Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Η κυβέρνηση έμμεσα και η αντιπολίτευση ανοιχτά ισχυρίζονται ότι η οικονομία δεν θα ανακάμψει παρά τις θυσίες του λαού αν οι δανειστές δεν μειώσουν το χρέος με ένα νέο κούρεμα.

 

Η ά­λω­ση του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού α­πό τους σο­σιαλ­φα­σί­στες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι μια βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για τη ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του ρώ­σι­κου και κι­νέζι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού α­πό τη μιά και την κα­τά­πνι­ξη του πραγ­μα­τι­κού λα­ϊ­κού δη­μο­κρα­τι­κού κι­νή­μα­τος που αρ­γά ή γρή­γο­ρα θα ξε­σπά­σει α­πό την άλ­λη. Σι­γά σι­γά μέ­σα στον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό μπαί­νουν με τον πιο ξε­διά­ντρο­πο τρό­πο τα στε­λέ­χη ή τα μέ­λη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή και άν­θρω­ποι που που­λή­θη­καν στο ΣΥΡΙ­ΖΑ. Την ώ­ρα που οι μι­σθοί και οι συ­ντά­ξεις μειώ­νο­νται κά­θε μέ­ρα, οι ΣΥ­ΡΙΖΑ­ΝΕΛ διο­ρί­ζουν «τα δι­κά τους παι­διά» στο κρά­τος με υ­ψη­λούς μά­λι­στα μι­σθούς.

Όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με επικεφαλής την κνίτικη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν γοργά προς τη δημιουργία δομών σοσιαλφασιστικής δικτατορίας (ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, νέοι εγκάθετοι στην κρατική υπαλληλία), ξεσκίζονται ταυτόχρονα από την αντίφαση της ψευτοαριστερής ρητορείας τους με την επίταση της οικονομικής καταστροφής της χώρας και του λαού.

Ξεσηκώνουν με απάτες μίσος για την Ευρώπη και σαμποτάρουν την παραγωγή για να μας μετατρέψουν σε

αποικία της φασιστικής Ρωσίας

 (Αφίσα της ΟΑΚΚΕ)

  Το πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε από τη λεγόμενη «αυτοδιάλυση των συνιστωσών» και την «ιδρυτική πράξη» του ΣΥΡΙΖΑ σαν ενιαίου κόμματος, δηλαδή του κυβερνητικού διαδόχου

Ο Ρωμανός είναι ήδη ελεύθερος, κι ας παραμένει, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υπό αστυνομική φρούρηση. Είναι ελεύθερος από την άποψη ότι εκπροσωπεί ένα μη καταπιεζόμενο, ένα κυρίαρχο ρεύμα. Δηλαδή η αντιδραστική, μισανθρωπική και αντεργατική ιδεολογία του,

Με το σαμποτάρισμα που δέχτηκε από τους υποτιθέμενους «συμπαραστάτες» της   Πολύ πετυχημένη η αντιναζιστική διαδήλωση της 15/12 στην Αθήνα   Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 15/12 η πρώτη μαζική αντιναζιστική πορεία στη χώρα μας. Με αυτήν από τα χέρια των προβοκατόρων του ψευτοαναρχισμού και της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς η αντιναζιστική πάλη αρχίζει να περνάει στα χέρια των δημοκρατών.

Τε­λι­κά το γή­πε­δο της Α­ΕΚ θα γί­νει. Οι Συ­ρι­ζαί­οι που α­ντι­δρού­σαν, η δη­μο­τι­κή πα­ρά­τα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που έ­χει το δή­μο Ν. Φι­λα­δέλ­φειας-Χαλ­κη­δό­νας και οι κομ­μα­τι­κοί του τμή­μα­τος Πε­ρι­βάλ­λο­ντος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το κα­τά­πιαν μια χα­ρά. Ξαφ­νι­κά τα πα­λιά πα­χιά λό­για α­να­τράπηκαν χω­ρίς άλ­λω­στε με­γάλες δυ­σκο­λί­ες α­φού ψεύ­τι­κα ή­ταν, ό­πως και τώ­ρα ψεύ­τι­κα εί­ναι. 

 

Παρ’ ό­λες τις προ­ε­κλο­γι­κές δε­σμεύ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η διακυ­βέρ­νησή του ε­ξε­λίσ­σε­ται σε α­πο­θέ­ω­ση του νε­πο­τι­σμού και της α­δια­φά­νειας στη στε­λέ­χω­ση της δη­μό­σιας διοί­κη­σης. Α­πό τις πρώ­τες κιό­λας μέ­ρες πα­ρα­κο­λου­θού­με τη σπου­δή με την ο­ποί­α η κυ­βέρ­νη­ση ε­πι­χει­ρεί να ε­λέγ­ξει τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό στε­λε­χώ­νο­ντάς τον με “υμε­τέ­ρους” -κομ­μα­τι­κούς, συγ­γε­νείς και φί­λους - και