Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Καθώς το Κρεμλίνο κλιμακώνει την επίθεσή του στην Ουκρανία με το ρωσικό νεοχιτλερικό στρατό να προελαύνει στο έδαφός της και να βομβαρδίζει ανηλεώς μια σειρά αστικών και ενεργειακών υποδομών, το Κίεβο ζήτησε από τις συμμαχικές κυβερνήσεις μια επιπλέον στρατιωτική ενίσχυση και συγκεκριμένα ενίσχυση της αεράμυνάς του με τουλάχιστον 7 συστήματα Patriot και άλλα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα, όπλα και πυρομαχικά. Άμεση υπήρξε η ανταπόκριση ορισμένων κυβερνήσεων (Γερμανίας, Ολλανδίας κ.ά.) ενώ μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ ασκήθηκαν έντονες πιέσεις σε χώρες που διαθέτουν τέτοια συστήματα και δεν αντιμετωπίζουν καμία επικείμενη απειλή, κυρίως σε Ελλάδα και Ισπανία, να παραχωρήσουν ορισμένα από αυτά στους Ουκρανούς.

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Και με το νέο ανασχηματισμό αποδεικνύεται ότι η ηγεσία Μητσοτάκη είναι αφοσιωμένη στη συνέχιση της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-σαμποτάζ της παραγωγής. Αυτό που μπερδεύει είναι η απομάκρυνση Θεοδωρικάκου από τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, και η τοποθέτηση του Βορίδη. Ο Θεοδωρικάκος σε αντίθεση με άλλους καρατομημένους αποχώρησε χωρίς κανένα ψόγο από τον πρωθυπουργό που και ο ίδιος συνεχίζει να υμνεί.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το τεχνικό πρόβλημα που διέκοψε τη διαδικασία εκλογής αρχηγού της ΝΔ μέχρι στιγμής φαίνεται ότι διευκολύνει τη λύση ενός μεγάλου πολιτικού προβλήματος για τις ως τώρα ηγετικές δυνάμεις αυτού του κόμματος αλλά και όλου του πολιτικού καθεστώτος.

Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε με περηφάνια την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας της προέδρου του ΣτΕ Αικ. Σακελλαροπούλου με «διάγγελμα προς το λαό”. Αυτό δεν το έκανε για να τιμήσει ένα θεσμό που λειτουργεί σαν η φωνή της «εθνικής ενότητας» που είναι εδώ και τρεις δεκαετίες εντελώς αντιδραστική επειδή είναι ενότητα με το δεξιότερο πολιτικό ρεύμα που είναι ο σύγχρονος φαιο-«κόκκινος» σοσιαλφασισμός, αλλά για να δείξει ότι αυτή η εθνική ενότητα συμβολίζεται πια από έναν άνθρωπο του ΣΥΡΙΖΑ oοποίος είναι ο σοσιαλφασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.

Αφού πήρε τα εύσημα όλης της οικουμένης για τη λαμπρή αντιμετώπιση της πρώτης φάσης του κορονοϊού, που στην πραγματικότητα οφείλονταν στον επαρχιώτικο-βαλκανικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή στη μικρή κίνηση ταξιδιωτών από το εξωτερικό το χειμώνα, ο Μητσοτάκης εν μία νυχτί κατάργησε πρακτικά κάθε μέτρο προστασίας, αφήνοντας τον ελληνικό λαό στο έλεος της πανδημίας και μιας νέας οικονομικής καταστροφής. 

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.

Ενημέρωση 9/3/2024: Δημοσιεύουμε εδώ σήμερα το άρθρο της ανάλυσης μας για το νόμο για τα μη κρατικά ΑΕΙ ολοκληρωμένο (α και β μέρος) 

Με το νέο νόμο και τις μεθοδεύσεις του

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΑΕΙ ΣΤΟ ΨΕΥΤΟΚΚΕ, ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Γι αυτό κρατάει ανέπαφο το χουντικό και σοσιαλφασιστικό άρθρο 16

-Πρώτο Μέρος-

«Ίση λαϊκή εκπαίδευση; Τι να φαντάζονται μ’ αυτά τα λόγια; Πιστεύουν ότι μπορεί στη σημερινή κοινωνία (και μονάχα με δαύτην έχουν να κάνουν) να είναι η εκπαίδευση ίση για όλες τις τάξεις; Ή ζητάνε να περιοριστούν υποχρεωτικά και οι ανώτερες τάξεις στη λιγοστή εκπαίδευση του δημοτικού σχολείου, μια που μονάχα αυτό συμβιβάζεται με τις οικονομικές συνθήκες των μισθωτών εργατών και των αγροτών …Εντελώς για πέταμα είναι η «λαϊκή εκπαίδευση από το κράτος». Άλλο πράγμα τελείως είναι ο καθορισμός με γενικό νόμο των μέσων για τα δημοτικά σχολεία, της ειδίκευσης του διδακτικού προσωπικού, των κλάδων διδασκαλίας κλπ. και, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επίβλεψη με κρατικούς επιθεωρητές της τήρησης όλων αυτών των νομικών διατάξεων και ολότελα άλλο πράγμα είναι η ανακήρυξη του κράτους σε λαϊκό εκπαιδευτή! Μάλλον θα ‘πρεπε να αποκλειστούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η εκκλησία από κάθε επιρροή στο σχολείο».

Καρλ Μαρξ. Κριτική στο πρόγραμμα της Γκότα