Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να πάψει να ταλαντεύεται για το αν θα μείνει μόνη της απέναντι στον Πούτιν και τον Σι και να νομίζει ότι θα την σώσει η αδύναμη μισοδημοκρατική μειοψηφία του ρεπουπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ ή ακόμα χειρότερα οι νεοναζί της Κίνας του Σι. Η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί στον εαυτό της, στα δημοκρατικά αντιφασιστικά κινήματα και στις δημοκρατικές αντιφασιστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και σε αυτές των ΗΠΑ. Κυρίως όμως στην εποχή που τόσο οι κλασικοί φασίστες, όσο κυρίως οι φασίστες με "αριστερές" σημαίες οδηγούν το όλο και πιο εξαθλιωμένο παγκόσμιο προλεταριάτο σε έχθρα με τις αστικές δημοκρατίες και σε φιλία με το νεοναζιστικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας και με τον αμερικανό κουίσλιγκ φίλο τους Τραμπ και την κλίκα του, το πιο κρίσιμο και ζωτικό καθήκον των αριστερών δημοκρατών και των πραγματικών κομμουνιστών είναι το να αντισταθούν στον Άξονα συσπειρώνοντας και όχι χτυπώντας το ευρωπαϊκό αλλά και το τριτοκοσμικό προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν μπορεί ο πατριωτικός πόλεμος της Ευρώπης απέναντι στους νεοναζί, που έχει αρχίσει στο ηρωϊκό ουκρανικό μέτωπο, να γίνει με τους μεγαλοαστούς να συσσωρεύουν όλο και πιο μεγάλο πλούτο και τους λαούς να πληρώνουν μόνοι τους και μάλιστα κύρια για το κόστος της άμυνας τόσο σε χρήμα σήμερα όσο και σε ζωές αύριο. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η ώρα να ξεπηδήσει μια νέα δημοκρατική και επαναστατική αντιφασιστική αριστερά και ένα νέο μαζικό αντισοσιαλφασιστικό κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη, ακόμα και όταν εκτελεί από τις συνθήκες πατριωτικά καθήκοντα αντλεί τη δύναμη της αντίστασής της από την αποφασιστικότητα των μαζών. Η ίδια ακόμα και στην καλύτερη της εκδοχή έχει την τάση του συμβιβασμού, ιδιαίτερα όταν σε μια πρώτη φάση ο φασισμός κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι των μαζών όπως γίνεται σήμερα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πιο πολύ στις ΗΠΑ.

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

 

Η κυβέρνηση Τρουντώ του Καναδά, που ανέλαβε το Νοέμβρη, επιδιώκει στενότερες οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις με τη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα: μεγαλύτερη εξάρτηση του καναδικού κεφαλαίου από την κινεζική αγορά, περισσότερες κινεζικές επενδύσεις στον Καναδά, προσέλκυση μεγάλου κινέζικου τουρισμού και φοιτητόκοσμου κτλ. Αυτή όμως η ολοένα και στενότερη προσέγγιση έχει οδηγήσει έναν αισθητό περιορισμό των αστοδημοκρατικών δικαιώματων και ελευθεριών μέσα στη χώρα. Πρώτοι αποδέκτες αυτής της καταπίεσης είναι οι δημοσιογράφοι των πάμπολλων κινεζόφωνων μέσων που δραστηριοποιούνται στον Καναδά.

Ενάντια στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική με διακομματική κάλυψη στο ζήτημα της εκκλησίας, των ταξιδιών από Κίνα και Ιταλία, των τεστ για τον ιό, των μασκών και των μέτρων ενημέρωσης και καραντίνας του πληθυσμού

Με την πανδημία του κορονοϊού η ανθρωπότητα μπήκε σε μια κοσμοϊστορικών διαστάσεων περιπέτεια. Κανείς δεν μπορεί να πει αυτή τη στιγμή με σιγουριά ποιο θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα: Οι θάνατοι που θα σκορπίσει ο Ιός ή η πελώρια οικονομική κρίση, η εξαθλίωση των μαζών και η συνακόλουθη άνοδος των νεοχιτλερικών ιμπεριαλιστών της Ρωσίας και της Κίνας που αυτή η κρίση θα πυροδοτήσει;

Σε αυτήν εδώ την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του αυστραλού δημοσιογράφου Τζον Πάουερ από την South China Morning Post της 25/8. Το άρθρο περιγράφει τις φασιστικές επιθέσεις που δέχονται οι υποστηρικτές του δημοκρατικού αντισοσιαλιμπεριαλιστικού κινήματος του Χονγκ Κονγκ στο εξωτερικό.

 

Δη­μο­σιεύ­ου­με α­πό­σπα­σμα α­πό την ο­μι­λί­α του σ. Η­λί­α Ζα­φει­ρό­που­λου που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 11/01/2015 στα γρα­φεί­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ  για τις ε­κλο­γές της 25 Γε­νά­ρη. Σ’ αυ­τό γί­νε­ται μια ε­κτε­τα­μέ­νη α­να­φο­ρά στην ξε­νό­δου­λη, σο­σιαλ­φασι­στι­κή και σα­μπο­τα­ρι­στι­κή πο­λι­τι­κή της η­γε­τι­κής κλί­κας του Σύ­ρι­ζα που σή­με­ρα, ι­διαί­τε­ρα με τα τε­λευ­ταί­α γε­γο­νό­τα ε­πι­βε­βαιώ­νε­ται. Ο­λό­κλη­ρη η ο­μι­λί­α εί­ναι σε αυ­τό το σύν­δε­σμο: http://www.oakke.gr/videos/item/465. 

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.

Στις 6/2 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) μπλόκαρε το σχέδιο συγχώνευσης των εταιριών Siemens και Alstom στον κλάδο των σιδηροδρόμων. Μπλόκαρε επίσης την προσφορά της γερμανικής βιομηχανίας χαλκού Wieland Werke για εξαγορά μονάδας της Aurubis, του μεγαλύτερου συγκροτήματος τήξης χαλκού της Ευρώπης.

Κάθε πόλεμος μετά τις 7 του Οκτώβρη ανάμεσα στο Ισραήλ και σε οποιοδήποτε μέλος του  λεγόμενου  Άξονα  της Αντίστασης είναι δίκαιος από την πλευρά του Ισραήλ. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον επικεφαλής αυτού του μετώπου, το Ιράν των μουλάδων, αλλά και για τα μικρότερα μέλη του όπως τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τους Χούθι.