Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: info@oakke.gr

Σε μια κλιμάκωση της αντισημιτικής βίας στη χώρα μας προχωράει μια από τις τραμπούκικες οργανώσεις, του πουτινικού νεοχιτλερισμού στα Εξάρχεια, η ΚΕΔ-Avantgarde. Αυτή η οργάνωση, η μόνη που τόσο ανοιχτά και ωμά στη χώρα μας  υπερασπίζει τη νεοχιτλερική εισβολή στην Ουκρανία*, όσο ανοιχτά υπερασπίζει τους νεοναζί γενοκτόνους της Χαμάς, με ανάρτηση της στο Ιντυμίντια** και στο Κινηματόραμα καλεί σε «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» έξω από μια εκδήλωση  παρουσίασης ενός βιβλίου που έχει τίτλο:  «Η πάλη ενάντια στο μίσος και τα πογκρόμ κατά των Εβραίων την ιμπεριαλιστική εποχή». Είναι για πρώτη φορά που διοργανώνεται στη χώρα μας αντισυγκέντρωση για να ασκήσει τουλάχιστον  ψυχολογική βία και έμμεσα να απειλήσει με άσκηση φυσικής βίας τους συμμετέχοντες σε μια εκδήλωση που καταφέρεται ενάντια στον αντισημιτισμό. Μάλιστα η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη στο βαθμό που αυτή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου γίνεται μέσα σε έναν κλειστό χώρο.  

Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του αμερικανού υπουργού άμυνας Τζέιμς Μάτις σημειώθηκε σε μια χρονική στιγμή όπου η αμερικανική υπερδύναμη είχε μόλις αρχίσει να αποκτά συνείδηση της πολιτικής πραγματικότητας ενός κόσμου τις τύχες του οποίου ολοένα και λιγότερο μπορεί να ορίζει. Το άλμα αυτό αποκρυσταλλώθηκε στη δημοσίευση του αμυντικού δόγματος των ΕΠΑ για το 2018 όπου κατονομάζονται σαν κύριες απειλές για την αμερικανική ασφάλεια

Με την άνοδο του φασίστα Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η δημοκρατική ανθρωπότητα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αποκάλυψη που είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο σοκ. Η Ρωσία, που υποτίθεται είχε καταρρεύσει και διαλυθεί σαν υπερδύναμη το 1991, είναι τώρα αρκετά ισχυρή ώστε να εγκαταστήσει έναν άνθρωπό της στο ισχυρότερο πολιτικό πόστο της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά δύναμης στον πλανήτη. Μάλιστα αυτό της το κατόρθωμα δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να το κρύψει, αφού μπορεί επίσημα να το αρνείται, όμως όταν μιλάει στους φίλους της δεν μπορεί να μην κοκορεύεται για την ταπεινωτική εξέλιξη που επέβαλε στην αμερικάνικη υπερδύναμη.

Αναδημοσιεύουμε εδώ άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Financial Times πριν τις αμερικάνικες εκλογές, στις 16/10/2016 (των Michael Stott και Catherine Belton). Το άρθρο αποκαλύπτει τους βαθιούς δεσμούς του Τραμπ με τους νέους τσάρους του Κρεμλίνου που ξεκίνησαν ήδη από την εποχή του Γκορμπατσόφ (την οποία οι αρθρογράφοι αναφέρουν ως “σοβιετικά χρόνια”, όπως συνήθως τη χαρακτηρίζουν οι αστοί και οι ψευτοαριστεροί).

Οι ρώσικες διασυνδέσεις του Τραμπ

Δυναμώνουν οι πιέσεις στον Ντόναλντ Τραμπ αφότου οι ΗΠΑ επίσημα κατηγόρησαν την κυβέρνηση Πούτιν για ανάμιξη στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη

ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η "ΑΓΡΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ" ΤΟΥ ΓΕΛΤΣΙΝ

Οι δεσμοί του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου με τη Ρωσία είναι ένα μίγμα επίδειξης, μπίζνες και μεγαλοστομίας που διαρκεί 30 χρόνια. Οι FT συγκέντρωσαν αυτόν τον κατάλογο μέσα από διάφορες πηγές, ανιχνεύοντας τη λατρεία του Τραμπ για τη Ρωσία από την αρχή της στη σοβιετική εποχή, έως την εποχή Πούτιν και την αμερικανική προεδρική καμπάνια.

