Συνεχίζεται το σαμποτάρισμα του ζεόλιθου αξίας 2 δις ευρώ στα Πετρωτά του Έβρου

Στο άρθρο μας στο φ 469 του Ιούλη του 2011 με τίτλο «Ακυρώθηκε η επένδυση του ζεόλιθου στα Πετρωτά Έβρου» είχαμε καταγγείλει την ακύρωση της επένδυσης ύψους 40 εκατ από τον υφυπουργό ΥΠΕΚΑ Μανιάτη παρά το γεγονός ότι αυτή είχε εγκριθεί από τη διυπουργική επιτροπή fast track του Πάγκαλου. Ο ζεόλιθος είναι ένα βιομηχανικό ορυκτό που βρίσκει εφαρμογές στη γεωργία και τη λυματολάσπη έως την ιατρική.

Το επιχείρημα του Μανιάτη είναι ότι απέρριψε την επένδυση γιατί το ορυχείο δίνονταν κατά ανάθεση πράγμα που δεν επιτρέπεται από το νόμο. Για το ορυχείο ζεόλιθου όμως ισχύει το νομικό καθεστώς των ορυχείων μαρμάρου οπότε αυτός που έκανε τις έρευνες και ανακάλυψε το μάρμαρο ή το ζεόλιθο αναλαμβάνει και την εκμετάλλευση κατά προτεραιότητα. Επομένως η κατά ανάθεση εκμετάλλευση δεν έχει νόημα, σ’ αυτή την περίπτωση, αφού το κοίτασμα το ανακάλυψε η εταιρεία που ήθελε και συνεχίζει να θέλει σήμερα να το εκμεταλλευτεί. Για να ακυρώσει την επένδυση ο Παπανδρέου, με όργανό του τον Μανιάτη και το θλιβερό φιλοευρωπαίο Παπακωνσταντίνου, έβαλαν το ΙΓΜΕ να λέει ότι αυτό πρώτο ανακάλυψε το κοίτασμα οπότε σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει η εκμετάλλευση να δοθεί με διεθνή διαγωνισμό. Το ΙΓΜΕ όμως δεν έχει καταθέσει επίσημα την ανακάλυψη του κοιτάσματος οπότε ο ισχυρισμός του δεν ισχύει. Από τότε ο Παπακωνσταντίνου είχε πει ότι θα αναθέσει τη διερεύνηση σε επιτροπή και μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις των σαμποταριστών έχουν παγώσει το ζήτημα.

Επομένως όλες οι κυβερνήσεις είναι υπόλογες για το ανοιχτό σαμποτάρισμα της επένδυσης, της οικονομίας και της ανεργίας της περιοχής που έχει και τα μεγαλύτερα ποσοστά στη χώρα. Είναι υπόλογοι οι ανατολικοί σαμποταριστές που ρημάζουν στη φορολογία το λαό και αρνούνται ταυτόχρονα να δημιουργήσουν κρατικά έσοδα από για να κρατούν τη χώρα στη χρεοκοπία και να τη φορτώνουν στο ευρώ.

Σύμφωνα με το άρθρο της Ελευθεροτυπίας «Καυτά ερωτήματα για το ζεόλιθο στον Εβρο» 9/4/2013, η εξόρυξη που προγραμματίζει ακόμα και σήμερα η εταιρεία ελληνογερμανικών συμφερόντων είναι 500.000 τόνοι ετησίως προς 200 ευρώ τον τόνο. Το ελληνικό Δημόσιο είναι μέτοχος στη συγκεκριμένη εταιρεία με ποσοστό 8% και χάνει εκατομμύρια ευρώ σε έσοδα από το τζίρο, άμεσους και έμμεσους φόρους.

Το κοίτασμα εκτιμάται σε 100.000.000 τόνους συνολικής αξίας 2 δις ευρώ αν είναι στη χύμα, στην ανεπεξέργαστη δηλαδή μορφή. Γιατί στην επεξεργασμένη για ιατρικούς λόγους φτάνει και 20 ευρώ το γραμμάριο. Η πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί στην εκμετάλλευση του τεράστιου ορυκτού και απόλυτα ανεκμετάλλευτου από τους σαμποταριστές πλούτου της χώρας είναι η επεξεργασία των ορυκτών οπότε η τιμή τους κατά μέσο όρο εικοσαπλασιάζεται. Κι όμως, η Ελλάδα εισάγει από τη Βουλγαρία και την Τουρκία 50.000-60.000 τόνους ζεόλιθου κατώτερης ποιότητας προς 350 ευρώ ανά τόνο επιβαρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο κατά 17,5- 21 εκατ, όταν οι ανάγκες της χώρας είναι 150.000 τόνοι ετησίως.

Το ζήτημα του ζεόλιθου μπαίνει ξανά σήμερα ύστερα από το διεθνές ενδιαφέρον που εκδηλώνεται για τον ελληνικό ζεόλιθο που είναι άριστης ποιότητας.

Όμως χάρη στο ρωσόδουλο σαμποταριστικό καθεστώς ο ζεόλιθος θα παραμένει στη γη μέχρι να τον πάρουν τα αφεντικά του όπως γίνεται με τους υδρογονάνθρακες.