Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΠΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ-

ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΝΕΟΧΙΤΛΕΡΙΚΩΝ

Η πάλη για τη δημοκρατία και για το ψωμί του λαού περνάει μέσα από την αντίσταση στο νεοχιτλερικό άξονα του πολέμου

Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.

Λίγα πολιτικά καθεστώτα στον κόσμο καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τόσο καθολικό και τόσο έντονο μίσος από τις μάζες που εξουσιάζουν όσο το φασιστικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Το νέο στοιχείο που δείχνει πως το έδαφος τρίζει σοβαρά κάτω από τα πόδια αυτού του αιμοσταγούς τέρατος δεν είναι οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους – αυτό συνέβαινε και σε μια σειρά άλλες λαϊκές εξεγέρσεις – αλλά το κάψιμο των χιτζάμπ και το κόψιμο των μαλλιών των γυναικών, συμβολικές κινήσεις που δείχνουν ωστόσο πως οι ιρανικές δημοκρατικές μάζες κινούνται προς την κατεύθυνση του να τραβήξουν την πάλη με το καθεστώς των μουλάδων στα άκρα. Γιατί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης γίνεται ακόμα πιο αφόρητη η πολιτική επιβολή του μεσαιωνικού κλήρου πάνω στην κοινωνία, ιδιαίτερα η κοινωνική περιθωριοποίηση και η πλήρης απώλεια ανθρώπινης αξιοπρέπειας για τη γυναίκα, ο ασφυκτικός έλεγχος στη συμπεριφορά και την εμφάνισή της, κάτι που οδήγησε στην πρόσφατη δολοφονία της νεαρής Μασχά Αμινί από την αστυνομία ηθών.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση των Ιρανών προσφύγων στο λόφο του Αρείου Πάγου με σύνθημα “Αλληλεγγύη στην εξέγερση του Ιρανικού λαού ενάντια στο ισλαμικό καθεστώς" στις 8/10/2022. Η συγκέντρωση έγινε στο πιο ψηλό σημείο του λόφου για να φαίνεται από τους επισκέπτες του χώρου, και είχε θερμή αποδοχή με πολλές φωτογραφίες και βίντεο, ενώ όλοι στάθηκαν με σεβασμό γύρω από τους Ιρανούς πρόσφυγες, που είχαν σηκώσει πανώ και φώναζαν με μεγάλη ένταση συνθήματα υπέρ της μεγάλης εξέγερσης των ιρανών γυναικών και κατά της ιρανικής δικτατορίας.

Την Κυριακή (22/1) το μεσημέρι, ουκρανοί, ιρανοί και αντιφασίστες συμπαραστάτες στον αγώνα τους συγκεντρώθηκαν έξω από την ιρανική πρεσβεία και έφτασαν με πορεία έξω από τη ρώσικη πρεσβεία σε μία κοινή κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και το φασιστικό καθεστώς των μουλάδων στο Ιράν. Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ ήταν στο πλευρό τους. Παρά το λίγο χρόνο που μεσολάβησε από την απόφαση για την κοινή εκδήλωση και την ημέρα που πραγματοποιήθηκε, η κινητοποίηση είχε συμμετοχή, ενθουσιασμό, συγκίνηση και παλμό. Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πλακάτ κατά του Πούτιν και της εισβολής, αλλά και με τις φωτογραφίες της Μαχσά Αμινί, και των εκατοντάδων δολοφονημένων διαδηλωτών στο Ιράν, και πανό με συνθήματα «WORLD! HAVE THE COURAGE TO ADMIT THAT RUSSIA IS A TERRORIST STATE!” (ΚΟΣΜΕ! ΕΧΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!»), «STOP PUTIN, STOP WAR” (ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ), «ΟΙ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΚΡΕΜΑΝΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ».

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/1174-

 

Ο αγώνας του ηρωικού λαού του Χονγκ Κονγκ για δημοκρατία ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου μπήκε σε μια νέα φάση από την ώρα που αυτό το καθεστώς παρέταξε επιδεικτικά στο Σεντζέν, δηλαδή στην περιοχή της Κίνας που βρίσκεται δίπλα στο Χονγκ Κονγκ, χιλιάδες στρατό καθώς και αστυνομικές δυνάμεις απειλώντας ότι αν χρειαστεί θα επέμβει για να στηρίξει «την τάξη και την ασφάλεια» στη μεγαλούπολη, δηλαδή να καταπνίξει το μαζικό αντιστασιακό της κίνημα. Ταυτόχρονα το φασιστικό καθεστώς αξιοποιώντας τα λάθη και τις αδυναμίες του δημοκρατικού κινήματος φανατίζει με γρήγορους ρυθμούς τις μάζες στην κινέζικη ενδοχώρα ενώ εκμεταλλευόμενο την κλιμάκωση των καταστροφών στο μετρό του Χ. Κονγκ και κυρίως τις επιθέσεις των διαδηλωτών στις κινέζικες επιχειρήσεις, έκανε το ποιοτικό άλμα μέσω της κυβέρνησης των ανδρείκελων της στο Χονγκ Κονγκ να επιβάλει έναν νόμο έκτακτων μέτρων -τον οποίο είχε θεσπίσει το αγγλικό αποικιακό καθεστώς- βάσει του οποίου τα ανδρείκελα θα μπορούν να κυβερνάνε με διατάγματα χωρίς να τα περνάνε από τη Βουλή (εν προκειμένω το Νομοθετικό Συμβούλιο). Το πρώτο τέτοιο διάταγμα ήταν για την τιμωρία όσων φορούν μάσκες στις διαδηλώσεις.

Έχουν περάσει ήδη τρεισήμισι μήνες από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το ιρανικό καθεστώς που πυροδότησε την εξέγερση του ιρανικού λαού για δημοκρατία με επικεφαλής τις γυναίκες. Το Δεκέμβρη το καθεστώς ξεκίνησε την πιο ωμή τρομοκρατία μετά τους 500 θανάτους διαδηλωτών και τις 18000 συλλήψεις και άρχισε να καταδικάζει και να κρεμάει τους διαδηλωτές που συνέλαβε. Η κτηνωδία του καθεστώτος των μουλάδων έχει προκαλέσει ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και παγκόσμια. Στην Ελλάδα οι Ιρανοί πρόσφυγες ξεκίνησαν μία σειρά κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, αλλά συνάντησαν μπροστά τους το τείχος της απομόνωσης και από την επίσημη κυβέρνηση, και από την αντιπολίτευση, και από το λεγόμενο «κινηματικό χώρο». Στο πλευρό της ιρανικής κοινότητας στάθηκε αποφασιστικά η ΟΑΚΚΕ και τα μέλη της σαν απλοί αντιφασίστες διοργανώνουν δίπλα στην κοινότητα συγκέντρωση-συζήτηση στις 8 Γενάρη.

Με μεγάλη επιτυχία έγινε χθες στο ξενοδοχείο Αρίων η συγκέντρωση-συζήτηση που διοργάνωσε η ιρανική κοινότητα και οι αντιφασίστες συμπαραστάτες. Οι βασικοί ομιλητές, η ιρανή δημοσιογράφος Ναζία Ματανί, ο ιρανός μεταφραστής ελληνικής λογοτεχνίας Ριμπουάρ Κομπαντί και ο γραμματέας της ΚΕ της ΟΑΚΚΕ Ηλίας Ζαφειρόπουλος ανέπτυξαν ο καθένας μια διαφορετική πλευρά του κεντρικού θέματος της συγκέντρωσης. Η πρώτη ομιλήτρια μίλησε για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν, την εξέγερση και την κτηνώδη καθεστωτική βία. Ο δεύτερος ομιλητής μίλησε για την απογοητευτική αντιμετώπιση που είχε ο αγώνας των ιρανών στην Ελλάδα από τον επίσημο πολιτικό κόσμο και ειδικά την αριστερά. Ο τρίτος ομιλητής προσπάθησε κυρίως να εξηγήσει το ζήτημα αυτό με παγκόσμιους και τοπικούς όρους ενώ ανέδειξε τη σημασία της ενότητας της ιρανικής δημοκρατικής εξέγερσης και του ουκρανικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.