Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εκτιμούσαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή της συμφωνίας των Πρεσπών ότι αυτή δεν θα περνούσε ποτέ στην ουσία της γιατί η Ρωσία δεν ήθελε με τίποτα να μπει η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ οπότε τα τσιράκια της τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν θα την ψήφιζαν. Θεωρούσαμε ωστόσο πιθανό να βρεθεί κάποια φόρμουλα για να γίνει μόνο αυτό που θέλει και επιτρέπει η Ρωσία, δηλαδή να μπει η όλο και πιο ρωσόφιλη Δημοκρατία της Μακεδονίας σε διαδικασία ένταξης στη διαβρωμένη στους ηγετικούς της θεσμούς ΕΕ. Αυτή η φόρμουλα δεν αποκλείεται να είναι κάτι που θα λέγαμε «μισές Πρέσπες» δηλαδή κάποιες ειδικού τύπου μη Πρέσπες.

Η ελληνική ψευτοαριστερά, σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση στην Ουκρανία, βρίσκεται στην πρωτοπορία του φιλορωσισμού και της συνειδητής κάλυψης της ρώσικης εισβολής ως τάχα “αντιφασιστικής εξέγερσης” στις επαρχίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, μπροστά ακόμα κι από τους ναζήδες.

Η πολιτική μεταβολή στην Ιταλία – ένα από τα ιδρυτικά κράτη-μέλη της ΕΕ – είναι για την Ευρώπη ένα πολύ ισχυρό πλήγμα, ισχυρότερο ακόμα κι από τη βρετανική αποχώρηση η οποία ήταν περισσότερο μια αντίδραση του αγγλικού αυτοκρατορικού ιμπεριαλιστικού πνεύματος των τόρηδων ενάντια στην υποταγή στην ηπειρωτική Ευρώπη, η οποία ενισχύθηκε από τη Ρωσία (Φάρατζ), παρά μια στρατηγική στροφή προς το νεοχιτλερικό στρατόπεδο. Στην περίπτωση των πρόσφατων ιταλικών κοινοβουλευτικών εκλογών

 

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

   Να βαθύνουμε την στρατηγική μας ανάλυσή μέσα από τη λαθεμένη μας τακτική εκτίμηση για την προεδρική εκλογή    Τελικά η εκτίμηση μας, που τη δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας στις 18/12 και τη διατυπώσαμε με κάθε επιφύλαξη , ότι το πολιτικό σύστημα κορυφής προτιμούσε τώρα εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και κυβέρνηση Σαμαρά για ένα διάστημα και να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία λίγο αργότερα αποδείχτηκε λαθεμένη.

Με διάφορα μπαλώματα στη νομοθεσία επιχειρεί η κυβέρνηση να κλείσει το δρόμο που έχουν αφήσει για χρόνια ανοιχτό στους ναζιστές για τις εκλογές όλες οι κοινοβουλευτικές ηγεσίες με επικεφαλής την ψευτοαριστερά.

Μετά το νόμο του καλοκαιριού του 2021 που απαγόρευε την κάθοδο των καταδικασμένων ναζιστών μόνο ως επικεφαλής συνδυασμών, ψηφίστηκε νέα ρύθμιση το Φλεβάρη του 2023, στο παρά πέντε των εκλογών, με την οποία έμπαινε μπλόκο στην κάθοδο των ναζιστών και ως απλών υποψηφίων για την παράκαμψη της απαγόρευσης με τη διαφορά ότι αυτό το μπλόκο θεσπίστηκε σαν μία απόφαση του Άρειου Πάγου ο οποίος με το νόμο αυτό έχει τη διακριτική ευχέρεια να το εφαρμόσει ή να μην το εφαρμόσει. Μπορεί δηλαδή να κρίνει ότι η υποψηφιότητα Κασιδιάρη με άλλον επικεφαλής συνδυασμού δεν σημαίνει ότι ο συνδυασμός είναι του Κασιδιάρη, ούτε ότι είναι στην ουσία μία εγκληματική συμμορία αντίστοιχη με τη “Χρ. Αυγή”.

