Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ με το πρόσφατο συνέδριό του πήραν μια πρωτόγνωρη ακόμη και για το συγκεκριμένο μόρφωμα τροπή. Για πρώτη φορά σε τόσο κοινή θέα, σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα (που την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα), η ηγετική του ομάδα διοργάνωσε με πραξικοπηματικό τρόπο συνέδριο – παρωδία, διεξάγοντας φαρσοκωμική εκλογή συνέδρων την οποία ωμά και χωρίς πολλές καλύψεις νόθευσε και ποδοπάτησε, σε μια επίδειξη δύναμης.

Είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι δεν θα βγει τίποτα καλό από μια διαδικασία εσωκομματικών εκλογών σε ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποτελείται ως προς την ηγεσία του από υπεραντιδραστικές πολιτικές φράξιες. Επίσης είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα επικρατήσει η πιο αντιδραστική, η πιο αδίστακτη και η πιο σοσιαλφασιστική από όλες αυτές εφόσον τις εκλογές τις αποφάσισε ο απαράμιλλος σε όλες αυτές τις ιδιότητες πραγματικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ραδιούργος Τσίπρας σε συνεργασία με τα τσιράκια του Παππά και Πολάκη. Ξέρουμε, και άλλωστε καθόλου δεν το κρύβει αυτή η φράξια, ότι θέλει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο όλων των φαιο-«κόκκινων», δηλαδή να παραμερίσει τα δύο τελευταία τους εμπόδια στο δρόμο προς μία κοινοβουλευτική δικτατορία, να ελέγξουν δηλαδή με άγριες εκκαθαρίσεις τη Δικαιοσύνη και να φιμώσουν τα περισσότερα κανάλια που τα ελέγχει από τα 1989 η ευρωπαιόφιλη αστική τάξη. Εκείνο που δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κανείς είναι ότι αυτή η συμμορία θα επιχειρούσε να κάνει αυτή τη δουλειά υψώνοντας τη σημαία του δυτικού και μάλιστα του αμερικανού φιλελεύθερου και ακόμα λιγότερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή τη σημαία θα την κρατούσε και ο πιο ωμός «αριστερός» τραμπούκος της συμμορίας, ο «αψύς σφακιανός».

Όπως ξαφνικά με απόφαση του βαθιού Σύριζα που έχει πάντα αρχηγό τον Τσίπρα ανακάλυψαν και εγκατέστησαν θριαμβευτικά στην εξουσία το μικρό υποψήφιο φυρερίσκο Κασσελάκη, έτσι ξαφνικά και εντελώς αναπάντεχα για τον ίδιο τον αρπάξαν ένα απόγευμα, τον καθαίρεσαν από αρχηγό, τον εμπόδισαν ακόμα και να μπει στα γραφεία του στην Κουμουνδούρου και στη Βουλή μέχρι που του κλείδωσαν τον υπολογιστή του.

Το αποτέλεσμα του β΄ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών θεωρήθηκε και ήταν μία ήττα για τη ΝΔ παρά το γεγονός ότι αυτή κέρδισε τις περισσότερες περιφέρειες και τους περισσότερους δήμους στη χώρα. Αυτό το κλίμα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από το ότι η ΝΔ έχασε κάποιες περιφέρειες ή δήμους, και κυρίως τους πιο κεντρικούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την απότομη αλλαγή πολιτικών συσχετισμών που έφερε μετά τις θριαμβευτικές για τον Μητσοτάκη βουλευτικές εκλογές η αθόρυβη συγκρότηση ενός μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και της καραμανλικής ΝΔ. Αυτή η δραματική αλλαγή έχει κρυφτεί από τις συνειδήσεις πίσω από το πραξικόπημα της συμμορίας Τσίπρα-Παππά-Πολάκη η οποία έδωσε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στον ουρανοκατέβατο θορυβώδη δικτατορίσκο και μέχρι γελοιότητας νάρκισο Κασσελάκη με μεθόδους που αποτελούν ζήτημα για τη δημοκρατία στη χώρα. Ενώ δεν είναι σίγουρο ότι αυτός ο  ρωσόφιλος που έχει ντυθεί αμερικάνος θα μπορέσει να σταθεί σαν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εντελώς σίγουρο ότι η πολιτική γραμμή του πλατιού τάχα αντιΜητσοτακικού, στην πραγματικότητα αντιδυτικού μετώπου που του υπέδειξε η συμμορία Τσίπρα έχει θριαμβεύσει στις δημοτικές εκλογές, ιδιαίτερα στο Δήμο της Αθήνας.

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.