Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που στη Νέ­α Α­να­το­λή α­να­φε­ρό­μα­στε στον βρώμι­κο ρό­λο του προ­έ­δρου της Ου­κρα­νί­ας Πο­ρο­σέν­κο και μιας στε­νής αλ­λά ι­σχυρής δια­κομ­μα­τι­κής η­γε­τι­κής φρά­ξιας ρω­σό­φι­λων προ­βο­κα­τό­ρων μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­ση της μι­σο­κα­τε­χό­με­νης α­πό τη Ρω­σί­α Ου­κρα­νί­ας.

Οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, υποστηριζόμενου από τη ρωσική υπερδύναμη, τη φασιστική Αίγυπτο, τα φιλοπουτινικά πλέον λόγω έχθρας με τους αδελφούς μουσουλμάνους  ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, καθως και τη Γαλλία, που στην Αφρική βγάζει το χειρότερο ιμπεριαλιστικό εαυτό της όπου αυτός αφορά τους υδρογονάνθρακες,

  Ο­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο ξε­τυ­λί­γε­ται η πα­γκό­σμια ε­πι­θε­τι­κή πο­ρεί­α των νέ­ων χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου, τό­σο πιο δύ­σκο­λη θα γί­νε­ται γι’ αυ­τούς η κα­τά­κτηση της πα­γκό­σμιας η­γε­μο­νί­ας. Τα ε­μπό­δια θα μπαί­νουν ό­χι μό­νο α­πό τα κρά­τη και τους λα­ούς που δέ­χο­νται ά­με­σα ε­πί­θε­ση - όπως εί­ναι σή­με­ρα ο ου­κρανι­κός λα­ός - αλ­λά και α­πό τους συμ­μά­χους των ρώ­σων ε­πι­θε­τι­στών.

Η ουκρανική κοινότητα οργάνωσε πορεία στην Αθήνα και συγκέντρωση  στο Σύνταγμα στις 24 Φεβρουαρίου για τα δύο χρόνια της ρώσικης εισβολής για την αποικιακή προσάρτηση της Οκυρανίας.

Μαζική ήταν η παρουσία των ουκρανών προσφύγων και μεταναστών, με σημαίες, αφίσες καταγγελίας των ρώσικων εγκλημάτων, με παλμό και συνθήματα. Ξεκίνησαν με πορεία από τα Προπύλαια και έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος όπου έγιναν ομιλίες εκπροσώπων τους και προβολή βίντεο. Διάχυτο ήταν το κλίμα της συγκίνησης για την ηρωϊκή, αιματηρή και ανεξάντλητη αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στη φασιστική απειλή, τον ανυποχώρητο αγώνα που δίνουν για τη χώρα τους και για όλη την Ευρώπη.

Σε όλη τη διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν συνθήματα: «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία», «Κάτω τα χέρια από την Ουκρανία» «Πούτιν, φασίστα, δολοφόνε», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Η Ουκρανία θα νικήσει τον Χίτλερ-Πούτιν θα τσακίσει», «Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε στο φασισμό αντισταθείτε».

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,

Mε δυο απανωτές διαταγές του πιο εκτρωματικού προέδρου που έχει βγάλει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στην ιστορία του, η πρώτη στις 27 του Γενάρη και η δεύτερη την επόμενη μέρα η ανθρωπότητα μπήκε σε μια τραγική πολεμική περίοδο.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο μέρος από το σιδερόφρακτο κορμί του θα ξεδιπλώσει αυτή τη φορά στο έδαφος της Ουκρανίας το φίδι του Κρεμλίνου. Πιθανά να είναι τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να διασπάσει τα υποψήφια θύματα του, τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης και τόσο πολύ ώστε να τα τρομοκρατήσει σε συνδυασμό με την ενεργειακή ομηρία στην οποία τα έχει υποβάλλει.

Αυτή τη φορά όμως πολύ πιο ανησυχητικά από τις πράξεις είναι τα λόγια. Ήταν σε ένα χιτλερικού τύπου διάγγελμα του που ο Πούτιν προανήγγειλε πόλεμο εξόντωσης ενάντια στο Ουκρανικό έθνος των 45 εκατομμυρίων ανθρώπων πριν προσαρτήσει για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια ένα κομμάτι του, χωρίς να έχει δεχτεί προηγούμενα την παραμικρή απειλή από αυτό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να πάψει να ταλαντεύεται για το αν θα μείνει μόνη της απέναντι στον Πούτιν και τον Σι και να νομίζει ότι θα την σώσει η αδύναμη μισοδημοκρατική μειοψηφία του ρεπουπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ ή ακόμα χειρότερα οι νεοναζί της Κίνας του Σι. Η Ευρώπη πρέπει να στηριχθεί στον εαυτό της, στα δημοκρατικά αντιφασιστικά κινήματα και στις δημοκρατικές αντιφασιστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα τους και σε αυτές των ΗΠΑ. Κυρίως όμως στην εποχή που τόσο οι κλασικοί φασίστες, όσο κυρίως οι φασίστες με "αριστερές" σημαίες οδηγούν το όλο και πιο εξαθλιωμένο παγκόσμιο προλεταριάτο σε έχθρα με τις αστικές δημοκρατίες και σε φιλία με το νεοναζιστικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας και με τον αμερικανό κουίσλιγκ φίλο τους Τραμπ και την κλίκα του, το πιο κρίσιμο και ζωτικό καθήκον των αριστερών δημοκρατών και των πραγματικών κομμουνιστών είναι το να αντισταθούν στον Άξονα συσπειρώνοντας και όχι χτυπώντας το ευρωπαϊκό αλλά και το τριτοκοσμικό προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει να αποδείξουν στην πράξη ότι δεν μπορεί ο πατριωτικός πόλεμος της Ευρώπης απέναντι στους νεοναζί, που έχει αρχίσει στο ηρωϊκό ουκρανικό μέτωπο, να γίνει με τους μεγαλοαστούς να συσσωρεύουν όλο και πιο μεγάλο πλούτο και τους λαούς να πληρώνουν μόνοι τους και μάλιστα κύρια για το κόστος της άμυνας τόσο σε χρήμα σήμερα όσο και σε ζωές αύριο. Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι η ώρα να ξεπηδήσει μια νέα δημοκρατική και επαναστατική αντιφασιστική αριστερά και ένα νέο μαζικό αντισοσιαλφασιστικό κομμουνιστικό κίνημα. Γιατί η αστική τάξη, ακόμα και όταν εκτελεί από τις συνθήκες πατριωτικά καθήκοντα αντλεί τη δύναμη της αντίστασής της από την αποφασιστικότητα των μαζών. Η ίδια ακόμα και στην καλύτερη της εκδοχή έχει την τάση του συμβιβασμού, ιδιαίτερα όταν σε μια πρώτη φάση ο φασισμός κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι των μαζών όπως γίνεται σήμερα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πιο πολύ στις ΗΠΑ.

 

Με την επίσκεψη του στη Μόσχα, ο Τσίπρας έγινε ο πρώτος αρχηγός ευρωπαϊκού κράτους που πρόδωσε την κοινή ευρωπαϊκή αντίσταση στους χίτλερ εισβολείς και διαμελιστές της Ουκρανίας, διαφωνώντας ανοιχτά με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις