Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Ε­νώ η χώ­ρα έ­χει κα­ταρ­ρεύ­σει οι­κο­νο­μι­κά και μό­νο α­πό δα­νει­κά μπορεί να ε­πι­βιώ­νει, οι σο­σιαλ­φα­σί­στες σα­μπο­τα­ρι­στές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δυ­να­μώ­νουν με α­σύλ­λη­πτη μα­νια το  πα­ρα­γω­γι­κό τους σα­μπο­τάζ. Αν ή­ταν πραγ­μα­τι­κά αρι­στε­ροί, το πρώ­το πράγ­μα που θα έ­κα­ναν θα ή­ταν να πά­ρουν μέ­τρα για  την προ­σέλ­κυ­ση ε­πεν­δύ­σε­ων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη της βάζει πλάτες. Πρόθυμοι συνεργοί της στο σαμποτάζ το ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε το λιμάνι του Πειραιά στην Cosco. Αν θέλει κανείς να κάνει τον απολογισμό, θα φτιάξει έναν κατάλογο από έργα που ήταν η ΚΟΣΚΟ υποχρεωμένη να κάνει και δεν έχει κάνει σχεδόν κανένα από αυτά, οπότε έχει δυναμώσει την ανεργία στο λιμάνι, έχει καταπατήσει κάθε εργασιακή νομοθεσία φτιάχνοντας μια δικιά της κινέζικη κρατική γαλέρα, κατατρώει μεθοδικά τα εργασιακά δικαιώματα των παλιών εργαζομένων που έχουν μείνει στην προβλήτα Ι, και έχει μπει στο μικροσκόπιο για σοβαρά περιστατικά λαθρεμπορίου που εντοπίζονται από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και καλύπτονται από το δουλικό στην Κίνα ελληνικό πολιτικό κόσμο.

Το παρακάτω κείμενο άρχισε να γράφεται σαν ένα κείμενο ομιλίας για τις ευρωεκλογές. Στο δρόμο όμως πήρε μεγαλύτερη έκταση όταν επιχειρήθηκε από το συντάκτη του να γίνουν πιο κατανοητές και πιο πειστικές οι μίνιμουμ θέσεις της ΟΑΚΚΕ σε ένα κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με αυτές. Τελικά δεν μπόρεσε ακριβώς λόγω της αρκετά μεγάλης έκτασης του καθώς και του κάπως αναλυτικού ύφους του να υπηρετήσει τον αρχικό στόχο για τον οποίο ξεκίνησε να γράφεται. Όμως με μερικές μικρές προσθήκες και αλλαγές έχει γίνει τελικά ένα πολύ χρήσιμο κείμενο για όσους θέλουν να έχουν μια αρκετά διεξοδική αλλά ταυτόχρονα απλά διατυπωμένη και συμπυκνωμένη εικόνα για τις θέσεις και την πολιτική πρόταση της ΟΑΚΚΕ για την περίοδο που διανύουμε.

Προτείνουμε ιδιαίτερα να διαβάσουν αυτό το κείμενο όσοι είδαν στο διαδίκτυο την ομιλία για τις βουλευτικές εκλογές του συντρόφου Ηλία Ζαφειρόπουλου (https://www.youtube.com/watch?v=aSQ--1mnQlU) σε μια συγκέντρωση που έγινε στις 23 Ιούνη στα γραφεία της ΟΑΚΚΕ την οποία δημοσιεύουμε και στην ιστοσελίδα μας, βρήκαν σε αυτήν ενδιαφέρον και θέλουν να έχουν περισσότερες απαντήσεις στα ερωτήματα που αυτή βάζει επειδή στην ουσία της βρίσκεται σε σύγκρουση με τις κυρίαρχες πολιτικές αντιλήψεις, κυρίως εκείνες που επικρατούν στη λεγόμενη αριστερά, κομμουνιστική και μη.

