Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η βαριά βιομηχανία  που είναι η βάση για την ύπαρξη της χώρας μας σαν μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης  και προοδευμένης χώρας με ένα λαό με κάπως ψηλό βιοτικό επίπεδο, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αιτία το συστηματικό σαμποτάζ

ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:

-ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ

-ΑΔΥΝΑΤΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ

 

ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΩΡΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ

ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ

 

  Έξω οι ναζί της «Χρ. Αυγής» από το συνδικαλισμό στις προβλήτες 2 και 3 Οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν και να αντιμετωπίσουν τη διπλή απειλή από την COSCO από τα έξω και από τους φίλους της από τα μέσα     Πριν λίγες μέρες η ΟΑΚΚΕ κόλλησε σε όλο τον Πειραιά μια αφίσα-ανακοίνωση -που δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας-  στην οποία καλούσε τους εργαζόμενους της COSCO και όλους τους δημοκράτες και πατριώτες να αντισταθούν στους κινέζους αποικιοκράτες παλεύοντας για τη δημιουργία σωματείου στις προβλήτες που διαχειρίζεται η Cosco.

Να κριτικάρουμε τους «τέσσερις» και τους «τεγκικούς»

Να αποκαλύψουμε την Α/Συνέχεια και τους διαρρήχτες

Το μεγαλείο και ο ολότελα σύγχρονος χαρακτήρας Πολιτιστικής Επανάστασης φανερώνεται στο σχεδόν ενιαίο και πανομοιότυπο τρόπο με τον οποίο την καταγγέλλει η παγκόσμια αστική τάξη,

 

Έχουν περάσει 125 χρόνια από τον πρώτο γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σαν «παγκόσμιας μέρας των εργατών» με απόφαση της επαναστατικής τότε Β’ Διεθνούς. Εκείνη την Πρωτομαγιά ο ουσιαστικός ιδεολογικός και πολιτικός καθοδηγητής της ο Φ. Ένγκελς έγραφε: «σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές το προλεταριάτο της Ευρώπης και της Αμερικής επιθεωρεί τις δυνάμεις του, που για πρώτη φορά κινητοποιούνται σε μια στρατιά, κάτω από μια σημαία και για έναν άμεσο στόχο: το νομοθετικό καθορισμό της κανονικής οκτάωρης εργάσιμης ημέρας,

Παρακάτω δημοσιεύουμε τις απαντήσεις που έδωσε ένας σύντροφός μας σε μια διαδικτυακή συζήτηση στο facebook, όπου τέθηκε το ζήτημα της αποβιομηχάνισης της Ελλάδας και της σχέσης με αυτήν των χρηματοδοτικών προγραμμάτων της ΕΕ. Έχουν γίνει κάποιες μικροαλλαγές, που περισσότερο χρησιμεύουν στο να κάνουν το κείμενο να στέκεται ανεξάρτητο και όχι σαν απάντηση στα πλαίσια ενός διαλόγου, ή αποσαφηνίζουν μερικά σημεία του. Πιστεύουμε ότι είναι μια καλή συμπύκνωση της συχνά αποσπασματικής επιχειρηματολογίας της ΟΑΚΚΕ πάνω σε αυτά τα ζητήματα και για αυτό τη δημοσιεύουμε σαν ένα αυτόνομο κείμενο.

Ο Κουτσούμπας, σε μια πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την τελευταία πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης του Μητσοτάκη, άσκησε τάχα «κριτική» στο φίλο του, Τσίπρα, ότι ασχολείται πολύ με τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές, αλλά ότι δεν σήκωσε παντιέρα - όπως θα έπρεπε κατά το γραμματέα του ψευτοΚΚΕ - κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία του Πούτιν, «οι οποίες πλήττουν τον ελληνικό λαό». Επανέλαβε δε όλη τη ναζιστικού τύπου πουτινική προπαγάνδα δικαιολόγησης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία περί «ναζί Ουκρανών, Αζόφ κλπ.».

Μολονότι η κριτική αυτή ήταν ξεκάθαρο «ξεκάρφωμα» του Τσίπρα, που κάθε άλλο παρά φίλος των Ουκρανών είναι και έχει μόνιμα αμολυμένα στο διαδίκτυο τα σκυλιά του να αλυχτάν από το πρωί ως το βράδυ υπέρ του Πούτιν, την ώρα που επισήμως «βεβαίως και καταδικάζει την παράνομη εισβολή κλπ.» για τα μάτια της ΕΕ και της αμερικάνικης πρεσβείας, εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τον Κουτσούμπα και το κόμμα του. Σε ποια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα ένα κόμμα - σημαιοφόρος της άρσης κάθε κύρωσης κατά των Ρώσων ναζί εισβολέων και ισοπεδωτών της Ουκρανίας, αυτών των ωμών δολοφόνων που διαλύουν πολιτικές υποδομές, βιάζουν και σκοτώνουν αμάχους, απάγουν παιδιά Ουκρανών γονιών και τα μεταφέρουν με το ζόρι στη Ρωσία για να τα «εκρωσίσουν» ενώ γκρεμίζουν πολυκατοικίες για να υποτάξουν ένα λαό, θα έχαιρε του γενικού σεβασμού - για την ακρίβεια, κάτι παραπάνω: της γενικής ασυλίας και μάλιστα της αγιοποίησης πρακτικά από το σύνολο του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού;

Η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης βρίσκει για δεύτερη χρονιά την Ευρώπη στα δίχτυα ενός νέου μεγάλου πολέμου, αυτού που ξεκίνησε ο νεοναζιστικός άξονας Ρωσίας - Κίνας για την αναδιανομή του πλανήτη, με πρώτο σταθμό τη μαρτυρική και ηρωική Ουκρανία. Στην Ελλάδα, πάλι, συμπίπτει παράλληλα με μια προεκλογική περίοδο από την οποία ο μεγάλος απών είναι το σκληρά εκμεταλλευόμενο προλεταριάτο, ο κόσμος της μισθωτής δουλειάς.

Ο Μητσοτάκης υπόσχεται αυξήσεις μισθών και παροχές «από την ανάπτυξη» στην οποία ισχυρίζεται ότι ο ίδιος και η ΝΔ του είναι πρωταθλητές, ενώ σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι υπόσχονται αναδιανομή του ήδη υπάρχοντος πλούτου, μιλώντας πολύ λιγότερο για την παραγωγή του. Μεταξύ αυτών των δεύτερων, «πρωταθλητής» είναι ο Κουτσούμπας - ψευτοΚΚΕ, ενώ ακόλουθος του, λίγο αμήχανος αλλά πιο «κυβερνητικός» και «ρεαλιστής» είναι ο Τσίπρας - ΣΥΡΙΖΑ, με μπαλαντέρ ανάμεσά τους τον Βαρουφάκη.

Οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής με δύο σωματεία τους, εκείνο των επιφανειακών εργαζομένων «Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων»,　και εκείνο των υπογειτών «Σωματείο Εργαζομένων όλων των Ειδικοτήτων στις Υπόγειες Στοές», που

  Η οικονομία καταρρέει με το λαό καταδικασμένο από το καθεστώς σε μια φριχτή άγνοια. Από τα στοιχεία