Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει το πιο ειδεχθές, το πιο ορμητικό και το πιο πολύπλευρο παραγωγικό σαμποτάζ -με κέντρο του εκείνο στην ενέργεια- σε σχέση με κάθε άλλη προηγούμενη σαμποταριστική κυβέρνηση, ακόμα και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Μήπως αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι η ΝΔ είναι χειρότερη, δηλαδή δεξιότερη, πιο ξενόδουλη και πιο σαμποταριστική από το ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάνεται σε αυτά γιατί είναι σε ηγετικό στελεχικό επίπεδο ένα μασίφ σοσιαλφασιστικό κόμμα, πράγμα που δεν συμβαίνει με τη ΝΔ, όπως και με το ΠΑΣΟΚ.

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

  Η οικονομική κρίση την οποία προκάλεσαν οι ρωσόδουλοι στη χώρα μας μαζί με το πολύχρονο σαμποτάζ της παραγωγής οδηγούν τη βιομηχανία στο μαρασμό και το κλείσιμο.

Οι οκτώ μέθοδοι του σαμποτάζ στην ηλεκτρική ενέργεια

 

Μετά το παραγωγικό σαμποτάζ σε επιμέρους μεγάλες βιομηχανίες, τώρα το ρωσόδουλο μπλοκ έχει περάσει σε ένα γενικευμένο παραγωγικό σαμποτάζ χρησιμοποιώντας την ενέργεια και ειδικά την ηλεκτρική για να κλείσει ότι έχει απομείνει ως παραγωγή στη χώρα. Ο στόχος του είναι να την παραδώσει μαζί με τον οικονομικά εξαθλιωμένο λαό στα νύχια του ρωσοκινεζικού πολεμικού άξονα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υλοποιεί αυτό το σαμποτάζ και κάνει ότι μπορεί για να το προωθήσει με τη βοήθεια των ανοιχτά ρωσόφιλων κομμάτων και τελικά να το φορτώσει στην ΕΕ.

Η ΟΑΚΚΕ αντιστέκεται σ αυτήν την οικονομική καταστροφή γιατί μέσα από αυτήν η εργατική τάξη και ο λαός μας εξαθλιώνεται μέρα με τη μέρα και η χώρα καταστρέφεται. Πέρα από το άμεσο ζωτικό ζήτημα ότι χωρίς εργοστάσια η χώρα θα εξαθλιωθεί στο έπακρο και εύκολα θα υποδουλωθεί στους νεοχιτλερικούς που κάνουν το σαμποτάζ, χωρίς βιομηχανία γίνεται εξαιρετικά αδύναμη, αριθμητικά, οργανωτικά και πολιτικά η σύγχρονη βιομηχανική εργατική τάξη που είναι επιφορτισμένη με το να ανατρέψει το σημερινό εκμεταλλευτικό και καταστροφικό καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα και να το αντικαταστήσει με το σύστημα της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, δηλαδή με τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Τέλος όσο λιγότερο αναπτυγμένη είναι η σύγχρονη βιομηχανία, ιδιαίτερα η βαριά, τόσο η υλική παραγωγική βάση κάθε προλεταριακής επαναστατικής εξουσίας θα είναι πιο ασταθής και η πορεία στο νέο κοινωνικό σύστημα πιο αργή και δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο ότι το 7ο και τελευταίο συνέδριο του επαναστατικού ΚΚΕ όταν στα 1947 βρέθηκε στα πρόθυρα της πολιτικής εξουσίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη βαριά της βιομηχανία.

  Η οικονομία καταρρέει με το λαό καταδικασμένο από το καθεστώς σε μια φριχτή άγνοια. Από τα στοιχεία

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

O ΑΔΜΗΕ εργαλείο διείσδυσης του ρωσοκινέζικου άξονα στη χώρα και για τον ενεργειακό αποκλεισμό της ΕΕ από τα νοτιοδυτικά της

Έχουμε καταγγείλει την αποικιοκρατική συμφωνία με την οποία η κυβέρνηση παρέδωσε τα ηλεκτρικά δίκτυα μεταφοράς υψηλής τάσης στο κινέζικο κράτος. Ενώ το ελληνικό κράτος έχει το 51% του ΑΔΜΗΕ η κυβέρνηση παραχώρησε δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις του ΔΣ στην κρατική κινέζικη StateGrid που έχει μόνο το 24% των μετοχών σε αυτόν. Έτσι έργο ηλεκτρικών γραμμών υψηλής τάσης δεν πραγματοποιείται στη χώρα μας χωρίς την έγκριση του κινέζικου κράτους (!)

Η Πελοπόννησος χρειάζεται σταθεροποίηση της τάσης και επιπλέον φορτίο γιατί λείπουν δύο γραμμές που δεν τις φτιάχνει ο ΑΔΜΗΕ, προβλήματα από τα οποία βγάζουν πολλά λεφτά οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν φυσικό αέριο, επειδή γεμίζουν το κενό ενέργειας στα πλαίσια του νέου συστήματος κοστολόγησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, του λεγόμενου τάργκετ μόντελ (target model). Ανάμεσά τους από τους πιο ευνοημένους και ο ανατολικός ολιγάρχης Μυτιληναίος.

Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ιδιαίτερα για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες-τη βαριά βιομηχανία της χώρας, όση έχει απομείνει ακόμη μετά το πολύχρονο σαμποτάζ των ρωσόδουλων- αποτελεί τον κύριο παράγοντα ο οποίος διαμορφώνει το κόστος του προϊόντος τους και κατά συνέπεια τη βιωσιμότητά τους.

Στην Ελλάδα το κόστος αυτό όπως είχαμε γράψει και στη Νέα Ανατολή αρ. φ. 542 είναι 34% περίπου (https://www.oakke.gr/component/k2/item/1143). Αυτό σημαίνει ότι κάθε μεταβολή του επηρεάζει σημαντικά το κόστος αυτό.