Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Πρόκειται για μια επίθεση ναζιστικού αντισημιτικού γενοκτονικού τύπου και όπως και κάθε προηγούμενη υπηρετεί το στρατηγικό στόχο της εξαφάνισης του κράτους και του ίδιου του εβραϊκού πληθυσμού του Ισραήλ.

Αντίθετα από όσα λέει η ίδια η Χαμάς και οι φαιο-«κόκκινοι» φίλοι της σε όλο τον κόσμο η επίθεση αυτή δεν έχει σαν αιτία της, αλλά σαν πρόσχημα την εποικιστική επεκτατική πολιτική που πραγματικά ασκούν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στη Δυτική Όχθη, οι ακροδεξιές και πιο επεκτατικές μερίδες της ισραηλινής αστικής τάξης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και κράτους. Το λέμε αυτό γιατί η Χαμάς είναι ο κύριος παράγοντας που από την εποχή της συμφωνίας του Όσλο τη δεκαετία του 90 με τις μαζικές δολοφονίες ισραηλινών αμάχων εμπόδισε κάθε λύση του Παλαιστινιακού αρνούμενη ανοιχτά την ύπαρξη ισραηλινού κράτους, αλλά έμμεσα και παλαιστινιακού στα σύνορα του 1967, δηλαδή υπονόμευσε τη φιλειρηνική πολιτική υπέρ των δύο κρατών της ώριμης Φατάχ του Αραφάτ και προβόκαρε στη συνείδηση του ισραηλινού λαού, ολόκληρο το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα. Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο βοήθησε την ισραηλινή επεκτατική ακροδεξιά να έρθει πανίσχυρη στην εξουσία, να ανατινάξει οριστικά τη λύση του Όσλο, και το χειρότερο, σταδιακά με την αρπαγή γης και τους αποκλεισμούς των Παλαιστίνιων στη Δυτική Όχθη να εκθέσει την Παλαιστινιακή αρχή σαν ενδοτική απέναντι στο Ισραήλ με αποτέλεσμα να έχει δυναμώσει πολιτικά η Χαμάς όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη (Θα είναι πολύ χρήσιμο να διαβάσουν οι αναγνώστες μας το στρατηγικό κείμενο ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ για το δίπολο Χαμάς-Ισραηλινής ακροδεξιάς που το δημοσιεύουμε στο link https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332- ).

Μό­λις τερ­μα­τί­στηκε με μια νέ­α ε­κε­χει­ρί­α ο δεύ­τε­ρος “πό­λε­μος  των ρου­κε­τών” Ισ­ρα­ήλ-Χα­μάς με­τά α­πό τον πρώ­το του 2008-9   Το πο­λι­τι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα  ή­ταν και αυ­τή τη φο­ρά μια κα­τα­στρο­φι­κή ήτ­τα για το Ισ­ρα­ήλ, ε­νώ το στρα­τιω­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα α­πλά δεν ή­ταν νί­κη.  Ό­μως σε αυ­τού του εί­δους τους πο­λέ­μους αυ­τό που με­τρά­ει εί­ναι το πο­λι­τι­κό-δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα, ό­πως αρκε­τά διε­ξο­δι­κά το α­να­λύ­ουμε στο ση­μα­ντι­κό άρ­θρο της Νέ­ας Α­να­το­λής του Γε­νά­ρη του 2009 που α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω.

Α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω το άρ­θρο για τους βομ­βαρ­δι­σμούς της Γά­ζας του 2009 που δη­μο­σιεύ­τη­κε στο φ. 441-2 της Νέ­ας Α­να­το­λής. Πρόκει­ται για μί­α α­νά­λυ­ση που ε­πα­λη­θεύ­ε­ται α­πό τις ση­με­ρι­νές ε­ξε­λί­ξεις και εί­ναι ε­ξαιρε­τι­κά χρή­σι­μη για την κα­τα­νό­η­σή του ισραηλο-παλαιστινιακού ζητήματος.

• Όχι στους γενοκτόνους της Χεζμπολάχ και της Χαμάς

• Όχι στο προβοκατόρικο παιχνίδι του νεοναζιστικού μετώπου Ρωσίας-Συρίας-Ιράν ενάντια στο Λίβανο