Με τη νέα τροπολογία που έφερε τώρα η κυβέρνηση το μόνο που αλλάζει είναι ότι το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου θα αποφασίσει σε Ολομέλεια, δηλαδή σε πλήρη σύνθεση και όχι σε τακτική σύνθεση που ορίζει ο πρόεδρος του.

Και τις τρεις ρυθμίσεις καταψήφισαν ψευτοΚΚΕ και ΜΕΡΑ25, τις δύο τελευταίες τις καταψήφισε και ο Βελόπουλος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη δήλωσε παρών και στην τρίτη αποχή, δηλαδή στην ουσία κατά. Υπερψηφίστηκαν από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν αντίστοιχα με αυτά των βουλευτικών. Αποδείχτηκε ότι ο λαός της χώρας όχι μόνο δεν έχει πειστεί από τους σχεδιασμούς των Τσίπρα-Πολάκη για ένα «νέο ΣΥΡΙΖΑ» με τον εκλεκτό τους Κασσελάκη, αλλά έγινε ακόμα πιο εχθρικός απέναντι του και επιταχύνει την αποσάθρωσή του. Η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ φούσκωσε κι άλλο σε τα πανιά της πολιτικής καρδιάς του σοσιαλφασισμού, του ψευτοΚΚΕ, του «ιερού» κόμματος του πολιτικού καθεστώτος με το οποίο η μητσοτακική ηγεσία έχει τις καλύτερες σχέσεις. 

Η ΟΑΚΚΕ για τον πρώτο γύρο είχε πάρει τη θέση της αποχής εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπήρχε σε κάποιον δήμο ή περιφέρεια το ενδεχόμενο της απόλυτης πλειοψηφίας ενός υποψηφίου που στηριζόταν κυρίως από τα ανοιχτά φασιστικά και σοσιαλφασιστικά φιλοπουτινικά κόμματα, δηλαδή τα κόμματα του «όχι όπλα στην Ουκρανία».

Σε αυτό το δεύτερο γύρο επαναλαμβάνουμε την ίδια θέση, δηλαδή μαύρο στους σοσιαλφασίστες και στους φασίστες πουτινικούς. Εκτιμώντας τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου μπορούμε να κάνουμε πιο συγκεκριμένη αυτή τη θέση.

H χώρα έχει μπει για τα καλά σε προεκλογική περίοδο καθώς η συμμορία Τσίπρα κυβερνάει με δύο βασικούς στόχους που είναι και οι δυο δεμένοι με τις εκλογές: πρώτον να έχει καταφέρει μέχρι τις εκλογές να έχει ελέγξει στην κύρια πλευρά τη δικαιοσύνη, δηλαδή να έχει ικανοποιήσει την πιο βασική προϋπόθεση για τη φασιστικοποίηση του κράτους όποια και αν είναι η κυβέρνηση, και δεύτερον να μη χάσει με μεγάλη διαφορά αυτές τις εκλογές ώστε η ΝΔ να μην μπορέσει σε καμιά περίπτωση να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Συνέντευξη του σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου στη Οντιν Λιναρδάτου στη ΝΕΡΙΤ

  Η ΟΑΚΚΕ κατεβαίνει στις ευρωεκλογές.   Πάνω απ’  όλα ήταν η πολιτική εκτίμηση που τέντωσε τα όριά μας και τις δυνατότητές μας ως εκεί που δεν παίρνει άλλο.  Αρκετοί φίλοι και ψηφοφόροι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας της αρχής του χρόνου και μας στήριξαν οικονομικά,  κυρίως μέσω διαδικτύου, αλλά το αποτέλεσμα, παρόλο που ήταν καλύτερο από κάθε άλλη φορά, πάλι από μόνο του δεν έφτανε για να καλυφθεί το κόστος των εκλογών.