Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το πιο ύπουλο ιδεολογικό δηλητήριο που μπορεί να σκοτώσει την αριστερά είναι ο φασιστικός αντικαπιταλισμός ο οποίος στην πιο κατανοητή και λαϊκή μορφή του είναι ο σύγχρονος αντισημιτισμός. Αυτός εμφανίζει την εκστρατεία των ναζιστικού τύπου ιμπεριαλιστών για την παγκόσμια κυριαρχία σαν μια αναγκαστική άμυνα απέναντι στις συνομωσίες των υποψήφιων θυμάτων τους, είτε αυτά είναι άλλοι αστοί και ιμπεριαλιστές, είτε είναι κράτη ολόκληρα και πάνω απ όλα λαοί σε επαναστατικό αναβρασμό.

Ο ρωσόφιλος φασίστας και προβοκάτορας Τραμπ από την πρώτη στιγμή που ορκίστηκε πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει μόνο ένα πράγμα. Να διαλύει την όποια ενότητα των αστικών δημοκρατικών χωρών, κυρίως των ευρωπαϊκών, ενάντια στο νεο-χιτλερικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας, να τις απειλεί και έτσι να τις σπρώχνει  όπως και τις  χώρες του Τρίτου Κόσμου επίσης στην αγκαλιά του Άξονα. Αυτό το επιχειρεί με το να απειλεί να καταλάβει ακόμα και με την οικονομική ή και στρατιωτική βία εδάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την ως τα σήμερα δανικής Γροιλανδίας, τον Καναδά και τον Παναμά, να εκβιάζει την ηρωική Ουκρανία να ξεπουληθεί στις ΗΠΑ για να πάρει τη βοήθεια τους δικαιώνοντας ένα από τα επιχειρήματα της ρώσικης προπαγάνδας. Ο Τραμπ  προσπαθεί να πραγματοποιήσει το λεγόμενο ρήγμα στον Ατλαντικό,

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,

Το μπλόκο στη Σύρο όπου «φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές» εμποδίσαν ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν στο νησί ήταν το επιστέγασμα μίας σειράς αντισημιτικών επιθέσεων που όλες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και ως τα χθες με πλήρη διακομματική κάλυψη. Στη Σύρο είχαμε με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ την πρώτη κρατική βία απέναντι σε ένα πλήθος Εβραίων στην Ευρώπη μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Λίγο μετά τη Σύρο ακολούθησε το πρώτο πογκρόμ κατά ισραηλινών εφήβων στη Ρόδο. Οι αντισημίτες προχώρησαν στον πογκρομισμό αξιοποιώντας την ιστορική ευκαιρία που τους έχει προσφέρει τον τελευταίο καιρό η συμμορία Νετανιάχου-Σμότριχ-Μπεν Γκβιρ κυρίως με την πείνα που προκάλεσε στη Γάζα.

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Πρόκειται για μια επίθεση ναζιστικού αντισημιτικού γενοκτονικού τύπου και όπως και κάθε προηγούμενη υπηρετεί το στρατηγικό στόχο της εξαφάνισης του κράτους και του ίδιου του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ.

Αντίθετα από όσα λέει η ίδια η Χαμάς και οι φαιο-«κόκκινοι» φίλοι της σε όλο τον κόσμο η επίθεση αυτή δεν έχει σαν αιτία της, αλλά σαν πρόσχημα την εποικιστική επεκτατική πολιτική που πραγματικά ασκούν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στη Δυτική Όχθη, οι ακροδεξιές και πιο επεκτατικές μερίδες της ισραηλινής αστικής τάξης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και κράτους. Το λέμε αυτό γιατί η Χαμάς είναι ο κύριος παράγοντας που από την εποχή της συμφωνίας του Όσλο τη δεκαετία του 90 με τις μαζικές δολοφονίες ισραηλινών αμάχων εμπόδισε κάθε λύση του Παλαιστινιακού αρνούμενη ανοιχτά την ύπαρξη ισραηλινού κράτους, αλλά έμμεσα και παλαιστινιακού στα σύνορα του 1967, δηλαδή υπονόμευσε τη φιλειρηνική πολιτική υπέρ των δύο κρατών της ώριμης Φατάχ του Αραφάτ και προβόκαρε στη συνείδηση του ισραηλινού λαού, ολόκληρο το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα. Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο βοήθησε την ισραηλινή επεκτατική ακροδεξιά να έρθει πανίσχυρη στην εξουσία, να ανατινάξει οριστικά τη λύση του Όσλο, και το χειρότερο, σταδιακά με την αρπαγή γης και τους αποκλεισμούς των Παλαιστίνιων στη Δυτική Όχθη να εκθέσει την Παλαιστινιακή αρχή σαν ενδοτική απέναντι στο Ισραήλ με αποτέλεσμα να έχει δυναμώσει πολιτικά η Χαμάς όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη (Θα είναι πολύ χρήσιμο να διαβάσουν οι αναγνώστες μας το στρατηγικό κείμενο ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ για το δίπολο Χαμάς-Ισραηλινής ακροδεξιάς που το δημοσιεύουμε στο link https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332- ).