 

Έ­νας φί­λος μας, α­να­γνώ­στης της Νέ­ας Α­να­το­λής, ερ­γα­ζό­με­νος στα Ε­ΑΣ κα­τέ­γρα­ψε για μας, σε έ­να ζω­ντα­νό και πυ­κνό κεί­με­νο του, τη μα­κρό­χρο­νη εμπει­ρί­α του α­πό τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο χτυ­πή­θη­κε α­πό τα μέ­σα και α­πό τα έ­ξω το ερ­γο­στά­σιο των Ε­ΑΣ

 

Η μεγάλη βιομηχανία είναι η υλική βάση της σύγχρονης πολιτισμένης ζωής. Αυτή είναι που παράγει τους τεράστιους όγκους προϊόντων για κάθε μορφή κατανάλωσης. Το πιο βασικό χαρακτηριστικό της βιομηχανίας σε σχέση με κάθε άλλο τομέα της οικονομίας είναι ότι κινητοποιεί πολύ μεγαλύτερες σε όγκο παραγωγικές δυνάμεις από τις ήδη πελώριες που άμεσα κινεί η ίδια. Αυτή η έμμεση επίδραση της βιομηχανίας απλώνεται στη συνέχεια και σε όλη την οικονομία. 

Σύμ­φω­να με το νο­μο­σχέ­διο για το φυ­σι­κό α­έ­ριο που πρό­κει­ται να ψηφι­στεί στη Βου­λή και συ­γκε­κριμ­μέ­να στην πα­ρά­γρα­φο 2 του άρ­θρου 12 η τι­μή χρή­σης του δι­κτύ­ου φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου α­πό το έ­να ευ­ρώ τη με­γα­βα­τώ­ρα που εί­ναι σή­με­ρα α­νε­βαί­νει στα τέσ­σε­ρα ευ­ρώ. Η αύ­ξη­ση εί­ναι ο­ρι­ζό­ντια σε ό­λες τις βιο­μη­χα­νί­ες, πράγ­μα το ο­ποί­ο ση­μαί­νει ό­τι αυ­τή η αύ­ξη­ση των 3 ευ­ρώ/MWh ση­μαί­νει μια αύ­ξηση στο κό­στος α­ε­ρί­ου πε­ρί­που 8%, ό­πως κα­ταγ­γέ­λει η έ­νω­ση βιο­μηχα­νι­κών κα­τα­να­λω­τών ε­νέρ­γειας.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

 

Όσο δεν θα υπάρχει μια πραγματική λαϊκή μαζική αντίσταση για να ανησυχήσει στ’ αλήθεια τη βρώμικη κυβέρνηση και την ακόμα πιο βρώμικη αντιπολίτευση όλη η εσωτερική  ελληνική πολιτική σκηνή θα υπηρετεί σαν μια θεατρική παράσταση έναν

Είχαμε αναφέρει στην ανακοίνωση μας πριν ένα χρόνο με την οποία καταγγείλαμε τη σφαγή των Τεμπών σαν διακομματικό έγκλημα (2/3/23) :

«Στα πλαίσια της κύριας ευθύνης του ελληνικού κράτους (για τη σφαγή) τον ηγετικό ρόλο στο έγκλημα έχουν τα υποταγμένα στο ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό κυρίως ψευτοαριστερά κόμματα (αλλά και τα πιο μειοψηφικά ναζιφασιστικά), καθώς και οι ρωσόφιλες εδώ και δυο δεκαετίες πρωθυπουργικές φράξιες των ευρωπαιόφιλων κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτό το πολιτικό μπλοκ διεξάγει συντονισμένα ένα συστηματικό αντιβιομηχανικό σαμποτάζ προκειμένου να απομακρύνει τη χώρα μας από κάθε δημοκρατικού και ανεπτυγμένου παραγωγικού τύπου ευρωπαϊκή ενοποίηση και να τη μετατρέψει, δίπλα στην Ουγγαρία, σε ένα εργαλείο του ρωσοκινεζικού νεοχιτλερικού Αξονα μέσα στην ΕΕ και στη Δύση ευρύτερα».

Το πολύ εκτενές άρθρο που δημοσιεύουμε εδώ ασχολείται με το πολιτικής φύσης σαμποτάζ των ελληνικών σιδηροδρόμων στα πλαίσια ενός πολύ ευρύτερου κατά της ελληνικής βιομηχανίας. Είναι αυτό που οδήγησε στη μεγάλη σφαγή και ουσιαστικά εξηγεί γιατί η άθλια κατάσταση συνεχίζεται. Το κείμενο αυτό έχει ξεχωριστή πολιτική βαρύτητα γιατί είναι το πιο συστηματικό μας για το βιομηχανικό σαμποτάζ ως τώρα. Το γράψιμο του ξεκίνησε μετά το δυστύχημα στα Τέμπη και ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις βουλευτικές εκλογές, χωρίς να δημοσιευτεί στη συνέχεια.