Ενημέρωση: Μπορείτε να δείτε εδώ ολόκληρη τη συγκέντρωση 

https://www.youtube.com/watch?v=m1VUeMhBhvA&t=693s

Η ΟΑΚΚΕ καλεί τους φίλους και συναγωνιστές της στην ανοιχτή συγκέντρωση-συζήτηση που διοργανώνει στα γραφεία της την Κυριακή με κύριο θέμα τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που ζουν οι λαοί και οι χώρες της Ευρώπης μετά την ανοιχτή συμπαράταξη της ηγεσίας των ΗΠΑ με τη Ρωσία και με τις ελάχιστες χώρες που στηρίζουν την εισβολή της στην Ουκρανία όπως αυτή αναδείχθηκε μέσα από τη διπλή ψηφοφορία στη ΓΣ και το ΣΑ του ΟΗΕ όσο και με την αήθη επίθεση στον ουκρανό ηγέτη Ζελένσκι από το Τραμπ. Εκείνο που κινεί τα πράγματα είναι πια η ανάδειξη της υποχρέωσης της Ευρώπης να στηριχθεί κύρια στις δικές της δυνάμεις για το μεγάλο πόλεμο που η νεοχιτλερική Ρωσία ετοιμάζει εναντίον της με τη βοήθεια της επίσης νεοχιτλερικής Κίνας και πλέον της φασιστικής δοσιλογικής προεδρίας Τραμπ. Αυτό το μαύρο μέτωπο προσπαθεί να διασπάσει τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες και πάνω απ όλα να υπονομεύσει τις αμυντικές τους προσπάθειες προωθώντας μια «ειρήνη» τύπου Μονάχου σε βάρος της ηρωικής Ουκρανίας.

Σαν ένα βασικό θέμα της συζήτησης, πέρα από το πως οι χώρες και οι λαοί της Ευρώπης θα κρατήσουν την ενότητα τους, είναι το πως θα μπορεί να συγκροτηθεί σε κάθε χώρα και τελικά σε πανευρωπαϊκή κλίμακα ένα αντιφασιστικό μέτωπο και ειδικά ποιος θα είναι ο ρόλος της εργατικής τάξης καθώς και των πραγματικών επαναστατών μαρξιστών σε αυτό σήμερα που την ηγεσία αυτού του μετώπου σε όλες τις χώρες την έχουν οι δημοκρατικές και μισοδημοκρατικές αστικές τάξεις.

Η προστασία των γυναικών και των παιδιών μέσα στην οι­κογένεια είναι μια κατάκτηση των λαών που κερδήθηκε μέσα από τους μακρόχρονους αιματηρούς δημοκρατικούς και επαναστατικούς προλεταριακούς αγώνες τους για τη χειρα­φέτηση της γυναίκας. Αυτοί οι αγώνες οδήγησαν, ιδιαίτερα μετά το β΄ παγκόσμιο αντιφασιστικό πόλεμο, στην κατάκτηση ισχυρών θέσεων για τη γυναίκα σε όλα τα επίπεδα σε όλο τον κόσμο.

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,

Ο Ομπάμα καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στην προεδρία των ΗΠΑ και μέχρι την πρόσφατη προεκλογική περίοδο προσπάθησε και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να καλλιεργήσει παγκόσμια το προφίλ του φιλελεύθερου δημοκράτη και του ειρηνόφιλου αντιεπεμβασία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ανήκε από την πλευρά του πατέρα του σε μια ιστορικά καταπιεσμένη πλευρά του πληθυσμού των ΗΠΑ, τους Αφροαμερικανούς, τον έκανε γενικά συμπαθή σε πλατιές μάζες στη Δύση, αλλά και στον Τρίτο Κόσμο.

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

Ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 που θα συνδέει τη ρωσική χερσόνησο Γιαμάλ στην Αρκτική απευθείας με τις γερμανικές ακτές κοντεύει να ολοκληρωθεί ενισχύοντας την επιρροή των νέων χίτλερ του Κρεμλίνου πάνω στην Ευρώπη.