Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Φαίνεται πως οι συμμαχίες του Σύριζα με τον παλιό εσωτερικάκια Κοντονή και τον ακαδημαϊκό Παρασκευόπουλο του βγήκαν ξινές! Όχι ότι αυτοί οι δυο είναι τίποτα δημοκράτες στον μέχρι τώρα πολιτικό τους βίο. Κάθε άλλο! 

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

Η κυβέρνηση έμμεσα και η αντιπολίτευση ανοιχτά ισχυρίζονται ότι η οικονομία δεν θα ανακάμψει παρά τις θυσίες του λαού αν οι δανειστές δεν μειώσουν το χρέος με ένα νέο κούρεμα.

 

Η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ, δηλαδή του κόμματος – σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με δικαιώματα μάλιστα συνδιοίκησης του σχήματος, είναι ο τελευταίος σταθμός σε μια σειρά κινήσεων που το τελευταίο διάστημα φέρνουν το ΠΑΣΟΚ όλο και πιο κοντά στην ανοιχτή συμμαχία με τη σοσιαλφασιστική ηγετική συμμορία Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ.

 

Πο­λύς κό­σμος με προ­ο­δευ­τι­κές α­νη­συ­χί­ες α­να­ρω­τιέ­ται και προ­βλημα­τί­ζε­ται για το ε­ξής : για­τί ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ συ­νε­χί­ζει με με­γαλύ­τε­ρη έ­ντα­ση την ε­φαρ­μο­γή μέ­τρων πεί­νας και οι­κο­νο­μι­κής α­σφυ­ξί­ας σε σχέ­ση με τις προ­η­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις των κλασ­σι­κών α­στι­κών κομ­μά­των, η λα­ϊ­κή α­ντί­δρα­ση εί­ναι σε κε­ντρι­κό, αλ­λά εν πολ­λοίς και σε το­πι­κό ε­πί­πε­δο, α­πό υ­πο­τυ­πώ­δης ως α­νύ­παρ­κτη;

 

Έπρεπε να έρθει θριαμβευτικά  στην εξουσία το σοσιαλφασιστικό κόμμα στηριγμένο στα πολύχρονα και ατέλειωτα ψέματά του και έπρεπε να κηρύξει τον ανένδοτό του ενάντια στην Ευρώπη δείχνοντας όλη του την αλαζονεία που η πηγή της ήταν στη δύναμη του μεγάλου του αφεντικού για να δοκιμάσει την πρώτη του μεγάλη πολιτική ήττα.

  Τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες οι έλ­λη­νες τη­λε­θε­α­τές, αλ­λά και οι α­πλοί α­να­γνώ­στες των ε­φη­με­ρί­δων, γί­νο­νται κα­θη­με­ρι­νά δέ­κτες ε­νός κα­ται­γι­στικού μπα­ράζ α­πό ρε­πορ­τάζ και δη­μο­σιεύ­μα­τα που α­φο­ρούν στα ευ­ρή­μα­τα των αρχαιο­λό­γων στην Αμ­φί­πο­λη.  Έ­χουν κα­τα­ντή­σει πια συ­νηθισμέ­νο φαι­νό­μενο οι βα­ρύ­γδου­ποι τί­τλοι και οι ρη­το­ρι­κές με­γα­λο­στο­μί­ες για έ­να ζή­τη­μα στο ο­ποί­ο οι α­λη­θι­νοί ε­πι­στή­μο­νες και οι λά­τρεις της αρ­χαί­ας τέ­χνης και της αρ­χαιο­λο­γί­ας θα τη­ρού­σαν αι­δή­μο­να σι­γή, α­ντί για α­με­τρο­έ­πεια,

 

Θυ­μά­στε τον Κο­κό; Οι πα­λιό­τε­ροι σί­γου­ρα. Οι νε­ό­τε­ροι ό­χι, μια και έ­τσι α­πο­κα­λού­σαν στο πα­ρελ­θόν κο­ρο­ϊ­δευ­τι­κά τον πρώ­ην βα­σι­λιά Κων­σταντί­νο. Τό­τε, θα μπο­ρού­σε να ρω­τή­σει κα­νείς, τι χρειά­ζε­ται να ξε­θά­βεις φα­ντάσμα­τα α­πό το πα­ρελ­θόν;

 

Με την επίσκεψη του στη Μόσχα, ο Τσίπρας έγινε ο πρώτος αρχηγός ευρωπαϊκού κράτους που πρόδωσε την κοινή ευρωπαϊκή αντίσταση στους χίτλερ εισβολείς και διαμελιστές της Ουκρανίας, διαφωνώντας ανοιχτά με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις

 

Αντίθετα από αυτό που πιστεύουν πολλοί στην Ευρώπη ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ερασιτεχνών ιδεολόγων, οι άνθρωποι που έχουν έρθει στην εξουσία είναι επαγγελματίες προβοκάτορες και τα πάνε ως τώρα αρκετά καλά σύμφωνα με τη φύση τους και με τους βρώμικους στόχους που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους.