Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

Θυμίζουμε ότι όταν το 2016 η Κόσκο πήρε το λιμάνι ανέλαβε την υποχρέωση να κάνει μία σειρά επενδύσεων που σε ένα βαθμό αποτέλεσαν ένα πρόσχημα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσει και το πολύ χαμηλό τίμημα, καθώς και το γεγονός ότι μετά την απόκτηση πακέτου 51% στον ΟΛΠ, οι κινέζοι θα πλήρωναν το νοίκι για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο Πέραμα στον εαυτό τους, και θα ελέγχανε οι ίδιοι το μεταβλητό και ανάλογο με τα έσοδα του ΟΛΠ ύψος του, ενώ με μία άλλη κατάπτυστη συμφωνία η κυβέρνηση Σαμαρά δέχτηκε την κατάργηση του εγγυημένου ανταλλάγματος, δηλαδή ενός σταθερού ελάχιστου ενοικίου. Οι επενδύσεις που θα έκανε η Κόσκο θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2021, προκειμένου να μεταβιβασθεί επιπλέον ποσοστό 16% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ, και ανέρχονται συνολικά στο ποσό των περίπου 580 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 293,7 εκατ. ευρώ είναι οι υποχρεωτικές.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη της βάζει πλάτες. Πρόθυμοι συνεργοί της στο σαμποτάζ το ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε το λιμάνι του Πειραιά στην Cosco. Αν θέλει κανείς να κάνει τον απολογισμό, θα φτιάξει έναν κατάλογο από έργα που ήταν η ΚΟΣΚΟ υποχρεωμένη να κάνει και δεν έχει κάνει σχεδόν κανένα από αυτά, οπότε έχει δυναμώσει την ανεργία στο λιμάνι, έχει καταπατήσει κάθε εργασιακή νομοθεσία φτιάχνοντας μια δικιά της κινέζικη κρατική γαλέρα, κατατρώει μεθοδικά τα εργασιακά δικαιώματα των παλιών εργαζομένων που έχουν μείνει στην προβλήτα Ι, και έχει μπει στο μικροσκόπιο για σοβαρά περιστατικά λαθρεμπορίου που εντοπίζονται από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και καλύπτονται από το δουλικό στην Κίνα ελληνικό πολιτικό κόσμο.