Το θρασύδειλο υποκείμενο που για λογαριασμό της ρώσικης υπερδύναμης έχει αρπάξει την προεδρία μιας υπερδύναμης σε πτώση δίνοντας στη φτωχολογιά της ψεύτικες υποσχέσεις για την αναβίωση του για πάντα χαμένου μεγαλείου της, έριξε στην Αλάσκα μια βαθιά μαχαιριά στην ηρωικά μαχόμενη Ουκρανία. Έτσι αφού κάλεσε τον καταζητούμενο εισβολέα και εγκληματία πολέμου Πούτιν και αφού τον υποδέχθηκε με ένα γλοιώδες χειροκρότημα, κάλεσε την Ουκρανία να του παραδώσει την οχυρωμένη αμυντική γραμμή του Ντονέτσκ που με το αίμα της ηρωικά, μέτρο-μέτρο κάθε μέρα  επί τρία ολόκληρα χρόνια υπερασπίζει. Με μια πρώτη δήλωση του ηγέτη της η Ουκρανία αρνήθηκε αυτή την υποχώρηση αλλά ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί αν συζητάει κάτι τέτοιο με αντάλλαγμα να της δοθούν ουσιαστικές εγγυήσεις από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ότι αν η Ρωσία παραβιάσει τη συμφωνία θα βρει απέναντι της αυτές τις χώρες. Όμως  όλα αυτά τα ζητήματα θα γίνουν πιο σαφή στη συζήτηση που θα γίνει ανάμεσα στην Ουκρανία και την Ευρώπη από τη μια μεριά και στον υποτακτικό της Ρωσίας Τραμπ από την άλλη στις μόνες ουσιαστικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα που είναι αυτές που θα γίνουν τη Δευτέρα (18/8) στο Λευκό Οίκο και όχι οι συνεννοήσεις ανάμεσα στο αφεντικό και στον υπηρέτη του που έγιναν την Παρασκευή στην Αλάσκα.  

Το μπλόκο στη Σύρο όπου «φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές» εμποδίσαν ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν στο νησί ήταν το επιστέγασμα μίας σειράς αντισημιτικών επιθέσεων που όλες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και ως τα χθες με πλήρη διακομματική κάλυψη. Στη Σύρο είχαμε με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ την πρώτη κρατική βία απέναντι σε ένα πλήθος Εβραίων στην Ευρώπη μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Λίγο μετά τη Σύρο ακολούθησε το πρώτο πογκρόμ κατά ισραηλινών εφήβων στη Ρόδο. Οι αντισημίτες προχώρησαν στον πογκρομισμό αξιοποιώντας την ιστορική ευκαιρία που τους έχει προσφέρει τον τελευταίο καιρό η συμμορία Νετανιάχου-Σμότριχ-Μπεν Γκβιρ κυρίως με την πείνα που προκάλεσε στη Γάζα.

Το μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο, η αργή καταβρόχθιση της ηρωικής Ουκρανίας από τη Ρωσία δεν έχει τέλος χάρη στις πλάτες του Τραμπ και την ηθική μικρότητα της ευρωπαϊκής μεγαλοαστικής τάξης που δεν πολεμάει στο πλευρό της. Το ίδιο δεν έχει τέλος η προσπάθεια των ρωσόφιλων παντού στον κόσμο να καλύπτουν αυτόν τον αληθινό χιτλερικό πόλεμο με τον πόλεμο που ξεκίνησε το Ισραήλ ενάντια στους προβοκάτορες ναζί της Χαμάς και έχει πια εξελιχθεί σε έναν τοπικό επεκτατικό πόλεμο που καθοδηγεί η ακροδεξιά του Ισραήλ και λειτουργεί σαν ένας στρατηγικός προπαγανδιστικός αντιπερισπασμός κατά της Ουκρανίας και υπέρ του Κρεμλίνου. Αλλά δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να βρεί τη μεγάλη ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πολέμους. Αυτή δεν βρίσκεται στην ποσότητα των νεκρών αμάχων σαν ποσοστό του πληθυσμού, ιδίως των μικρών παιδιών, όπως θέλουν οι ρωσόδουλοι, αλλά στο είδος του θανάτου που επιφυλάσσουν οι ρώσοι νεοχιτλερικοί σε όσους εχθρούς πέσουν στα χέρια τους σε σχέση με εκείνους που συλλαμβάνει το ακόμα δημοκρατικό ισραηλινό κράτος. Όταν κάποια αρχή στο Ισραήλ χρησιμοποιήσει βασανιστήρια τότε γίνεται πολιτικό ζήτημα, οι κρατικές δικαστικές αρχές ακόμα και ο στρατός επεμβαίνει και διατάσσονται έρευνες. Στη Ρωσία είναι το κράτος που βασανίζει σύσσωμο και βασανίζει φριχτά, συστηματικά και μεθοδικά, σαδιστικά σε μια τέτοια έκταση που ούτε ο παλιός χιτλερικός μηχανισμός είχε φτάσει. Αυτή την κόλαση πάνω στη γη περιγράφει το παρακάτω άρθρο*.

