Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αναδημοσιεύουμε ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της DeutscheWelle* και τεκμηριώνει την υποχρεωτική χρήση της μάσκας από όλο τον πληθυσμό σε δημόσιους χώρους. Στη χώρα μας, οι Τσιόδρες και σία επιμένουν εγκληματικά, ότι για τον γενικό πληθυσμό, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους, δεν χρειάζονται μάσκες, και ότι αυτές είναι αναγκαίες μόνο για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και για τα άτομα με συμπτώματα του ιού και όσους τους φροντίζουν.

Οι χώρες της Ευρώπης εφαρμόζουν τα περιοριστικά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης-απομόνωσης και κλεισίματος ενός μεγάλου τμήματος των κρατικών υπηρεσιών και της παραγωγικής διαδικασίας για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Η συζήτηση εκεί έχει ήδη στραφεί στην αξιοποίηση των διαγνωστικών τεστ σα βασικό μέσο για τον περιορισμό των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές αφού με αυτόν τον τρόπο εντοπίζονται πιο γρήγορα τα κρούσματα, ενημερώνονται οι ασθενείς και οι κοντινοί τους άνθρωποι και προστατεύεται ο υπόλοιπος πληθυσμός.

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.