Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τη στιγμή που η μετάλλαξη Δέλτα του Covid-19 έκανε αισθητή την παρουσία της στην ΕΕ, βγήκε στην επιφάνεια το βρώμικο σχέδιο του πλασιέ των ρωσοκινέζικων συμφερόντων Μητσοτάκη, πίσω από τo πρωτοπόρο πάθος του για να υιοθετήσει η ΕΕ το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Απορήσαμε για μια στιγμή πως αυτός ο τύπος ήθελε να κάνει κάτι καλό για τον τουρισμό της χώρας μας αλλά και την ενωμένη Ευρώπη. Η απορία μας λύθηκε σύντομα. Στόχος της εκστρατείας του ήταν να βάλει από την πίσω πόρτα ακριβώς με πρόσχημα τον τουρισμό της καταχρεωμένης χώρας μας το ρώσικο και το κινέζικο εμβόλιο στην ΕΕ παρακάμπτοντας ή πιέζοντας τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ).

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.

Έχουμε σχολιάσει σε χωριστό άρθρο το χαρακτήρα της πρόσφατης σύγκρουσης του Μητσοτάκη με τον Σούνακ για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Σε αυτό η εκτίμησή μας ήταν ότι Μητσοτάκης «δεν πήγε εκεί για να διεκδικήσει αλλά για να κατασκευάσει ένα πολιτικό ρήγμα με την πιο σταθερή απέναντι στην πουτινική Ρωσία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα. Άλλωστε αυτό το ρήγμα είναι ο λόγος για τον οποίο σκαρφίστηκε σαν ένα κεντρικό ζήτημα ελληνικής εξωτερικής πολιτικής την επιστροφή των γλυπτών  του Παρθενώνα στην Ελλάδα ως μιας τάχα κλεμμένης εθνικής ιδιοκτησίας,  και όχι σαν ένα αίτημα αισθητικό- εκπαιδευτικό ο μεγαλύτερος πράκτορας της Ρωσίας στη Δύση Ανδρέας Παπανδρέου».

Αυτή η τοποθέτηση επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το Μαξίμου αποφεύγει μέχρι και σήμερα να απαντήσει στη σταθερή και επίμονη τοποθέτηση του Σούνακ ότι ο Μητσοτάκης δεν κράτησε το λόγο του αφού έδειξε ότι δεν ήθελε αυτή τη συνάντηση για να συζητήσει τα θέματα για τα οποία αυτή είχε προγραμματιστεί, δηλαδή για το μεταναστευτικό, την Ουκρανία, την κρίση στη Μέση Ανατολή, αλλά για να βάλει αυτό το οποίο είχε δεσμευτεί ότι δεν θα έβαζε: τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Ανοιχτά εναντίον της παράδοσής τους όλη η αντιπολίτευση ενώ η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να την καθυστερήσει ή ακόμα και να τη ματαιώσει

Στις αρχές Μάη ο Λαφαζάνης ίδρυσε το κόμμα «Δημοκρατικό Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης» (ΔΗ.ΚΕ.Α). Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του κόμματος του Λαφαζάνη έγινε με μία αφίσα που δήλωνε και το λόγο της ίδρυσης του, που δεν είναι άλλος από τη συγκρότηση του πρώτου ανοιχτά φιλοπουτινικού κόμματος στη χώρα. 

Όσο μεγαλώνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά του Μητσοτάκη τόσο χειρότερος αποδεικνύεται. Αυτό δεν είναι περίεργο για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι αυτό που κάνει ως τώρα είναι να μοιράζει παυσίπονα ισχυριζόμενος ότι αυτά θεραπεύουν και τον καρκίνο.

Ένα κίνημα ενάντια στην προστασία του πληθυσμού από το δολοφονικό ιό εξαπλώνεται στον κόσμο καθοδηγούμενο από την κλασική ακροδεξιά, που το τρέφει με ένα πλήθος από θεωρίες «συνωμοσίας» και ζητά την άρση των σχολαστικών προστατευτικών μέτρων. Στη Γερμανία οι ακροδεξιοί ενώνονται με την αντι-σημιτική (δήθεν αντισιωνιστική) λεγόμενη «άκρα αριστερά» σε διαδηλώσεις στις οποίες εξασφαλίζει διεθνή δημοσιότητα το ρωσικό κράτος και τα προπαγανδιστικά του δίκτυα RT και Sputnik. Βαθύτερος πολιτικός στόχος αυτού του φαιο-«κόκκινου» κινήματος είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας και η οικονομική αποσύνθεση των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης η οποία ελλείψει ενός επαναστατικού εργατικού κινήματος, θα δυναμώσει τα υπερδεξιά εθνικιστικά ή «αριστερά» αντιευρωπαϊκά κινήματα που είναι όλα ρωσόφιλα και κινεζόφιλα.

Ο πρώτος ανασχηματισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη απόδειξε πως εννοεί ο πρωθυπουργός την πολιτική της “συνεννόησης” με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για πολιτική υποδούλωσης όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο κόμμα που βρίσκεται στο σκληρό πυρήνα του σοσιαλφασισμού, στο ψευτοΚΚΕ. Στο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε το κεφάλι του Γεωργιάδη, από τον οποίο αφαιρέθηκαν οι επενδύσεις, δηλαδή το κεντρικό αντικείμενο του υπουργείου του. Παρόλο που ονομαστικά κράτησε τη θέση του υπουργού, ουσιαστικά έγινε γραμματέας για το “εμπόριο και τη βιομηχανία”.

Και με το νέο ανασχηματισμό αποδεικνύεται ότι η ηγεσία Μητσοτάκη είναι αφοσιωμένη στη συνέχιση της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-σαμποτάζ της παραγωγής. Αυτό που μπερδεύει είναι η απομάκρυνση Θεοδωρικάκου από τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, και η τοποθέτηση του Βορίδη. Ο Θεοδωρικάκος σε αντίθεση με άλλους καρατομημένους αποχώρησε χωρίς κανένα ψόγο από τον πρωθυπουργό που και ο ίδιος συνεχίζει να υμνεί.