Δημοσιεύσαμε στις 16 Ιούνη μια ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ στην οποία διατυπώναμε τη θέση ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν εξυπηρετεί το σχέδιο της πουτινικής Ρωσίας να ανεβάσει με τη βοήθεια του Τραμπ τους πιο δουλικούς υποτακτικούς της στην εξουσία του Ιράν ώστε να ελέγξει όλη τη Μέση Ανατολή και έτσι να περικυκλώσει την Ευρώπη και να τη στραγγαλίσει ενεργειακά. Αυτή η τοποθέτηση μας δεν συμφωνεί αυτή τη στιγμή με εκείνη πολλών δημοκρατών και αντι-αντισημιτών που πιστεύουν ότι το χτύπημα που δίνει το Ισραήλ στο Ιράν ακόμα και με την ηγεσία του ακροδεξιού Νετανιάχου, ακόμα και με τη βοήθεια του φασίστα Τραμπ μόνο καλό μπορεί να κάνει στον κόσμο. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για εκείνο το πολιτικό λάθος που συνίσταται στο να κρύβει ένας μικρότερος αποτρόπαιος εχθρός έναν μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντισημιτική τρομοκρατική δικτατορία του Ιράν που αγκομαχάει για να φτιάξει λίγες πυρηνικές κεφαλές να κρύβει τη νεοχιτλερική Ρωσία, το αληθινό παγκόσμιο αλλά ακόμα καλυμμένο κέντρο του αντισημιτισμού με τις 6000 δικές της πυρηνικές κεφαλές, η οποία απλά αφήνει δυο φασίστες φίλους της, τον Τραμπ και τον Νετανιάχου να της προσφέρουν στο πιάτο ένα εγχειρισμένο και υποταγμένο στην ίδια Ιράν.

Για έναν ανάλογο στόχο του εχθρού που κρύβει έναν πιο μεγάλο, έχει γραφτεί το αρκετά εκτεταμένο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω. Αυτό προσπαθεί να καταδείξει πως ο αρχικά δίκαιος, παρά τα λάθη του, πόλεμος της Γάζας τον οποίο προκάλεσε η γενοκτονική πρόβα Ολοκαυτώματος της 7 Οκτώβρη του 2023 από ένα τοπικό τέρας που λέγεται Χαμάς, και μετά η μετατροπή αυτού του πολέμου σε άδικο επεκτατικό στη δεύτερη σημερινή του φάση, αποτελούν πρωτοβουλίες πολιτικών ρευμάτων που έχουν πίσω τους το ίδιο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το νεοχιτλερικό ρωσοκινεζικό Άξονα, με ηγέτη τη Ρωσία. Αυτό το κέντρο είχε με την προβοκάτσια της 7 του Οκτώβρη και τον πόλεμο στη Γάζα έναν στόχο: να προκαλέσει μια μοναδική στην ιστορία παγκόσμια έκρηξη του γενοκτονικού αντισημιτισμού. Η λογική της πρότασης μας για την αντιμετώπιση αυτής της έκρηξης είναι η εξής: ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να υπερασπίσει την ασφάλεια του και να αμυνθεί απέναντι στους αντισημίτες, όπως δεν μπορεί αυτό να το κάνει ο κάθε δημοκράτης αντι-αντισημίτης στον κόσμο, παρά μόνο αν αισθανθεί τον εαυτό του και λειτουργήσει σαν μέρος ενός παγκόσμιου αντιφασιστικού μετώπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αμυνθεί στους γενοκτόνους αντισημίτες αν δεν στέκεται απέναντι στους νεοχιτλερικούς αλλά συνεργάζεται μαζί τους ενάντια στα θύματα τους, όπως όταν το Ισραήλ ψήφισε μαζί με μια χούφτα δικτατορίες στο πλευρό της φασιστικής κλίκας Τραμπ υπέρ της Ρωσίας και κατά της Ουκρανίας.(1) Με όσο έντιμα και δημοκρατικά κίνητρα και αν συντάσσονται στην πλειοψηφία τους οι δημοκράτες στο πλευρό του Ισραήλ στους δύο ταυτόχρονους πολέμους που διεξάγει αυτή τη στιγμή, αυτό που μετράει είναι η πολιτική γραμμή που αυτοί υπηρετούν και αυτή είναι μια γραμμή αντιδραστική. Αλλά εκείνον που αναλύουμε στο παρακάτω κείμενο, που στο μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε πριν τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, είναι τον πιο βασικό από τους δυο πολέμους που είναι της Γάζας γιατί αυτός έχει το πιο παγκόσμιο και βαθύ αποτέλεσμα, καθώς φουσκώνει το καύσιμο για το μεγάλο έγκλημα που ετοιμάζει ο ρωσοκινεζικός Άξονας, το νέο Ολοκαύτωμα με σημαία τον αντισημιτικό «αντισιωνισμό» που σημαίνει την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ και την εξόντωση των πιο μαχητικών υπερασπιστών της ύπαρξής του σε όλο τον κόσμο.

Ο αγώνας Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού στο μπάσκετ δεν ήταν απλώς ένα ακόμα επεισόδιο του γνωστού ανταγωνιστικού πρωταθλητισμού· ήταν η αφορμή για μια οργανωμένη επίδειξη φασισμού, και χουλιγκανικής βίας από το Δημήτρη Γιαννακόπουλο και το μηχανισμό του. Πίσω από τις «οπαδικές» κραυγές και τις θεατρικές του προκλήσεις κρύβεται ένα βαθύτερο σχέδιο: η μετατροπή του Παναθηναϊκού σε ένα ακόμα εργαλείο εκφασισμού της χώρας με την ενίσχυση του ρωσόφιλου μπλοκ εξουσίας. Αλλά ας δούμε τα γεγονότα με τη σειρά.

Για μια ακόμη φορά επιχειρείται από την ελληνική πλευρά να απομονωθεί η Τουρκία από την ΕΕ και να στραφεί ακόμη περισσότερο στη Ρωσία

Στις 16 Απριλίου εκδόθηκε, με πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και σε συνεργασία με το υπουρ­γείο Εξωτερικών και τα συναρμόδια υπουργεία, η πράξη συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για το Θα­λάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ), με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδια­σμός (ΘΧΣ) της χώρας. Η κυβέρνηση ανήγγειλε την κατάθεση του σχετικού χάρτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πολύ θόρυβο και τυμπανοκρουσίες, παρουσιάζοντάς τον ως το ελληνικό θέσφατο ως προς τα «απώτατα όρια της ελληνικής ΑΟΖ» (υπουργός Εξωτερικών Γεραπετρίτης). Την ευκαιρία άρπαξε στο σύνολό του ο Τύπος, αναπαράγοντας το κυβερ­νητικό αφήγημα για τετραπλασιασμό της Ελλάδας, αφού η θαλάσσια περιοχή που καλύπτει αυτός ο σχεδιασμός περι­λαμβάνει περίπου 480.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρόκειται στην ουσία για την ελληνική εκδοχή της τουρκικής «Γα­λάζιας Πα­τρίδας».

Τι είναι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός;

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2007 στη «Γαλάζια Βίβλο» για μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ. Νομοθετική ισχύ απόχτησε με την Οδηγία 2014/89/Ε.Ε., την οποία υποχρεούνται να εφαρμόσουν όλα τα παράκτια κράτη-μέλη. Πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία οι δημόσιες Αρχές αναλύουν και προχω­ρούν σε χωροταξική και χρονική κατανομή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις θαλάσσιες περιοχές, για να πετύχουν οικολογικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. Ειδι­κότερα, απαιτείται από τα παράκτια κράτη-μέλη να καταρτί­σουν θαλάσσια χωροταξικά σχέδια για τα θαλάσσια ύδατα που εντάσσονται στη δικαιοδοσία τους και να τα αναθεω­ρούν τουλάχιστον κάθε δέκα χρόνια.

Η αλήθεια δεν ήταν ποτέ μέσα στα λόγια και στις πράξεις του σοσιαλφασισμού. Η συνήθειά του είναι πάντα η μισή αλήθεια όπου με το υπόλοιπο ψέμα περνά τις θέσεις του, σε όσους τον πιστεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την αιτία της ακρίβειας που δεν φεύγει στιγμή από τη ζωή και τη σκέψη των φτωχών-μισθωτών και  μεροκαματιάρηδων- αυτής της χώρας. Γιατί από τα μέσα του μήνα σκέφτονται πως θα τη βγάλουν μέχρι το τέλος του και τρέμουν κάθε φορά που πάνε στο σούπερ μάρκετ αν θα τους φτάσουν τα λεφτά**.