Η απάντηση είναι μία: παλλαϊκή δημοκρατική και πατριωτική αντίσταση

ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 9/9/2009. Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστες μέρες για να επαληθευτεί η ανάλυση περί του τρόπου εκκαθαρίσεων τουλάχιστον στο ΠΑΣΟΚ.

Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.

Στην αρχή των εξελίξεων υπάρχει μια οργή της νεολαίας ενάντια στην αστυνομία. Δεν υπάρχει νεολαίος που να μην έχει τουλάχιστον μία εμπειρία βάναυσης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ιδιαίτερα από το σώμα των ειδικών φρουρών στο οποίο ανήκει και ο δολοφόνος του Αλέξη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Ενώ είναι τερατώδες να απαιτεί μια χώρα να αλλάξει με τη βία το όνομα μιας άλλης,

οι πέντε πολιτικές ηγεσίες προβάλουν αυτήν την απαίτηση για να σπρώξουν και τη γειτονική χώρα στα νύχια της νεοχιτλερικής Ρωσίας.

Όλος σχεδόν ο πληθυσμός της χώρας μας πιστεύει ότι πρέπει να υποχρεώσουμε μια άλλη χώρα να αλλάξει το όνομά της. Αυτή η σχετική ομοφωνία φαίνεται σε πολλούς σαν μια απόδειξη ότι αυτή η απαίτηση είναι δίκαιη.