Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Την άφησαν να ρημάξει τη Ζώνη και να θάψει την Κρουαζιέρα, να μην πληρώσει δεκάρα, και τώρα την ανταμείβουν.

Η παράδοση του 67% του ΟΛΠ στην Κόσκο είναι διακομματικό έγκλημα με υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη που αντί να καταγγείλει, επιβράβευσε την Κόσκο για τις παραβιάσεις της σύμβασης παραχώρησης με παράταση πέντε χρόνων για τις επενδύσεις που δεν έκανε, και άμεση παραχώρηση του 16% (πλέον του 51% που έχει ήδη) που θα έπαιρνε μόνο με την ολοκλήρωσή τους. Πρόκειται για έγκλημα από προδότες της χώρας και του λαού.

Θυμίζουμε ότι όταν το 2016 η Κόσκο πήρε το λιμάνι ανέλαβε την υποχρέωση να κάνει μία σειρά επενδύσεων που σε ένα βαθμό αποτέλεσαν ένα πρόσχημα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσει και το πολύ χαμηλό τίμημα, καθώς και το γεγονός ότι μετά την απόκτηση πακέτου 51% στον ΟΛΠ, οι κινέζοι θα πλήρωναν το νοίκι για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ στο Πέραμα στον εαυτό τους, και θα ελέγχανε οι ίδιοι το μεταβλητό και ανάλογο με τα έσοδα του ΟΛΠ ύψος του, ενώ με μία άλλη κατάπτυστη συμφωνία η κυβέρνηση Σαμαρά δέχτηκε την κατάργηση του εγγυημένου ανταλλάγματος, δηλαδή ενός σταθερού ελάχιστου ενοικίου. Οι επενδύσεις που θα έκανε η Κόσκο θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2021, προκειμένου να μεταβιβασθεί επιπλέον ποσοστό 16% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ, και ανέρχονται συνολικά στο ποσό των περίπου 580 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 293,7 εκατ. ευρώ είναι οι υποχρεωτικές.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.