Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

 

Σε πρώτο σχετικό άρθρο μας στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ πριν τρεις βδομάδες χαιρετίσαμε το δημοκρατικό κίνημα της πλατείας Ταξίμ ενάντια στο φασιστικό καθεστώς Ερντογάν. Γράψαμε στη συνέχεια ότι υπάρχει κίνδυνος αυτό το κίνημα να προβοκαριστεί από το σοσιαλφασισμό που θα χωθεί μέσα του και θα επιχειρήσει να το διαλύσει, και  ίσως να το μετατρέψει σε εφεδρεία του καθεστώτος.

 

Αν κανείς δεν γνώριζε πολλά για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και άφηνε την ενημέρωσή του στα βασικά δυτικά και ελληνικά μέσα, θα πίστευε ότι οι Τούρκοι ψηφοφόροι πήγαν στις 16 Απριλίου στις κάλπες και ψήφισαν με το εξής ερώτημα: «Πρέπει να δοθούν υπερεξουσίες στον πρόεδρο Ερντογάν;».

Με­τά την α­πό­πει­ρα πρα­ξι­κο­πή­μα­τος στην Τουρ­κί­α τον πε­ρα­σμέ­νο Ιού­λη και την ά­θλια στάση της Δύ­σης α­πέ­να­ντι στο δη­μο­κρα­τι­κό τουρ­κι­κό λα­ό, η γει­το­νι­κή χώ­ρα κι­νεί­ται ολοταχώς προς το άρ­μα του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου. Έ­τσι σύντο­μα η Μόσχα α­να­βάθ­μι­σε τις διπλω­μα­τι­κές της σχέ­σεις με την Τουρ­κί­α που εί­χαν παγώσει με­τά το θερ­μό ε­πει­σό­διο του Νο­έμ­βρη του 2015, ή­ρε το ε­μπάρ­γκο που εί­χε επιβάλει στις τουρ­κι­κές ε­ξα­γω­γές και συμ­φώ­νη­σε για την κα­τα­σκευ­ή του α­γω­γού α­ε­ρί­ου Turkstream και του πυ­ρη­νι­κού σταθ­μού στο Α­κου­γιού.

 

H Ευρώπη μόλις τώρα αρχίζει να πληρώνει την ιστορική προδοσία της να αφήσει την Τουρκία του Ερντογάν μόνη της απέναντι στην οργή της πουτινικής Ρωσίας, επειδή ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που με συνέπεια στεκόταν στο πλευρό της συριακής πατριωτικής αντίστασης ενάντια στον υποτακτικό του Κρεμλίνου αρχισφαγέα Άσαντ. 

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ανάλυσή μας σχετικά με την πελώρια οξύτητα της αντίθεσης της πολιτικής τάσης Ερντογάν και της τάσης Γκιουλέν μέσα στο κυβερνητικό κόμμα της Τουρκίας και γενικότερα μέσα στο τουρκικό κράτος.