Το παρακάτω άρθρο μας είναι το πρώτο μετά τον πόλεμο αντιπερισπασμού που άναψε η πουτινική διπλωματία στη Μέση Ανατολή, το οποίο δεν ασχολείται κυρίως με την κεντρική σε αυτόν αντίθεση Ισραήλ-Χαμάς αλλά με την αντίθεση των ρωσόφιλων μουσουλμανικών χωρών με το Ισραήλ και τη Δύση και μάλιστα ουσιαστικότερα με την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι με τη φρικαλεότητά της αντισημιτικής σφαγής της Χαμάς στις 7 του Οκτώβρη που πάγωσε το λαό του Ισραήλ ο ρωσοκινεζικός Άξονας διευκόλυνε την ακροδεξιά ηγεσία Νετανιάχου να απαντήσει με την συνηθισμένη επεκτατική αντιπαλαιστινιακή της λογική (https://www.oakke.gr/global/item/1628-,  https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332-, https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/397-) ακριβώς για να δώσει στα τσιράκια του Άξονα και στην πλειοψηφία τους τσιράκια και των μουλάδων του Ιράν, το πρόσχημα να επιτεθούν όχι τόσο ενάντια στο Ισραήλ όσο στις δυτικές και μάλιστα κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες.

Η σφαγή των 35 παλαιστινίων διαδηλωτών στη Γάζα και ο τραυματισμός εκατοντάδων άλλων από τον ισραηλινό στρατό στη διάρκεια των πρόσφατων μαζικών κινητοποιήσεων που οργάνωσε η Χαμάς στα σύνορα με το Ισραήλ είναι ένα ακόμα πολιτικό έγκλημα του επεκτατικού αντιπαλαιστινιακού και ουσιαστικά προβοκατόρικου δίδυμου Νετανιάχου Λίμπερμαν

Δείτε – Διαδώστε το βίντεο της εκδήλωσης της ΟΑΚΚΕ της 22/12/2023 για τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς (μπορείτε να το βρείτε στο fb στη σελίδα της ΟΑΚΚΕ και στη σελίδα της στο youtube*)

 

Έγινε με επιτυχία στις 22/12/2023 η προγραμματισμένη συγκέντρωση της ΟΑΚΚΕ στα γραφεία της για το κεντρικό σήμερα ζήτημα για τις παγκόσμιες εξελίξεις του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, με ζωντανή διαδικτυακή κάλυψη.

Ήταν εντυπωσιακή η διαδικτυακή απήχηση της συγκέντρωσης που εκφράστηκε με την έκταση στην οποία διακινήθηκε το βίντεο που δημοσιεύτηκε άμεσα μετά το τέλος της όπως ακριβώς είχε μεταδοθεί ζωντανά, αλλά και με τα θερμά σχόλια για την έντιμη μαρξιστική στάση και το βάθος της ανάλυσης της. Ειπώθηκε, και μας τιμάει ιδιαίτερα, το ότι η ΟΑΚΚΕ έσωσε την τιμή της αριστεράς καθώς ήταν το μόνο κόμμα που αντιστάθηκε στον αντισημιτικό κατήφορο όλων των πολιτικών φορέων που μιλάνε στο όνομά της. Αποδείχτηκε ότι σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, η ΟΑΚΚΕ μπορεί να διαφωτίσει το λαό με ένα μοναδικό τρόπο και να αποκαλύψει τη στρατηγική των ρώσων νεοχιτλερικών και των φίλων και υποτακτικών τους ειδικά στο ζήτημα του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, αλλά και να ξεκαθαρίσει πως μπορούν να σταθούν απέναντι στις προβοκάτσιες τους οι πραγματικοί αριστεροί και οι δημοκράτες . Ήδη αυτή η ανάλυση είχε εκτεθεί στο εκτεταμένο άρθρο που έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα μας «ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΧΑΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΞΑΓΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΜΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ» (https://www.oakke.gr/global/item/1628-).

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα μεγάλο μέρος από ένα άρθρο, που δημοσιεύτηκε στη γαλλική Μοντ στις 29 του Σεπτέμβρη, του SamyCohen, διευθυντή έρευνας στη σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (SciencesPo/CERI), με τίτλο «Για τον ισραηλινό στρατό, το να γλιτώσει αμάχους δεν αποτελεί πλέον επιλογή». Η μεγαλύτερη αξία του άρθρου αυτού είναι ότι απαντάει πυκνά σε μια ουσιαστικά κυρίαρχη επιχειρηματολογία, από κάθε είδους «γενοκτονολόγους» μέχρι και μια τέτοια επιτροπή του ΟΗΕ, ότι αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα είναι γενοκτονία. Αυτός ο ισχυρισμός πήρε τελευταία νέα ώθηση από τη στιγμή που ο ανερχόμενος αστέρας του “αριστερού” αντισημιτισμού σήμερα στον κόσμο, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μαμντάνι, ενώ έκανε τα πάντα τον τελευταίο καιρό να ανασκευάσει ό,τι φιλοχαμασίτικο είχε πει προηγούμενα, συνεχίζει να επιμένει κυρίως σε ένα πράγμα: ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει γενοκτονία στη Γάζα.

Μό­λις τερ­μα­τί­στηκε με μια νέ­α ε­κε­χει­ρί­α ο δεύ­τε­ρος “πό­λε­μος  των ρου­κε­τών” Ισ­ρα­ήλ-Χα­μάς με­τά α­πό τον πρώ­το του 2008-9   Το πο­λι­τι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα  ή­ταν και αυ­τή τη φο­ρά μια κα­τα­στρο­φι­κή ήτ­τα για το Ισ­ρα­ήλ, ε­νώ το στρα­τιω­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα α­πλά δεν ή­ταν νί­κη.  Ό­μως σε αυ­τού του εί­δους τους πο­λέ­μους αυ­τό που με­τρά­ει εί­ναι το πο­λι­τι­κό-δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα, ό­πως αρκε­τά διε­ξο­δι­κά το α­να­λύ­ουμε στο ση­μα­ντι­κό άρ­θρο της Νέ­ας Α­να­το­λής του Γε­νά­ρη του 2009 που α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω.