Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΟΑΚΚΕ καλεί τους φίλους και συναγωνιστές της στην ανοιχτή συγκέντρωση-συζήτηση που διοργανώνει στα γραφεία της την Κυριακή με κύριο θέμα τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που ζουν οι λαοί και οι χώρες της Ευρώπης μετά την ανοιχτή συμπαράταξη της ηγεσίας των ΗΠΑ με τη Ρωσία και με τις ελάχιστες χώρες που στηρίζουν την εισβολή της στην Ουκρανία όπως αυτή αναδείχθηκε μέσα από τη διπλή ψηφοφορία στη ΓΣ και το ΣΑ του ΟΗΕ όσο και με την αήθη επίθεση στον ουκρανό ηγέτη Ζελένσκι από το Τραμπ. Εκείνο που κινεί τα πράγματα είναι πια η ανάδειξη της υποχρέωσης της Ευρώπης να στηριχθεί κύρια στις δικές της δυνάμεις για το μεγάλο πόλεμο που η νεοχιτλερική Ρωσία ετοιμάζει εναντίον της με τη βοήθεια της επίσης νεοχιτλερικής Κίνας και πλέον της φασιστικής δοσιλογικής προεδρίας Τραμπ. Αυτό το μαύρο μέτωπο προσπαθεί να διασπάσει τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες και πάνω απ όλα να υπονομεύσει τις αμυντικές τους προσπάθειες προωθώντας μια «ειρήνη» τύπου Μονάχου σε βάρος της ηρωικής Ουκρανίας.

Σαν ένα βασικό θέμα της συζήτησης, πέρα από το πως οι χώρες και οι λαοί της Ευρώπης θα κρατήσουν την ενότητα τους, είναι το πως θα μπορεί να συγκροτηθεί σε κάθε χώρα και τελικά σε πανευρωπαϊκή κλίμακα ένα αντιφασιστικό μέτωπο και ειδικά ποιος θα είναι ο ρόλος της εργατικής τάξης καθώς και των πραγματικών επαναστατών μαρξιστών σε αυτό σήμερα που την ηγεσία αυτού του μετώπου σε όλες τις χώρες την έχουν οι δημοκρατικές και μισοδημοκρατικές αστικές τάξεις.

 

Έ­νας φί­λος μας, α­να­γνώ­στης της Νέ­ας Α­να­το­λής, ερ­γα­ζό­με­νος στα Ε­ΑΣ κα­τέ­γρα­ψε για μας, σε έ­να ζω­ντα­νό και πυ­κνό κεί­με­νο του, τη μα­κρό­χρο­νη εμπει­ρί­α του α­πό τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο χτυ­πή­θη­κε α­πό τα μέ­σα και α­πό τα έ­ξω το ερ­γο­στά­σιο των Ε­ΑΣ

Να γιορτάζουμε στη χώρα μας την Πρωτομαγιά σημαίνει να ξεσκεπάζουμε πρώτα από όλα αυτούς που μιλάνε στο όνομα της εργατικής τάξης και έχουνε κάνει κουρέλι εδώ και χρόνια αυτό που είναι το πιο βαθύ στην ύπαρξή της, το διεθνή της χαρακτήρα, το γεγονός δηλαδή ότι όλοι οι εργάτες είναι σε τελική ανάλυση αδέλφια όποια εθνικότητα και να έχουν.

 

Η βαριά βιομηχανία  που είναι η βάση για την ύπαρξη της χώρας μας σαν μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης  και προοδευμένης χώρας με ένα λαό με κάπως ψηλό βιοτικό επίπεδο, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αιτία το συστηματικό σαμποτάζ

Αυτό που ζούμε σαν λαός δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έρχεται, δηλαδή σε αυτό που μας ετοιμάζουν οι ηγεσίες των 6 κομμάτων και της ναζιστικής δολοφονικής συμμορίας (που αυτές οι 6 ηγεσίες έχουν εγκαταστήσει στη Βουλή).

Σε κάθε Πρωτομαγιά από αυτές των τελευταίων χρόνων η εργατική τάξη, δηλαδή αυτή που δουλεύει σκληρά, που παίρνει μισθούς πείνας, και που φοβάται μήπως χάσει αύριο τη δουλειά και βυθιστεί στην απελπισία της ανεργίας, λείπει στη συντριπτική πλειοψηφία της από την ιστορική γιορτή της, ενώ κάτω από τις σημαίες και τα ιστορικά σύμβολα της παρελαύνουν κατά πλειοψηφία οι χειρότεροι εχθροί της και ελάχιστοι παραπλανημένοι από τους φίλους της σε τελετές που εντελώς αναπόφευκτα δεν έχουν ούτε αληθινό παλμό ούτε επαναστατική συγκίνηση.

 

Έχουν περάσει 125 χρόνια από τον πρώτο γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σαν «παγκόσμιας μέρας των εργατών» με απόφαση της επαναστατικής τότε Β’ Διεθνούς. Εκείνη την Πρωτομαγιά ο ουσιαστικός ιδεολογικός και πολιτικός καθοδηγητής της ο Φ. Ένγκελς έγραφε: «σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές το προλεταριάτο της Ευρώπης και της Αμερικής επιθεωρεί τις δυνάμεις του, που για πρώτη φορά κινητοποιούνται σε μια στρατιά, κάτω από μια σημαία και για έναν άμεσο στόχο: το νομοθετικό καθορισμό της κανονικής οκτάωρης εργάσιμης ημέρας,

Ξαφνικά, ειρήνη επικρατεί στη χώρα. Αν και το κίνημα των δρόμων και των πλατειών συνεχίζεται σε χαμηλή ένταση, οι συγκρούσεις με την αστυνομία σταμάτησαν. Αυτό έγινε μόνο επειδή η κυβέρνηση, υπακούοντας στο κίνημα των δρόμων, δηλαδή στους καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απέσυρε ολοκληρωτικά την αστυνομία από τους δρόμους και άρα από κάθε έλεγχο των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό, μετά από τη σπασιματική εξόρμηση των τελευταίων στη γειτονιά της Νέας Σμύρνης πριν ένα μήνα. Απ’ τη στιγμή που ο έλεγχος αποσύρθηκε, ο σοσιαλφασισμός πέτυχε στην κύρια πλευρά το σκοπό του, που είναι η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του ιού. Αυτή την εξάπλωση τη θέλουν αυτά τα κόμματα για να γκρεμίσουν κι άλλο την ήδη τσακισμένη από τα αντιβιομηχανικά κινήματά τους οικονομία και να βασιλέψουν πάνω στην πείνα και τα ερείπια για λογαριασμό των ανατολικών αφεντικών τους, των ρωσοκινέζικων ιμπεριαλισμών χιτλερικού τύπου, που ήδη αγοράζουν χωρίς καμιά αντίσταση τη ραχοκοκαλιά της χώρας (ενέργεια, μεταφορές, γη).

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.

Η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης βρίσκει για δεύτερη χρονιά την Ευρώπη στα δίχτυα ενός νέου μεγάλου πολέμου, αυτού που ξεκίνησε ο νεοναζιστικός άξονας Ρωσίας - Κίνας για την αναδιανομή του πλανήτη, με πρώτο σταθμό τη μαρτυρική και ηρωική Ουκρανία. Στην Ελλάδα, πάλι, συμπίπτει παράλληλα με μια προεκλογική περίοδο από την οποία ο μεγάλος απών είναι το σκληρά εκμεταλλευόμενο προλεταριάτο, ο κόσμος της μισθωτής δουλειάς.

Ο Μητσοτάκης υπόσχεται αυξήσεις μισθών και παροχές «από την ανάπτυξη» στην οποία ισχυρίζεται ότι ο ίδιος και η ΝΔ του είναι πρωταθλητές, ενώ σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι υπόσχονται αναδιανομή του ήδη υπάρχοντος πλούτου, μιλώντας πολύ λιγότερο για την παραγωγή του. Μεταξύ αυτών των δεύτερων, «πρωταθλητής» είναι ο Κουτσούμπας - ψευτοΚΚΕ, ενώ ακόλουθος του, λίγο αμήχανος αλλά πιο «κυβερνητικός» και «ρεαλιστής» είναι ο Τσίπρας - ΣΥΡΙΖΑ, με μπαλαντέρ ανάμεσά τους τον Βαρουφάκη.