Σε μια κρίσιμη στιγμή για την αντίσταση της Ουκρανίας στους ρώσους εισβολείς, προωθήθηκε πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να αναγνωριστεί η Ρωσία ως κράτος – χορηγός της τρομοκρατίας η οποία θα μπει σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια του που συνεδριάζει 21-24 Νοέμβρη. Μπροστά στην κρίσιμη ψηφοφορία και για την υποστήριξη αυτής της πρότασης ο σύλλογος των Ουκρανίδων Γυναικών στην Ελλάδα κάλεσε σε πορεία από το Πανεπιστήμιο στο Σύνταγμα και συγκέντρωση στην πλατεία το Σαββάτο στις 19/11. Ταυτόχρονα κάλεσε τους ιρανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα που κάθε Σάββατο απόγευμα στο Σύνταγμα διοργανώνουν τις δικές τους εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων και σύμμαχο των νεοχιτλερικών του Κρεμλίνου να βαδίσουν από κοινού.

Έτσι έγινε η κοινή διαδήλωση της 19/11 που ήταν μία πολύ σημαντική έκφραση και μία άμεση συνέπεια της μοιραίας σύγκλισης των δύο αγώνων που απόκτησαν κοινό εχθρό. Ήταν μία συγκλονιστική και μαζική κινητοποίηση, με παλμό και μαχητικά συνθήματα που φώναζαν συχνά μαζί ουκρανοί και ιρανοί.

Η ΟΑΚΚΕ ήταν εκεί. Δίπλα στους ιρανούς και τους ουκρανούς στάθηκαν σύντροφοι με πλακάτ με συνθήματα υποστήριξης των δύο κινημάτων (“Hitler Putin Hands Off Ukraine”, «Ειρήνη=Καμία Εδαφική Παραχώρηση στον Εισβολέα», “Down with Iranian Ismalofascists”, “Πούτιν, Ξι, Καμενεί θα έχετε το τέλος όλων των ναζί”). Στη διάρκεια της συγκέντρωσης φώναξαν το σύνθημα «Λευτεριά στην Ουκρανία-Στο Ιράν Δημοκρατία» που αποτύπωνε το πνεύμα της ενότητας αυτών των δύο σπουδαίων αγώνων.

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Η ελληνική ψευτοαριστερά, σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση στην Ουκρανία, βρίσκεται στην πρωτοπορία του φιλορωσισμού και της συνειδητής κάλυψης της ρώσικης εισβολής ως τάχα “αντιφασιστικής εξέγερσης” στις επαρχίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, μπροστά ακόμα κι από τους ναζήδες.