μορ­φή α­ξιο­λό­γη­σης) α­πέρ­ρι­ψε κάθε τέ­τοια δια­δι­κα­σί­α α­φή­νο­ντας τα σχολεία να συ­νε­χί­σουν α­στα­μά­τη­τα την κα­τη­φο­ρι­κή διαλυ­τι­κή τους πο­ρεί­α.

Ό­μως τώ­ρα, ε­νώ η Υπ.Α­πό­φα­ση. α­ριθ­μ. 30972/Γ1/5.3.2013 που ο­ρί­ζει την αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση είχε ή­δη δη­μο­σιευ­τεί α­πό τις αρ­χές του πε­ρα­σμέ­νου Μάρ­τη και η ε­φαρ­μο­στι­κή ε­γκύ­κλιος του Κε­δί­κο­γλου πή­γε στα σχο­λεί­α στα μέ­σα Δε­κέμ­βρη η ΟΛ­ΜΕ ά­φη­σε να πε­ρά­σει σχε­δόν έ­νας χρό­νος για να α­ντι­δρά­σει στην πρώ­τη πε­ρί­πτω­ση και έ­νας μή­νας στη δεύ­τε­ρη και κα­θο­ρι­στι­κή!!! Μό­νο στα μέ­σα Γε­νά­ρη η ΟΛ­ΜΕ  τότε πρό­τει­νε έ­να ψή­φι­σμα, που θα υ­πο­γρά­φουν οι σύλ­λο­γοι των κα­θη­γη­τών σε κά­θε σχο­λεί­ο, ε­νώ ταυ­τό­χρο­να κα­λού­σε τους κα­θη­γη­τές να μην συμ­με­τέ­χουν στις ε­πι­τρο­πές αυ­το­α­ξιο­λό­γη­σης που βά­ζει η ε­γκύ­κλιος Κε­δί­κο­γλου. Η πρότα­ση αυ­τή πέ­ρα­σε από γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις που ή­ταν για άλ­λη μια φο­ρά ά­μα­ζες και α­πό τη γεν. συ­νέ­λευ­ση των προ­έ­δρων που α­κο­λού­θη­σε.

Αν πράγ­μα­τι η ΟΛ­ΜΕ ή­ταν ει­λι­κρι­νής και δεν ή­θε­λε α­ξιο­λό­γη­ση ή την τρέ­χου­σα αυτοαξιολόγη­ση, δεν θα έ­πρε­πε να α­φή­σει να πε­ρά­σουν τό­σοι μή­νες, αλ­λά  να «λιώ­σει τα παπούτσια της» τρέ­χο­ντας α­πό σχο­λεί­ο σε σχο­λεί­ο για να ε­νημε­ρώ­νει και να πεί­θει τους συναδέλ­φους. Ό­μως η ΟΛ­ΜΕ θέ­λει α­ξιο­λό­γη­ση και ι­διαί­τε­ρα την θέ­λει η πα­ρά­τα­ξη του ΣΥΡΙΖΑ, έ­τσι ώ­στε να την βρει έ­τοιμη η ε­πό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση του με τους Α­ΝΕΛ. Αν δη­λα­δή σήμε­ρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι ε­νάντια στην α­ξιο­λό­γη­ση δεν εί­ναι για­τί δεν θέ­λει κα­μιά α­ξιο­λό­γη­ση γενι­κά αλλά για­τί σή­με­ρα οι συ­σχετι­σμοί στο σώ­μα των α­ξιο­λο­γη­τών εί­ναι τέ­τοιοι που δεν μπορεί να τους ε­λέγ­ξει. Οι σχο­λι­κοί σύμ­βου­λοι που εί­ναι το κύ­ριο σώ­μα των α­ξιο­λο­γη­τών ανήκουν κυ­ρί­ως στη ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ και σε πο­λύ μι­κρό πο­σο­στό στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Την ε­παύ­ριον που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα βρί­σκε­ται στην εξουσί­α εί­μα­στε σί­γου­ροι ό­τι θα κά­νει α­ξιο­λό­γη­ση. Εί­μα­στε μά­λι­στα της ά­πο­ψης ό­τι η α­ξιο­λό­γη­ση α­πό τους δή­θεν δη­μο­κρά­τες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα εί­ναι πο­λύ πιο σκλη­ρή α­πό ο­ποια­δή­πο­τε ση­με­ρι­νή α­ξιο­λό­γη­ση των μι­σο­δη­μο­κρα­τών ή κα­μιά φο­ρά και  δημο­κρα­τι­κών σχο­λι­κών συμ­βού­λων των ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ. Και εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι η Πανελλή­νια Έ­νω­ση Σχο­λι­κών Συμ­βού­λων εί­χε εκ­φρά­σει την αντί­θε­σή της στη ε­πι­χει­ρού­με­νη σή­με­ρα αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση-α­ξιο­λό­γη­ση των σχολι­κών μο­νά­δων. Σε α­να­κοί­νω­σή τους γρά­φουν: «Το ΔΣ της ΠΕΣ­Σ ε­κτι­μά ό­τι, ό­σο η α­ξιολό­γη­ση συν­δέ­ε­ται με πο­σο­στώ­σεις του Ν.4024/2011 οι ο­ποί­ες ο­δη­γούν σε μι­σθο­λο­γι­κές κα­θη­λώ­σεις και πα­ρα­μέ­νει α­πο­συν­δε­δε­μέ­νη α­πό την επιμόρφωση, δεν μπο­ρεί να ε­πι­τε­λέ­σει τον δια­μορ­φω­τι­κό της ρό­λο της (…) ». (http://www.pess.gr/nea/anakoinwseis-ds/186-anakoinosi-pd-152-2013.html).

Πι­στεύ­ου­με ό­τι η ΟΛ­ΜΕ α­νοί­γει το δρό­μο στο υ­πουρ­γεί­ο παι­δεί­ας να ε­φαρ­μόσει τη γραμ­μή της χω­ρίς η ί­δια να ε­κτί­θε­ται. Το Μά­η με αυ­τή την ε­παί­σχυ­ντη α­να­δί­πλω­ση η ΟΛ­ΜΕ ά­νοι­ξε το δρό­μο στο υ­πουρ­γεί­ο να ε­φαρ­μό­σει κα­τά το μισό τη γραμ­μή του 12χρο­νου ε­νιαί­ου γε­νι­κού λυκεί­ου που εί­ναι η πά­για γραμ­μή της ε­δώ και χρό­νια. Πα­ρό­λο που χρό­νια τώ­ρα αυ­τό εί­ναι πάντα στα αι­τή­μα­τα της πά­λης της ΟΛ­ΜΕ , τώ­ρα μό­νο που έ­χει χτυ­πη­θεί κά­θε δη­μο­κρα­τι­κή ή μι­σο­δημο­κρα­τι­κή φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κή φρά­ξια της α­στι­κής τά­ξης εί­ναι δυ­να­τόν να περά­σει αυ­τή η γραμ­μή. Τώ­ρα μό­νο,  ό­που η ε­ξου­σί­α της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς εί­ναι κοντά  το υ­πουρ­γεί­ο ε­νερ­γο­ποιεί τους νό­μους της α­ξιο­λό­γη­σης για να τους βρει έ­τοι­μους ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για να ε­ξο­ντώ­σει κά­θε δημοκρα­τι­κή και προ­ο­δευ­τι­κή φωνή στην εκ­παί­δευση χω­ρίς να τους χρε­ω­θεί. Γι αυ­τό η ψευτοαρι­στε­ρά και δεν προ­τεί­νει κα­νέ­να μέ­τρο δη­μο­κρα­τι­κής α­ξιο­λό­γη­σης.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Για τους α­ρι­στε­ρούς και δη­μο­κρά­τες κα­θη­γη­τές το πρό­βλη­μα της τρο­μο­κρατί­ας, της υ­πο­τα­γής και του χα­φιε­δι­σμού μέ­σα α­πό την α­ξιο­λό­γη­ση πραγ­μα­τικά υ­πάρ­χει και αυ­τά εί­ναι στον έ­να ή στον άλ­λο βαθ­μό συ­μπτώ­μα­τα του κά­θε αστι­κού α­ξιο­λο­γι­κού ε­λέγ­χου. Αλ­λά η έ­κτα­ση και η ποιό­τη­τα του προ­βλή­μα­τος αυ­τού κρί­νε­ται α­πό την συ­γκε­κρι­μέ­νη έκ­βα­ση δύ­ο με­τώπων της γενικής τα­ξι­κής πά­λης. Το έ­να εί­ναι ποιο τμή­μα της α­στι­κής τά­ξης θα έ­χει το πά­νω χέρι σε αυ­τόν τον έ­λεγ­χο και το δεύ­τε­ρο τι εί­δους έ­λεγ­χο θα α­σκή­σει ο λα­ός πάνω στους ε­λε­γκτές.

Πι­στεύ­ου­με ό­τι στις ση­με­ρι­νές συν­θή­κες, ό­πως γρά­ψα­με και πα­ρα­πά­νω, δεν μπο­ρού­νε να δεχτού­με κα­μιά α­ξιο­λό­γη­ση α­πό αυ­τό το συ­γκε­κρι­μέ­νο πο­λι­τικό μπλοκ δια­κυ­βέρ­νη­σης, δη­λα­δή το ση­με­ρι­νό στην στρα­τη­γι­κή του ε­νω­μέ­νο αντι­δη­μο­κρα­τι­κό, α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κό και φι­λο­ρώ­σικο μπλοκ κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευ­σης. Μπο­ρού­με ό­μως και πρέ­πει να προβά­λου­με μια άλ­λη γραμ­μή. Αυτήν της δη­μο­κρα­τι­κής α­ξιο­λό­γη­σης κυ­ρί­ως α­πό τα κά­τω. Δη­λα­δή κυ­ρί­ως α­πό  τους γο­νιούς και α­πό τους μα­θη­τές.  Αυ­τό εί­ναι δυ­να­τόν α­κό­μα και στα πλαί­σια του α­στι­κού σχο­λεί­ου και σή­με­ρα γί­νε­ται σε με­ρι­κές δη­μο­κρα­τι­κές χώ­ρες, ό­πως πχ στη Φιν­λαν­δί­α. Τους γο­νείς η ΟΛΜΕ για χρό­νια τώ­ρα τους έ­χει α­πομα­κρύ­νει α­πό τα σχο­λεί­α και τους θυ­μά­ται-μα­ζί με τους μα­θη­τές-μό­νον ό­ταν τους θέ­λει συμ­μά­χους για την ι­κα­νο­ποί­η­ση των α­ντι­δρα­στι­κών της αιτημάτων. Αλ­λά και τό­τε δεν κά­νει κα­νέ­να πραγ­μα­τι­κό κί­νημα γο­νιών ή μα­θη­τών πα­ρά μό­νο κινεί­ται σε ε­πί­πε­δο διοι­κη­τι­κών συμ­βου­λί­ων των συλ­λό­γων που τα ε­λέγ­χει.

Λί­γοι πια συ­νά­δελ­φοι ε­μπι­στεύ­ο­νται την ΟΛ­ΜΕ και την κα­τα­στρο­φι­κή γραμ­μή της και α­κό­μη λι­γό­τε­ροι την α­κο­λου­θούν. Εί­ναι πια και­ρός για μια άλ­λη πορεί­α. Δύ­σκο­λη μεν, α­να­γκαί­α δε.