Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για να δικαιολογήσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι φίλοι του ρωσικού κράτους, ιδιαίτερα οι ηγεσίες της ψευτοαριστεράς, συνηθίζουν να αποκαλούν την Ουκρανία ναζιστική χώρα. Η πραγματικότητα όμως έρχεται όχι μόνο να διαψεύσει πανηγυρικά το πιο πάνω αφήγημα αλλά και να καταδείξει την ιδεολογικοπολιτική συνάφεια των ηγεσιών αυτών με τα κλασικά ναζιστικά τέρατα.

Κοινοποιούμε εδώ το κάλεσμα της ουκρανικής και της ιρανικής κοινότητας σε συγκέντρωση και πορεία από την ιρανική στη ρώσικη πρεσβεία, αύριο Κυριακή 22/1, με ώρα συγκέντρωσης έξω από την ιρανική πρεσβεία (Στρ. Καλλάρη 16, Ψυχικό) στις μία το μεσημέρι.

 

Καλούμε όλους τους φίλους να στηρίξουν αυτή την κινητοποίηση ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και ενάντια στη φασιστική δικτατορία των μουλάδων στο Ιράν.

Εδώ το κείμενο του καλέσματος (https://www.facebook.com/ukrainianwomengr/) :

 

<<Σταματήστε δικτάτορες! Σταματήστε εγκληματίες!

Την Ημέρα της Εθνοσυνέλευσης της Ουκρανίας, οι ουκρανικές, ιρανικές και λευκορωσικες κοινοτήτες στην Αθήνα, ενώνουν τις φωνές τους ενάντια στις δικτατορίες του Πούτιν, του Χαμενεΐ και του Λουκασένκο.

Οι εγκληματίες πρέπει να είναι σε φυλακές και όχι σε εξουσία.

Καταδικάζουμε την καταστολή των διαδηλωτών από την ιρανική δικτατορία και τη δολοφονία του ιρανικού λαού.

Η Ρωσία πρέπει να αποβληθεί από τον ΟΗΕ.

Η φασιστική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η δολοφονία του ουκρανικού λαού υποστηρίζονται από το καθεστώς του Χαμενεΐ και του Λουκασένκο.

Η Ευρωπαϊκές και οι ανθρωπιστικές αρχές απειλούνται κάθε μέρα από τους δικτάτορες της Ρωσίας, του Ιράν και της Λευκορωσίας.

Γι' αυτό διαδηλώνουμε μπροστά στις πρεσβείες του Ιράν και της Ρωσίας και σας καλούμε να μας ακολουθήσετε στη πορεία την Κυριακή 22/01/2023 , στις 13:00.

Σημείο συνάντησης: Ιρανική Πρεσβεία.

Στρ. Καλλάρη 16, Ψυχικό 154 52

 

Οι τε­λευ­ταί­ες ε­ξε­λί­ξεις στο ου­κρα­νι­κό κα­τα­δει­κνύ­ουν, αν μη τι άλλο, τον ά­θλιο χα­ρα­κτή­ρα της ευ­ρω­πα­ϊ­κής μο­νο­πω­λια­κής α­στι­κής τά­ξης - και ι­διαί­τε­ρα της δια­βρω­μέ­νης στην η­γε­σί­α α­πό το ρω­σι­κό σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό γερ­μα­νό-γαλ­λι­κής δι­πλω­μα­τί­ας - σε σχέ­ση με τη ρωσική σε ε­ξέ­λι­ξη ει­σβο­λή στην Ου­κρα­νί­α.

Η Δύση χαϊδεύει το Κρεμλίνο. Πρωταθλήτρια στην αθλιότητα η Ελλάδα.

Στις 28/2 ο πιο σημαντικός από τους ηγέτες της ρώσικης αντιπολίτευσης, ο Νεμτσόφ, που κατάγγειλε με βαθύ και πολύ τολμηρό τρόπο το φασιστικό καθεστώς Πούτιν και ιδιαίτερα τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία*, έπεφτε νεκρός από τέσσερις σφαίρες στη γέφυρα που οδηγεί στην Κόκκινη Πλατεία, με θέα το Κρεμλίνο.

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

Πριν κιόλας από τους τελευταίους ελιγμούς και τον πόλεμο νεύρων του Πούτιν με την αποχώρηση ή την παραμονή των φουσάτων του στα σύνορα της Ουκρανίας, έχουν εδώ και λίγες βδομάδες διαμορφωθεί δύο ειδών αντιλήψεις στην Ευρώπη ως προς τις πιο πιθανές προθέσεις της πουτινικής Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Η μια είναι ότι μάλλον η Ρωσία θα εισβάλει τώρα στην Ουκρανία και η άλλη ότι μάλλον δεν θα εισβάλει. Οι χώρες που έχουν την πρώτη εκτίμηση έχουν καλέσει εδώ και μέρες τους πολίτες τους να φύγουν από την Ουκρανία, ενώ αυτές που έχουν τη δεύτερη εκτίμηση αποφεύγουν να κάνουν ένα τέτοιο κάλεσμα ή το κάνουν διστακτικά. Στην κύρια πλευρά τους οι πρώτες είναι αυτές που αντιμετωπίζουν την πουτινική Ρωσία σαν έναν επικίνδυνο επιθετιστή που πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με μια καλή στρατιωτική άμυνα και οι δεύτερες εκείνες που την αντιμετωπίζουν σαν μια χώρα που δρα τώρα επιθετικά απλά επειδή αισθάνεται περικυκλωμένη, οπότε πρέπει να καθησυχαστεί κυρίως με υποχωρήσεις που θα αποφασιστούν απέναντι της μέσα από διπλωματικές διαδικασίες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΡΤΗ 2014 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ "ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ" ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

<< Ζούμε τις μεγαλύτερες στιγμές της ανθρωπότητας μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

 Μία νέα φασιστική δύναμη, ένα πελώριο νεοναζιστικό μέτωπο με επικεφαλής τη Ρωσία του Πούτιν και δίπλα της την Κίνα του Σι ετοιμάζεται να επιτεθεί στον κόσμο, και να ληστέψει και να καταπιέσει και να συντρίψει τους λαούς.

  Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία απόδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι η το ελληνικό κράτος λειτουργεί σαν όργανο της ρώσικης διπλωματίας στην Ευρώπη, και ότι πρωταθλητές στη ρωσοδουλία είναι οι ηγεσίες των κομμάτων της ψευτοαριστεράς.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.