Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Παρά τη σκανδαλώδη ασυλία που απολαμβάνουν ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας από μεγάλο κομμάτι του μηντιακού κατεστημένου, κύρια από τα αλωμένα ή υποταγμένα στον ένα ή στον άλλο βαθμό με τους πραξικοπηματικούς «διαγωνισμούς» και αλισβερίσια του σοσιαλφασίστα Παππά κανάλια, πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα παγιωμένο προβάδισμα των ΝΔ-Μητσοτάκη στο δρόμο προς τις εκλογές.

Το μπλόκο στη Σύρο όπου «φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές» εμποδίσαν ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν στο νησί ήταν το επιστέγασμα μίας σειράς αντισημιτικών επιθέσεων που όλες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και ως τα χθες με πλήρη διακομματική κάλυψη. Στη Σύρο είχαμε με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ την πρώτη κρατική βία απέναντι σε ένα πλήθος Εβραίων στην Ευρώπη μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Λίγο μετά τη Σύρο ακολούθησε το πρώτο πογκρόμ κατά ισραηλινών εφήβων στη Ρόδο. Οι αντισημίτες προχώρησαν στον πογκρομισμό αξιοποιώντας την ιστορική ευκαιρία που τους έχει προσφέρει τον τελευταίο καιρό η συμμορία Νετανιάχου-Σμότριχ-Μπεν Γκβιρ κυρίως με την πείνα που προκάλεσε στη Γάζα.

 

H 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και το ενιαίο λύκειο, στο οποίο δίνει την έμφαση, είναι πάντα στα πρώτα αιτήματα κάθε ψευτοαπεργίας που προτείνει εδώ και χρόνια η ΟΛΜΕ. Είναι ένα σχολείο που θα παρέχει γενική παιδεία όπως γράφουν στα κείμενά τους.

Μεγάλο αχό (που κράτησε όμως μια-δυο μέρες) σήκωσαν οι αντιδράσεις των ηγεσιών του ψευτοαριστερού, σοσιαλφασιστικού μπλοκ, δηλαδή των βασικών υποστηρικτών, επί της ουσίας, της ναζιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ και οι ουρές τους) για την αποστροφή του λόγου του νεοδημοκράτη υφυπουργού Παιδείας Συρίγου περί του «μύθου του Πολυτεχνείου στην περίοδο της Μεταπολίτευσης» και για τον ισχυρισμό του ότι ήταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και όχι το Πολυτεχνείο που έβαλε ταφόπλακα στη δικτατορία.

Οι σοσιαλφασίστες εμφανίστηκαν έτσι για ακόμη μια φορά ως κληρονόμοι και πολιτικοί εκφραστές της αντιφασιστικής - αντιχουντικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 73 και ως τάχα υπερασπιστές της απέναντι σε μια εναντίον της συκοφαντία από την πλευρά της παλιάς δεξιάς διά στόματος του Συρίγου. Ο Τσίπρας-ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, αποχώρησε από τη Βουλή για να καταδείξει πόσο «βέβηλη» πολιτικά θεώρησε την τοποθέτηση του τελευταίου.

O βασικός εκπρόσωπος και ιδεολογικός αρχηγός του σοσιαλφασισμού στη χώρα μας, το ψευτοΚΚΕ, ρίχνει την ευθύνη της ελληνικής αποβιομηχάνισης, είτε γενικά στον οικονομικό ανταγωνισμό των καπιταλιστών δηλαδή στο ότι ο ένας καπιταλιστής εξοντώνει τον άλλον για το δικό του κέρδος και έτσι οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας αποδυναμώνονται, ή ρίχνει την ευθύνη αυτής της συντριβής στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που όντας ιμπεριαλιστική είναι στη φύση της να χτυπάει την οικονομία των πιο μικρών και φτωχών χωρών, οπότε και της Ελλάδας.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

Αρκετά ήταν τα σχόλια στη δημόσια συζήτηση για την «εντυπωσιακή» συγκέντρωση - «επίδειξη δύναμης» του ψευτοΚΚΕ στο Σύνταγμα, ανήμερα του εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε τρεις ημέρες πριν την άρση των μέτρων περιορισμού, τα οποία το κράτος επέβαλε στους απλούς εργαζόμενους και πολίτες επί ποινή προστίμου (στην περίπτωση που είχαν την ατυχία να πέσουν σε κάποιον δειγματοληπτικό έλεγχο και δεν είχαν στείλει το κατάλληλο μήνυμα από το κινητό τους ή δεν είχαν το κατάλληλο χαρτί).

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 

Ρίγη αγωνίας όχι μόνο στους 12.500 εργαζόμενούς της και στις οικογένειές τους, αλλά και σε ολόκληρη την αγορά έχει δημιουργήσει ο κίνδυνος λουκέτου στην τεράστια εμπορική αλυσίδα του Μαρινόπουλου. Κι αυτό γιατί η εταιρεία έχει υποχρεώσεις προς τράπεζες, προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο που φτάνουν κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ.

Ο Κουτσούμπας, σε μια πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την τελευταία πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης του Μητσοτάκη, άσκησε τάχα «κριτική» στο φίλο του, Τσίπρα, ότι ασχολείται πολύ με τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές, αλλά ότι δεν σήκωσε παντιέρα - όπως θα έπρεπε κατά το γραμματέα του ψευτοΚΚΕ - κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία του Πούτιν, «οι οποίες πλήττουν τον ελληνικό λαό». Επανέλαβε δε όλη τη ναζιστικού τύπου πουτινική προπαγάνδα δικαιολόγησης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία περί «ναζί Ουκρανών, Αζόφ κλπ.».

Μολονότι η κριτική αυτή ήταν ξεκάθαρο «ξεκάρφωμα» του Τσίπρα, που κάθε άλλο παρά φίλος των Ουκρανών είναι και έχει μόνιμα αμολυμένα στο διαδίκτυο τα σκυλιά του να αλυχτάν από το πρωί ως το βράδυ υπέρ του Πούτιν, την ώρα που επισήμως «βεβαίως και καταδικάζει την παράνομη εισβολή κλπ.» για τα μάτια της ΕΕ και της αμερικάνικης πρεσβείας, εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τον Κουτσούμπα και το κόμμα του. Σε ποια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα ένα κόμμα - σημαιοφόρος της άρσης κάθε κύρωσης κατά των Ρώσων ναζί εισβολέων και ισοπεδωτών της Ουκρανίας, αυτών των ωμών δολοφόνων που διαλύουν πολιτικές υποδομές, βιάζουν και σκοτώνουν αμάχους, απάγουν παιδιά Ουκρανών γονιών και τα μεταφέρουν με το ζόρι στη Ρωσία για να τα «εκρωσίσουν» ενώ γκρεμίζουν πολυκατοικίες για να υποτάξουν ένα λαό, θα έχαιρε του γενικού σεβασμού - για την ακρίβεια, κάτι παραπάνω: της γενικής ασυλίας και μάλιστα της αγιοποίησης πρακτικά από το σύνολο του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού;