Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο βομβαρδισμός- συνειδητή μαζική σφαγή των αμάχων της πολυκατοικίας του Ντνίπρο, έρχεται να θυμίσει στους κατοίκους όλου του πλανήτη ότι η νεοχιτλερική Ρωσία όχι απλά συνεχίζει αλλά κλιμακώνει το γενοκτονικό της πόλεμο ενάντια στην ηρωική Ουκρανία. Πρόκειται για έναν πόλεμο που είναι τμήμα εκείνου που ετοιμάζει στρατιωτικά και προς το παρόν κυρίως πολιτικοδιπλωματικά και οικονομικά ενάντια σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτή η κλιμάκωση πρέπει να απαντηθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες και στα τρία επίπεδα του.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Δευτέρα στις 11/11 στις εφτά το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος συγκέντρωση για την υποστήριξη της ηρωϊκής ουκρανικής αντίστασης με την ευκαιρία των δύο χρόνων από τη νικηφόρα μάχη ενάντια στους ρώσους εισβολείς το Νοέμβρη του 2022 για την απελευθέρωση της Χερσώνας.

Ο ρώσικος σοσιαλιμπεριαλισμός κερδίζει την Ασία, διεισδύει στη Δύση

Mια πετυχημένη προβοκάτσια έχει γενικά το εξής περιεχόμενο: Ο δημιουργός της προκαλεί στο θύμα του ένα πλήγμα τέτοιο που να το αποπροσανατολίζει,

Οι αποκαλύψεις για την ύπαρξη μιας καμπάνιας επηρεασμού του αμερικανικού λαού μέσω διαφημίσεων του facebook για λογαριασμό του Κρεμλίνου και πιο πολύ η αποκάλυψη ότι το τελευταίο μπορούσε να οργανώνει διαδηλώσεις λευκών ρατσιστών και να προκαλεί αντιδιαδηλώσεις αντιφασιστών μέσα σε περιφερειακές πολιτείες των ΗΠΑ, δίνει νέα διάσταση στην επέμβαση των νέων τσάρων στα εσωτερικά της ανταγωνιστικής τους αμερικανικής υπερδύναμης. Αυτό που είναι εκπληκτικό στην δεύτερη περίπτωση είναι το πόσο καλά η ρώσικη υπερδύναμη παρακολουθεί, μελετάει και αναλύει τις αντιθέσεις πολιτικές και κοινωνικές μέσα στις ΗΠΑ, ώστε να μπορεί να επεμβαίνει σε αυτές και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα και στους δύο πόλους κάθε τέτοιας αντίθεσης.

Το παρακάτω άρθρο μας είναι το πρώτο μετά τον πόλεμο αντιπερισπασμού που άναψε η πουτινική διπλωματία στη Μέση Ανατολή, το οποίο δεν ασχολείται κυρίως με την κεντρική σε αυτόν αντίθεση Ισραήλ-Χαμάς αλλά με την αντίθεση των ρωσόφιλων μουσουλμανικών χωρών με το Ισραήλ και τη Δύση και μάλιστα ουσιαστικότερα με την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι με τη φρικαλεότητά της αντισημιτικής σφαγής της Χαμάς στις 7 του Οκτώβρη που πάγωσε το λαό του Ισραήλ ο ρωσοκινεζικός Άξονας διευκόλυνε την ακροδεξιά ηγεσία Νετανιάχου να απαντήσει με την συνηθισμένη επεκτατική αντιπαλαιστινιακή της λογική (https://www.oakke.gr/global/item/1628-,  https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332-, https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/397-) ακριβώς για να δώσει στα τσιράκια του Άξονα και στην πλειοψηφία τους τσιράκια και των μουλάδων του Ιράν, το πρόσχημα να επιτεθούν όχι τόσο ενάντια στο Ισραήλ όσο στις δυτικές και μάλιστα κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες.

Μπορεί η ελληνική πολιτική ηγεσία να καταγγέλλει με έμφαση την αναθεωρητική στάση της Τουρκίας – έγινε αναθεωρητική μετά τα 2020 όταν οι ρωσόφιλοι ενίσχυσαν τη θέση τους μέσα σε αυτήν εξαιτίας της προβοκατόρικης αντιτουρκικής πολιτικής των ελλήνων ρωσόφιλων- και να ζητά τη διπλωματική-στρατιωτική απομόνωσή της από τη Δύση, αλλά η συνολικότερη στάση της προδίδει τις πραγματικές προθέσεις της. Όχι μόνο γιατί η ίδια αυτή ηγεσία έχει αντιταχθεί σε κάθε σοβαρή προσπάθεια επίλυσης των χρόνιων διαφορών, αλλά και γιατί επιχειρεί τεχνηέντως να αμβλύνει τις αντιστάσεις των δυτικών κρατών απέναντι στην επιθετικότητα της Νο.1 αναθεωρητικής δύναμης στον πλανήτη που είναι η νεοχιτλερική Ρωσία, η χώρα που επιτίθεται και προσαρτά ανοιχτά εδάφη άλλων κρατών αρνούμενη μάλιστα τον εθνικό τους χαρακτήρα, όπως κάνει τώρα στην Ουκρανία.

Τόσο από τα συγκεκριμένα στοιχεία της υπόθεσης όσο κι απ’ το ιστορικό της εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι στο στρατιωτικό επεισόδιο Τουρκίας – Ρωσίας, το δίκιο είναι με την πρώτη. Από την πρώτη στιγμή της στρατιωτικής της επέμβασης στη Συρία η ρώσικη αεροπορία προχωράει συστηματικά σε παραβιάσεις του τούρκικου εναέριου χώρου

Στις 19/1 το λεγόμενο «Κ»Κ Ρωσικής Ομοσπονδίας του Ζιουγκάνοφ κατάθεσε σχέδιο ψηφίσματος με το οποίο καλούσε τον πρόεδρο της Ρωσίας Πούτιν να αναγνωρίσει τις κατεχόμενες από τα ρωσικά στρατεύματα περιοχές που αυτοαποκαλούνται «ΛΔ Ντονιέτσκ» και «ΛΔ Λουγκάνσκ» σαν ανεξάρτητες και κυρίαρχες οντότητες. Η παραπάνω κίνηση του κόμματος Ζιουγκάνοφ υπήρξε ιδιαίτερα διαφωτιστική ως προς την πραγματική ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία της σύγχρονης ψευτοαριστεράς, ιδιαίτερα εκείνης που θέλει να αυτοαποκαλείται «κομμουνιστική».

Η έλ­λει­ψη σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα α­ντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος με ξε­κά­θα­ρι­σμέ­νη δη­μο­κρα­τι­κή - ε­πα­να­στα­τι­κή γραμ­μή, αλ­λά και η α­χρειό­τητα και υ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα των δυ­τι­κών, οι­κο­νο­μι­κά κυ­ρί­αρ­χων ι­μπε­ρια­λι­στών α­πέ­να­ντι στη ρώ­σι­κη, φα­σι­στι­κή ι­μπε­ρια­λι­στι­κή ε­πι­θετικό­τη­τα έ­χει απο­χα­λι­νώ­σει τε­λεί­ως τους νέ­ους τσά­ρους του Κρεμ­λί­νου.