Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.

Το παρακάτω κείμενο άρχισε να γράφεται σαν ένα κείμενο ομιλίας για τις ευρωεκλογές. Στο δρόμο όμως πήρε μεγαλύτερη έκταση όταν επιχειρήθηκε από το συντάκτη του να γίνουν πιο κατανοητές και πιο πειστικές οι μίνιμουμ θέσεις της ΟΑΚΚΕ σε ένα κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με αυτές. Τελικά δεν μπόρεσε ακριβώς λόγω της αρκετά μεγάλης έκτασης του καθώς και του κάπως αναλυτικού ύφους του να υπηρετήσει τον αρχικό στόχο για τον οποίο ξεκίνησε να γράφεται. Όμως με μερικές μικρές προσθήκες και αλλαγές έχει γίνει τελικά ένα πολύ χρήσιμο κείμενο για όσους θέλουν να έχουν μια αρκετά διεξοδική αλλά ταυτόχρονα απλά διατυπωμένη και συμπυκνωμένη εικόνα για τις θέσεις και την πολιτική πρόταση της ΟΑΚΚΕ για την περίοδο που διανύουμε.

Προτείνουμε ιδιαίτερα να διαβάσουν αυτό το κείμενο όσοι είδαν στο διαδίκτυο την ομιλία για τις βουλευτικές εκλογές του συντρόφου Ηλία Ζαφειρόπουλου (https://www.youtube.com/watch?v=aSQ--1mnQlU) σε μια συγκέντρωση που έγινε στις 23 Ιούνη στα γραφεία της ΟΑΚΚΕ την οποία δημοσιεύουμε και στην ιστοσελίδα μας, βρήκαν σε αυτήν ενδιαφέρον και θέλουν να έχουν περισσότερες απαντήσεις στα ερωτήματα που αυτή βάζει επειδή στην ουσία της βρίσκεται σε σύγκρουση με τις κυρίαρχες πολιτικές αντιλήψεις, κυρίως εκείνες που επικρατούν στη λεγόμενη αριστερά, κομμουνιστική και μη.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

Στο άρθρο αυτό θέλουμε να εκθέσουμε περισσότερα στοιχεία για το πως μπορούν να λειτουργήσουν οι φονικές πυρκαγιές σε όφελος των πολιτικών σχεδιασμών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέραμε στην ανακοίνωσή μας της 28/7, ειδικά σε ότι αφορά τη ματαίωση της υλοποίησης τόσο του γενικού χωροταξικού σχεδίου, όσο και των ειδικών χωροταξικών για τη βιομηχανία, τον τουρισμό κλπ, δηλαδή σε ότι αφορά την εφαρμογή των όρων του καθορισμού των χρήσεων γης που είναι αναγκαίος για να προχωρήσει οποιαδήποτε επένδυση. Σχετικά με το στόχο της κυβέρνησης για φίμωση των πολιτικών της αντιπάλων (επίθεση σε Σκάι) δημοσιεύουμε εδώ σε άλλο άρθρο.

Είχαμε αναφέρει στην ανακοίνωση μας πριν ένα χρόνο με την οποία καταγγείλαμε τη σφαγή των Τεμπών σαν διακομματικό έγκλημα (2/3/23) :

«Στα πλαίσια της κύριας ευθύνης του ελληνικού κράτους (για τη σφαγή) τον ηγετικό ρόλο στο έγκλημα έχουν τα υποταγμένα στο ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό κυρίως ψευτοαριστερά κόμματα (αλλά και τα πιο μειοψηφικά ναζιφασιστικά), καθώς και οι ρωσόφιλες εδώ και δυο δεκαετίες πρωθυπουργικές φράξιες των ευρωπαιόφιλων κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτό το πολιτικό μπλοκ διεξάγει συντονισμένα ένα συστηματικό αντιβιομηχανικό σαμποτάζ προκειμένου να απομακρύνει τη χώρα μας από κάθε δημοκρατικού και ανεπτυγμένου παραγωγικού τύπου ευρωπαϊκή ενοποίηση και να τη μετατρέψει, δίπλα στην Ουγγαρία, σε ένα εργαλείο του ρωσοκινεζικού νεοχιτλερικού Αξονα μέσα στην ΕΕ και στη Δύση ευρύτερα».

Το πολύ εκτενές άρθρο που δημοσιεύουμε εδώ ασχολείται με το πολιτικής φύσης σαμποτάζ των ελληνικών σιδηροδρόμων στα πλαίσια ενός πολύ ευρύτερου κατά της ελληνικής βιομηχανίας. Είναι αυτό που οδήγησε στη μεγάλη σφαγή και ουσιαστικά εξηγεί γιατί η άθλια κατάσταση συνεχίζεται. Το κείμενο αυτό έχει ξεχωριστή πολιτική βαρύτητα γιατί είναι το πιο συστηματικό μας για το βιομηχανικό σαμποτάζ ως τώρα. Το γράψιμο του ξεκίνησε μετά το δυστύχημα στα Τέμπη και ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις βουλευτικές εκλογές, χωρίς να δημοσιευτεί στη συνέχεια.